MLB Prospect Watch: Adley Rutschman helpt stijgende Orioles om de hype waar te maken

Hier is een vraag die begin juli absurd was: zou Adley Rochman Julio Rodriguez kunnen verslaan voor de MLS Speler van het Jaar-prijs?

Destijds had Rutschman net een maand in zijn Hoofdklasse-loopbaan en kibbelde hij. Hij was aan slag in juni van .220/.287.407 met drie homeruns in 32 wedstrijden. Omgekeerd bracht Rodriguez het hele seizoen door in de majors en scoorde hij een .272/.333/.466 slash met 13 homeruns in 77 wedstrijden. Niemand twijfelde aan de toekomst van Rochman, maar het leek onwaarschijnlijk dat hij Rodriguez zou laten zweten.

Vanaf dat moment? Rutschman liet zien waarom CBS Sports hem beoordeelde als de topsporter die de lente ingaat. Hij sloeg .284/.439/.451 met 13 extra honkslagen en gaf meer (27) honkslagen (20) weg in zijn laatste 32 wedstrijden. Hij was een van de belangrijkste drijfveren achter Oriolen‘ haast zich naar buiten. Rodríguez heeft het ook goed gedaan, hij haalde 884 OPS, maar blessures hebben onlangs zijn beschikbaarheid beperkt, waardoor Rutschman de kans kreeg om dichtbij te komen – en onthoud, als het op trofeeën aankomt, draait het allemaal om het tellen van statistieken.

Er is geen gemakkelijke manier om de werkelijke afstand tussen spelers in de ogen van kiezers te beoordelen, maar een manier om dit soort dingen te meten, is door te kijken naar de kloof in de verschillende Win Above Replacement-statistieken. Voor intelligentie is Rutschman 0,4 overwinningen op zowel de honkbalhandout als de FanGraphs-accounts. Het is nog steeds meer dan alleen een overwinning volgens het Honkbal-Referentieraamwerk. Er is voldoende tijd om deze tekens te veranderen, maar het lijkt redelijk om te schrijven dat Rodriguez nog steeds veilig is als koploper voor de prijs.

Dit alles doet natuurlijk niets af aan wat Rutschman in de zomer deed, een bewijs dat hij het recentelijk heeft verscheurd als een onderwerp dat de moeite waard is om te bestuderen. Wat belangrijker is dan sommige apparaten, is dat het is en nog steeds bewijst te kunnen functioneren als een standaard van hoge kwaliteit.

Rutschman heeft deze fondsen recentelijk grotendeels gecontroleerd. In het schilderen toonde hij een scherp oog en gevoel voor verbondenheid, vaak vanuit verschillende drijfveren. Rutschman heeft het moeilijk gehad als rechtshandige slagman (zijn linker OPS is 0,952, versus 0,498 rechtshandige), en zijn krachtcijfers zijn niet helemaal waar je zou verwachten dat ze hem in brute kracht zouden brengen. Opgemerkt moet worden dat beide partijen een bijproduct kunnen zijn van een kleine steekproefomvang: bijvoorbeeld tot nu toe minder dan 100 board-optredens tegen een linkshandige. Het is echter de moeite waard om te vragen of de opnieuw ontworpen linkervelddimensies van Camden iets te maken hebben met de relatieve stroomuitval: de ISO op de weg is 80 punten hoger dan thuis – nogmaals, in een kleine steekproef. Hoe dan ook, we maken ons nog niet al te veel zorgen over die gebreken.

Achter het schilderij liet Rutschman geen twijfel bestaan ​​over zijn verdediging. Hij werd altijd gezien als een algemeen type dat een werkteam kon leiden. Zijn pluk- en werpvaardigheden rechtvaardigden hun hype. Hij staat op de achtste plaats in de Majors in de bovengemiddelde toegevoegde bandenvelgen, waardoor hij in het gezelschap komt van Sean Murphy en Yasmany Grandal. Rochman’s tweede honk-pop-tijd – wat betekent dat de tijd die nodig is om de bal te vangen, te passen en vervolgens naar de speler te gooien die de tas uitvoert – staat op 88, volgens Statcast. De meeste gestolen honken worden uit de bowler gehaald, niet uit de catcher, en Rutschman lijkt meer dan in staat om zijn einde van de deal te stoppen, op voorwaarde dat zijn werper hem een ​​kans geeft.

Tel het allemaal bij elkaar op, en het is redelijk om te denken dat dit niet de laatste keer zou zijn dat Rutschman (of Rodríguez, wat dat betreft) zou strijden om een ​​prijs.