Roger Federer laat met een nederlaag het doek vallen over zijn carrière, maar hij blijft indrukwekkend naast zijn oude vriend en rivaal Rafael Nadal.

CNN
–

Roger FedererZijn carrière eindigde misschien in een nederlaag op vrijdag, maar de vijf minuten durende staande ovatie die volgde was een bewijs van de unieke en onuitwisbare indruk die hij maakte in het tennis.

Vleierij van de menigte, schijnbaar eindeloze applausrondes en gezangen van “Roger, Roger, Roger” maakten Federer aan het huilen.

“Ik ben blij, niet verdrietig”, zei hij na de wedstrijd, een 6-4, 6-7, 9-11 nederlaag tegen Jack Sock en Francis Tiafoe. Samen met zijn vriend en oude rivaal Rafael Nadal In de Laver Cup in de O2 Arena in Londen.

“Ik vond het leuk om voor de laatste keer mijn schoenen te strikken. Alles was de laatste keer.”

Na 24 jaar uitmuntendheid op het veld – meer dan 1.500 wedstrijden, 103 enkelspeltitels en 20 grote toernooien – was dit Federer’s laatste competitieve wedstrijd.

De epische tiebreak die de overwinning voor het Amerikaanse paar bezegelde, was niet alleen een passend einde van een wedstrijd die, hoewel intens en vaak emotioneel, de verwachtingen overtrof in zijn grootsheid en kwaliteit, maar ook een carrière die vele geniale momenten opleverde en vreugde schonk aan veel.

Voor een driedaagse competitie tussen teams uit Europa en de rest van de wereld die sinds het debuut in 2017 zelden meer dan een kermis heeft gevoeld, voegde de aankondiging van Federer’s pensionering wat welkom aanzien toe aan het spel van dit weekend.

Terwijl de competitie, met negen enkel- en drie dubbelspel, voorheen misschien verwaarloosbare wereldwijde aandacht kreeg, is de editie van dit jaar nu ongetwijfeld een van de grootste tennisevenementen van het jaar.

Dit was natuurlijk grotendeels te danken aan het feit dat hij Swansong Federer was, maar het bood tennisfans ook iets dat ze al jaren niet hadden gezien: Federer, Nadal, Novak Djokovic en Andy Murray zijn allemaal gezond en strijden samen in hetzelfde toernooi .

Het lijdt geen twijfel dat de posts op sociale media van deze vier sterren in de week voorafgaand aan het evenement fans nostalgisch zouden hebben gemaakt. Het kwartet toonde echte warmte voor elkaar, vergelijkbaar met de groep schoolvrienden die al jaren niet meer samen waren, terwijl ze de bezienswaardigheden van Londen verkenden.

Maar misschien kwamen gevoelens van nostalgie niet alleen voort uit de 2022 Laver Cup die het einde markeerde van Federer’s lange en winnende carrière, maar ook van het feit dat het eindelijk het begin van het einde van de gouden eeuw van tennis bevestigde.

Met Nadal, Djokovic en Murray van in de dertig, die allemaal op een bepaald moment tijdens hun carrière langdurig geblesseerd waren, doemt hun uiteindelijke pensioen nu op in de sport.

Die vier spelers – “de Grote Drie plus een of andere clown”, zei Murray speels op zijn Instagram-pagina – zullen nooit meer officieel hetzelfde toernooi sieren.

Federer’s prestaties op het veld zullen tot de groten behoren bij de mannen – hoewel hij ongetwijfeld in de top drie staat – het lijdt geen twijfel dat hij de meest sublieme tennisser is die ooit een racket heeft opgepakt.

Grotendeels vanwege de manier waarop hij het spel speelde, heeft niemand anders in de sport universele bewondering, goedkeuring gekregen of een cultureel icoon geworden zoals de schattige Zwitserse superster.

Het grootste deel van zijn carrière leek Federer over het veld te wandelen in plaats van te haasten, zijn lokken golvend en springend over zijn hoofdband, terwijl zijn brutale eenhandige esthetiek het meest iconische en herkenbare shot aller tijden van tennis werd.

En nog belangrijker, de schoonheid van zijn spel bereikte – op het hoogtepunt van zijn kunnen – ongekend succes. Hij werd de eerste speler die het vorige herenrecord van 14 Grand Slam-titels van Pete Sampras verbrak, en werd toen de eerste speler die de nummer 20 bereikte.

Hoewel Nadal en Djokovic nu misschien het grand slam-totaal hebben overtroffen, hebben de epische gevechten die Federer tijdens zijn carrière met deze twee spelers voerde alleen maar bijgedragen aan zijn nalatenschap.

Op een andere dag waren de drie wedstrijden die leidden tot het laatste afscheid van Federer misschien op zichzelf al opmerkelijk – Murray vs Alex de Minaur was een bijzonder interessante ontmoeting – maar vandaag leken ze op voorbereidingen voor het hoofdevenement.

Tegen het einde van de tweede set van Murray’s wedstrijd tegen De Minaur – die de Australiër won in een tiebreak in de derde set om vandaag zijn eerste World Team-punt te verdienen – verwisselde Federer zijn korte broek en hoofdband naar de dug-out van Team Europe en leek klaar om het veld op gaan en verwachtingen wekken die gestaag toenamen in de arena.

In een interview met De Minaur op het veld na de wedstrijd vertelde hij hoe hij Team World zou aanmoedigen tegen Nadal en Federer, wat ertoe leidde dat de 23-jarige werd uitgejouwd door de fans die in lachen uitbarsten.

Toen Federer’s naam eindelijk werd aangekondigd toen hij het veld betrad, was het lawaai van het publiek zo oorverdovend dat het de stem van de omroeper volledig overstemde voordat hij klaar was met het voorstellen van de Zwitser en zijn partner Nadal.

De 41-jarige kreeg opnieuw een daverend gejuich toen ik las over zijn prestaties tijdens de warming-up, maar het luidste gebrul kwam toen Federer een afstandsschot sloeg om hem en Nadal hun eerste matchpunt te geven.

Tijdens de meeste eerste uitwisselingen was er nog steeds een icoon in Federer’s schoten terwijl hij zichzelf met zijn kenmerkende ronde over het veld droeg, maar toen hij een schot van Tiafoe achtervolgde dat geen twee meter voor hem landde, begon de leeftijd in Federer’s benen om hun debuut te maken terwijl hij worstelde om de bal te bereiken.

Deze momenten kwamen niet vaak voor, wat een geweldig idee is gezien zijn leeftijd en de drie knieoperaties die hij heeft ondergaan. In feite, terwijl hij een geweldige touch blijft tonen – met name op het net – vroeg de menigte in de O2 Arena zich waarschijnlijk af waarom hij überhaupt met pensioen zou gaan.

Eén moment in het bijzonder ontlokte geschokte zuchten van de menigte toen de grote schermen de herhaling vertoonden. Bij het achtervolgen van een korte bal perste Federer een forehand door het kleine gaatje tussen het net en de paal.

Hij heeft ze misschien op punt gemist, toen de bal onder de bovenkant van het net doorging, maar zelfs in de laatste wedstrijd van zijn carrière produceerde Federer momenten die hij nog nooit eerder op een tennisbaan had gezien.

Het is misschien niet verwonderlijk dat er nog steeds veel magie over is in wat veel kijkers tijdens zijn carrière hebben beschreven als een stok in plaats van een racket.

Er waren al vroeg veel glimlachen van zowel Federer als Nadal, inclusief gelach toen Federer zichtbaar zijn volgende puntenplan miste en opnieuw naar zijn partner moest terugkeren voor een debriefing, waardoor de Zwitser verlegen zijn hand opstak. Verontschuldigen.

Maar naarmate de eerste set vorderde, veranderde de stemming op het veld toen het meedogenloze competitieve karakter dat deze twee spelers in de loop der jaren zo sterk had gemaakt, eindelijk naar voren begon te komen.

Toen het duo, door fans “Vidal” genoemd, de eerste set met 6-4 bezegelde, was de sfeer in het stadion op de rand van feestmodus.

Maar zonder fout te gaan, waren Sock en Tiafoe geenszins blij om te rollen en Federer met een gemakkelijke overwinning richting zonsondergang te laten marcheren. Het Amerikaanse duo brak al vroeg in de tweede set omdat ze de feeststemming leken te bederven, maar Federer en Nadal braken al snel om de pariteit te herstellen.

De beste wedstrijd van de wedstrijd kwam met een gelijkspel van 5-5, waarbij Nadal zes breakpunten wist te besparen – waaronder een van Federer’s opeenvolgende aanvallen die een luid gejuich van de menigte opleverden – om het paar op de rand van instorten te brengen. overhalen.

Maar Sock voerde vervolgens zelf een schijnservice uit om de groep naar de tiebreak te brengen, waar Federer – en het hele veld – dacht dat hij een aas had gestuurd, maar werd begroet door een “toestaan” -roep van de scheidsrechter die luid werd uitgejouwd door de hele arena.

Een indrukwekkend gelijkspel van het Amerikaanse duo brak het zegel van de tweede set en leidde tot een epische tiebreak.

Het drama in de derde set – een 3-0 voorsprong geopend en verkwanseld door Federer en Nadal, een brute forehand die Tiafoe in de rug van Federer schoot en een aas van Federer die met staande ovaties werd begroet – was een passend einde van een onvergelijkbare carrière.

Uiteindelijk was het niet zo belangrijk dat Federer de overwinning niet veilig kon stellen, en de emotie in zijn afscheidsspeech – hij kan er nauwelijks overheen komen als hij het heeft over de steun die zijn familie hem gedurende zijn carrière heeft gegeven – dempte ook zijn vrouwen . partner tot tranen.

“Het voelt als een feest”, zei Federer. “Dat is precies wat ik uiteindelijk wilde, precies waar ik op hoopte.”