Heeft Man City de droom van Pep Guardiola gemaakt? Rico Luis voelt zich een nieuwe generatie spelers

Realistisch gezien was het niets nieuws. Pep Guardiola hanteert al jaren een flexibele verdedigende stijl en zijn gebruik van vleugelverdedigers – zij die van vleugelverdediger naar middenveld sprinten – is een belangrijk onderdeel van zijn stijl geworden bij Bayern München en Manchester stad.

Er zijn echter momenten waarop je een stapje terug moet doen en Guardiola’s durf moet waarderen. Bij een 3-1 overwinning Leiden Gisteravond gebruikte hij een driemansdefensie over de breedte van het veld en een middenvelder Rodri die vaak als centrale verdediger werd afgezet, maar ook naar voren schoot om de openingstreffer te scoren en zijn eerste in de hele competitie. Rico Lewis Rechtsback middenvelder. Het belangrijkste is natuurlijk dat alles perfect werkt.

Op papier zou Guardiola een achterste vier hebben gebruikt, waaronder de 18-jarige Luis aan de rechterkant, Jan Stenen En de Manuel Akanji in het midden en Nathan Ack in de linksback. Maar zo zag City eruit zonder de bal, wat vooral onbelangrijk was als ze 69 procent balbezit hadden.

Op het veld was het natuurlijk anders. Leeds speelde een zeer krappe 4-3-3 en probeerde het midden van het veld te controleren en te voorkomen dat City door het midden zou rennen. Stenen werden regelrecht naar achteren geduwd en Lewis dreef naar binnen – je kunt hem zien nabij het middelpunt in de onderstaande schermafbeelding. City speelde, zoals zo vaak, met een 3-2 verdedigende basis…

…en dan, naar voren, iets dat bijna vijf voor me is. Ilkay Gündogan En de Kevin De Bruyne Ze konden worden gezien als onderdeel van een vierkant middenveld, maar stonden ongeveer op dezelfde lijn als de voorste drie van City.

Sommige vormen die City heeft aangenomen, waren uitzonderlijk. Dit is een voorbeeld van Stones en Ake, de bredere verdedigers in balbezit, die naar voren duwen voor Rodri en om de beurt de bal naar voren dragen, profiterend van de krapte van Leeds.

Hier valt Rodri ter verdediging, rechts van Akanji…

…dan weer naar links, waardoor een vierbenige verdediging ontstaat om City te helpen de drie voorste drie van Leeds te omzeilen en Stones en Ake verder te laten bewegen. Het gewaagde hier is natuurlijk dat Lewis volledig alleen wordt gelaten op het middenveld.

De volgende zet, toen City zich na 15 minuten uit de druk van Leeds wist te werken, was bijzonder indrukwekkend – niet alleen vanwege de fantastische passes, maar ook vanwege de positionering van de betrokken spelers.

Akanji, in theorie de meest “stabiele” verdediger als spil van de drie, bevindt zich aan de bal als linksback. Stones, die het grootste deel van de wedstrijd bij de rechterzijlijn had doorgebracht, was richting de linkerhoekvlag geëindigd. Middenvelder Rodri is al een tijdje de meest zichtbare verdediger, terwijl linksback Ake naast centrale middenvelder Gundogan zit.

Het meest interessante solo-optreden kwam van Lewis, die echt het gevoel heeft dat het iets nieuws is.

Terwijl Guardiola eerder verdedigers heeft bekeerd die vroeger speelden als een ‘natuurlijke’ vleugelverdediger, lijkt het erop dat Lewis speciaal is gevormd door de academie van City om deze rol te spelen.

Hij heeft meer tijd op het middenveld doorgebracht dan als vleugelverdediger en voelt zich daar prettiger bij Kyle Walker of João Cancelo In termen van het ontvangen van voorwaartse passes in krappe ruimtes, bij het maken van bochten en het spelen van nog een voorwaartse pass.

Hij is uitstekend in het vrijmaken van het veld als de passer de bal naar hem toe speelt en de bal snel en hard langs het doel van de tegenstander trapt, meer op de manier van een Spaanse middenvelder dan een Engelse vleugelverdediger.

Zijn verdeling was over het algemeen netjes en niet expressief, maar bij twee gelegenheden ontving hij de bal centraal en spreidde hem vervolgens uit naar de vleugel, waarbij hij Leeds naar binnen en vervolgens naar buiten dreef.

Hij kan ook overlappen wanneer dat nodig is – hier, terwijl City beweging opbouwde in het linkerkanaal, snelde hij naar voren om af te leveren Riyad Mahrez Een optie van buitenaf, alvorens het veld in te gaan voor Kevin De Bruyne om van afstand te schieten.

Het lastige aan de rol van Lewis kunnen defensieve overgangen zijn wanneer City balverlies lijdt. Lewis bevindt zich niet in een natuurlijke positie om de linkervleugel van de tegenstander aan te pakken, maar aangezien Leeds zo nipt speelde, was de taak van Lewis vrij eenvoudig: gewoon volgen Wilfred Gentowerkgelegenheid.

De zwaarste taak was voor Stones, wiens positionering zo naar voren en wijd was dat het moeilijk zou zijn geweest om binnen te blijven in een centrale verdediger – hij moest van de buitenkant van Lewis naar de binnenkant gaan. Leeds was slordig met wissels en profiteerde niet van de ruimte tussen de verdedigers van City.

Het is ook de moeite waard om het belang van herstelsnelheid te overwegen bij het spelen van de Stones, en Walker is nu misschien beter geschikt voor deze positie dan voor de rol van Lois.

Uiteindelijk won City deze wedstrijd met een snelle break en daarna hoog drukken, in plaats van bewegingen die voortkwamen uit stapelspel in de diepe posities. Maar ze controleerden het balbezit goed, sleepten Leeds rond, maakten gebruik van ruime ruimtes en beschermden tegen tegenaanvallen.

Lewis, die in het middelpunt van alles stond, was de meest positieve positieve en verdient het om zijn plaats te behouden voor Everton’s oudejaarsbezoek.

Het valt nog te bezien of hij gewend raakt aan de botsingen die hem te wachten staan ChelseaEn de Manchester United En de sporen. Maar op basis van dat bewijs symboliseert hij een nieuwe Guardiola-benadering die we als vanzelfsprekend zijn gaan beschouwen en die binnenkort kan worden gezien als een heel nieuw soort speler.