Journalist Ivan Safronov werd veroordeeld tot 22 jaar gevangenisstraf wegens hoogverraad

Safronov werd in juli 2020 gearresteerd en zit sindsdien in voorarrest. Onderzoekers van de Russische geheime dienst, de FSB, beschuldigden hem van het doorgeven van staatsgeheimen aan Duitse en Tsjechische agenten tussen 2015 en 2017, tijdens zijn ambtstermijn als verslaggever voor militaire aangelegenheden en de dagelijkse bedrijfsruimte van Kommersant. Het proces vond plaats achter gesloten deuren en het bewijsmateriaal werd niet openbaar gemaakt.

Om te ontsnappen aan de onderdrukking van Poetin in oorlogstijd, bouwen Russische journalisten mediacentra in ballingschap

Aanhangers van Safronov zeggen dat de FSB beschuldigingen mobiliseerde als vergelding voor zijn journalistieke werk dat zich richtte op geheime deals over de Russische wapenhandel en de ongelukkige incidenten van het ministerie van Defensie van het land aan het licht bracht.

In een clip vanuit de rechtszaal uitgezonden door de Al-Matar TV-zender applaudisseerden en scandeerden Safronov-aanhangers “Vrijheid!” Na de uitspraak. ‘Ik hou van je,’ antwoordde Safronov, voordat hij uit de rechtszaalkooi werd gehaald.

In een uitgelekte aanklacht, gepubliceerd door het Russische onderzoeksbureau Proekt, staat dat materiaal dat Safronov zou hebben verkregen van “mensen met toegang tot staatsgeheimen” en overgedragen aan de westerse inlichtingendienst zich in het publieke domein bevond.

Volgens Proekt stemde Safronov ermee in om bij te dragen aan een publicatie die zijn vriend, de Tsjechische burger Martin Larich, in dienst had, en later schreef hij aan politiek analist Dmitriy Voronin, die voor een Duits-Zwitsers adviesbureau werkte. Analytische stukken die Safronov naar Larish en Voronin stuurde, die de FSB ervan beschuldigd respectievelijk Tsjechische en Duitse agenten te zijn, vormden de basis van de aanklacht tegen hem.

Proekt zegt dat de informatie in de artikelen van Safronov al beschikbaar was op Kommersant, een aantal Russische en internationale media, het staatspersbureau RIA Novosti en op de website van het Russische Ministerie van Defensie.

Het rapport merkt ook op dat Safronov tijdens het vooronderzoek tevergeefs heeft verzocht dat openbare aanklagers hem toegang tot een computer zouden verlenen, zodat hij naar verluidt geheime informatie uit bronnen op internet kon halen.

“Het is ons duidelijk dat de reden voor de vervolging van Ivan Safronov niet” verraad “is dat door niets wordt ondersteund, maar eerder zijn journalistieke werken en artikelen die hij publiceerde zonder rekening te houden met de mening van het Ministerie van Defensie en de Russische Federatie zei Khulud in een brief waarin hij de Russische autoriteiten oproept om de journalist vrij te laten.

De onafhankelijke media van Rusland, zo lang belegerd, zwaaien onder het nieuwe harde optreden van Poetin

Aanklagers vroegen aanvankelijk 24 jaar gevangenisstraf, slechts een jaar minder dan de maximumstraf. De advocaat van Safronov, Yevgeny Smirnov, zei vorige week dat de officier van justitie vlak voor de bekendmaking van het strafverzoek zich tot de journalist wendde en hem een ​​deal aanbood: als hij schuldig pleitte, zou de termijn worden gehalveerd. Safronov weigerde.

Safronovs carrière bij Kommersant besloeg een decennium. Hij kwam eerst bij de krant als leerling, maar klom al snel door de rangen en werd een van de meest prominente Russische correspondenten over de defensie- en ruimtevaartindustrie. Zijn vader, ook Ivan genoemd, werkte aan hetzelfde papier over militaire aangelegenheden en stierf onder mysterieuze omstandigheden nadat hij uit een raam in zijn appartementsgebouw in Moskou was gevallen.

Safronovs vrienden en familie vertelden Proekt dat hij regelmatig vacatures kreeg van ministeries en overheidsbedrijven – die hen vaak dekten – maar hen weigerde zich in te zetten voor de journalistiek.

In 2019 verliet Safronov de krant Kommersant na een nieuwsbericht over het aanstaande ontslag van de voorzitter van het Russische parlement, een schijnbaar lek dat ambtenaren boos maakte, die de krant onder druk zetten om de journalist te ontslaan. Safronov werkte vervolgens een paar maanden als adviseur van het hoofd van het Russische staatsruimtebedrijf Roscosmos voordat hij werd gearresteerd.

Gevallen van staatsverraad zijn zeldzaam in Rusland, maar het wordt steeds meer gezien als een manier voor veiligheidsdiensten om druk uit te oefenen op journalisten, wetenschappers en andere personen die gevoelige overheidszaken onderzoeken. Rechtszaken worden altijd achter gesloten deuren gehouden en de redenen voor vervolging worden zelden openbaar gemaakt.

Ivan Pavlov, die Safronov vertegenwoordigde totdat de Russische autoriteiten hem beschuldigden van het onthullen van details van een eerste onderzoek en hem dwongen het land te ontvluchten, nadat hij zich had gespecialiseerd in het verdedigen van gevallen van spionage en verraad.

In een rapport uit 2018 schreef hij: “Er zijn elk jaar meer en meer gevallen van” spionage “in Rusland, maar er is weinig over bekend, en wanneer de informatie verschijnt, roept dat grote argwaan op.”

“[Charges] “Het is de bedoeling dat buitenlandse inlichtingenofficieren worden gestraft voor huisvrouwen, waterverkopers, wetenschappers en gepensioneerden”, zei Pavlov destijds. “Dergelijke zaken worden onderzocht en overwogen onder een sluier van geheimhouding, waardoor het voor wetshandhavers gemakkelijker wordt om de rechten van verdachten te schenden en verrassend genoeg zaken voor presentatie te verzinnen. We hebben geprobeerd deze sluier op te lichten.”

Een andere advocaat van Safronov, Dmitry Talantov, die de functie van Pavlov overnam, is gearresteerd op beschuldiging van de Russische “nepnieuwswetten” en riskeert tot 10 jaar gevangenisstraf.

In een ander verschrikkelijk teken van Russische media, een van de laatste onafhankelijke Russische media, Novaya Gazetawerd maandag officieel ontdaan van zijn medialicentie, waardoor het voor de krant onmogelijk werd om legaal in het land te opereren.

Novaya Gazeta, een belangrijk onderzoeksbureau opgericht in 1993 en onder redactie van Nobelprijswinnaar Dmitry Muratov, stopte in maart, kort na het begin van de oorlog in Oekraïne, na waarschuwingen van de Russische technologie- en communicatieregulator.

Sommige van haar medewerkers hebben Rusland verlaten om een ​​nieuwe publicatie te lanceren, Novaya Gazeta Europe, maar de organisator heeft ook haar website in Rusland verboden.