Wetenschappers nemen kolibries mee de berg op om te zien wat klimaatverandering met hen zal doen

Nu de temperaturen over de hele wereld zo drastisch veranderen, worden dieren in het wild vaak gedwongen te verhuizen om een ​​geschikte habitat te vinden – en wetenschappers werken er hard aan om te begrijpen hoeveel soorten het moeilijk hebben als ze een nieuw thuis proberen te vinden.

Dieren die naar hoger gelegen grond gaan, hebben te maken met twee problemen: koelere temperaturen en dunnere, minder zuurstofrijke lucht (dus moeilijker te ademen). In een nieuwe studie heeft een groep Anna’s kolibries (Caleb Anna) op een vlucht op een hoogte van 1.200 meter (4.000 voet) boven hun natuurlijke habitat.

Vreemd genoeg nam de stofwisseling van kolibries zelfs af terwijl ze vlogen. Ze vliegen ook voor kortere periodes met minder efficiëntie, hoogstwaarschijnlijk door zuurstofgebrek.

Hoewel de temperaturen in de toekomst misschien warmer zijn, hebben koelere hoogten een huiveringwekkend effect op het slaappatroon van een kolibrie. Als de vogels sliepen, gingen ze vaker in een soort mini-winterslaap, waardoor ook hun stofwisseling met gemiddeld 37 procent verminderde.

Het team achter de studie zegt dat in het geval van kolibries tenminste, naar hoger gelegen gebieden gaan een grote uitdaging zal zijn.

In hun rapport schreven de onderzoekers: “Onze resultaten suggereren dat lage zuurstofbeschikbaarheid en lage luchtdruk moeilijke uitdagingen kunnen zijn voor kolibries die van boven naar beneden bewegen als gevolg van stijgende temperaturen, vooral als er weinig langdurige acclimatisatie is .” gepubliceerde paper.

Deze vogels zijn al gedwongen hun huizen te verplaatsen als reactie op de stijgende temperaturen, en ze zijn momenteel te vinden op hoogten tussen 10 en 2800 meter (33-9186 voet). Dit bestrijkt een afstand en een temperatuurbereik, maar het onderzoeksteam was geïnteresseerd om te zien of er een bovengrens was.

In deze studie werden 26 kolibries over het huidige hoogtebereik gevlogen en ze hadden allemaal evenveel moeite om zich aan te passen. Uit de studie bleek echter dat mensen uit grotere hoogten de neiging hadden om grotere harten te hebben om de zuurstofverdeling door het lichaam te verbeteren.

De onderzoekers gebruikten verschillende methoden om het slaapniveau en de stofwisseling bij kolibries te meten, waaronder een trechter gevuld met siroop om de vogels aan het eten te krijgen en tegelijkertijd hun zuurstofverbruik te controleren.

De productie van kooldioxide tijdens de slaap, een andere indicator van de stofwisseling, werd ook geregistreerd. Kolibries brachten ten minste 87,5 procent van de nacht door in een kleine, energiezuinige winterslaap, vergeleken met 70 procent normaal. Nogmaals, dit was consistent, ongeacht van welke hoogte de kolibries werden genomen.

“Dit betekent dat zelfs als ze van een warme of koude plaats komen, ze winterslaap gebruiken als het erg koud is, en het is koud,” Ecoloog Austin Spence zegt: van de Universiteit van Connecticut.

Kolibries zijn in dit geval geweldige studieonderwerpen vanwege hun energieke levensstijl. Ze kunnen verschillende weersomstandigheden aan, maar het lijkt erop dat verhuizen naar hoger gelegen gebieden voor hen misschien te ver gaat – tenzij ze het langzaam genoeg doen zodat hun lichaam zich kan aanpassen.

Soorten hoeven echter niet per se naar grotere hoogten te gaan om koelere temperaturen te vinden, omdat ze ook hun breedtegraad kunnen veranderen – en de onderzoekers denken dat deze kolibries uiteindelijk naar het noorden moeten gaan.

De auteurs van het onderzoek suggereren ook dat toekomstige studies en modellen niet alleen de temperatuur moeten zien als een trigger voor het veranderen van de locatie van soorten. Er moet ook rekening worden gehouden met andere factoren, waaronder de beschikbaarheid van water en zuurstof.

“Om het vermogen van een soort om te veranderen als reactie op de opwarming van de aarde volledig te begrijpen, is het noodzakelijk om zijn fysiologische prestaties binnen zijn huidige bereik te beoordelen en te vergelijken met prestaties buiten zijn huidige distributie,” schrijf onderzoekers.

De zoekopdracht is gepubliceerd in Tijdschrift voor Experimentele Biologie.