Hammond, Margaret Elnora “Nederlands” | Sterfgevallen

Hammond Margaret Elnora “Nederlands” Hammond “Nederlands” Margaret Rougema Hammond werd geboren op 1 februari 1923, in het middenwesten van Wyoming, als zoon van Fred en Virginia Kapelaan Rougema, met liefhebbende zus Maxine. Hij begon op 4-jarige leeftijd met school en studeerde in de jaren veertig af aan de Midwest High School. Na zijn afstuderen werkte hij een jaar in de Duchy School Library en ging daarna werken in het Caspar Hospital, waar hij zijn liefde voor de verpleging vond. De Nederlanders, die graag RN’s wilden worden en hun land wilden dienen, reisden naar Bocatello, Idaho, om als lid van het Cadet Nurses Corps van de Verenigde Staten het verpleegprogramma in het Bocatello General Hospital bij te wonen. Herinneringen aan klasgenoten, verpleegsters thuis, hun stiefmoeder, leraren en artsen kunnen niet worden herinnerd zonder de lof van het hertogdom en het kenmerkende slokje, en het was duidelijk dat ze altijd bij haar zouden zijn. De Nederlanders ontmoetten Dale Hammond en werden verliefd op Bocatello. Dale, die tijdens hun bevalling danste, vroeg haar op de trappen van het verpleegstershuis ten huwelijk en ze trouwden op 31 augustus 1946, de dag voordat ze zouden afstuderen als verpleegster. Dale wilde in het kantoor van Dr. Olson werken toen hij afstudeerde aan de ISU, maar Dale’s eerste baan als docent en bokscoach bracht hen naar Anaton, Washington. Hij sprak liefdevol over hoe ze met open armen en harten worden ontvangen en ze ‘kinderen’ noemen. Levend in de leer van Anadon, met de schoonheid van landbouw, boerderij en bossen, werden de wortels van het Nederlandse hart daar voor altijd geplant, met vrienden, kinderen en haar geliefde kleinkinderen. In 1952 emigreerden de Nederlanders en Dale naar de Meridian in Idaho, waar prachtige herinneringen zijn aan 13 jaar buren, stadsbewoners en Meridian High School-kinderen, docenten en personeel. Terwijl hij fulltime in het kantoor van Dr. Prune werkte, vond hij meer tijd om maaltijden voor de wedstrijd te koken voor de boks- en tennisteams van Daleen, en hij wilde echt deel uitmaken van de Meridian-gemeenschap. Zelfs in het laatste deel van zijn leven zal hij oprecht ontzag uiten voor het welzijn van de mensen die hij in Bocatello, Anadon en Meridian heeft ontmoet. Dochter John werd geboren in 1956 en de Nederlanders bleven thuis om een ​​heerlijk huiselijk leven op te bouwen. Met z’n drieën zongen ze ’s ochtends toen we op de Nederlandse piano gingen, veel kleren voor John en overhemden voor Dale … meestal op John’s schoot, en kat op schouder. Ze genoten van de tijd samen en leefden een geweldig gezinsleven. De Nederlanders en Dale konden John van 1963-1965 terugbrengen naar Anadon. Stadsactiviteiten draaiden vooral om de school, dus dansjes, spelletjes en activiteiten werden allemaal bijgewoond. Het was een magische tijd voor hen, en hun liefde voor Anadone zal voor altijd in hun hart blijven bestaan. Terugkeren naar Bocatello in 1965 was druk voor de Nederlanders, aanvankelijk parttime werkzaam bij Arbeid en Distributie, daarna fulltime OR of tenslotte parttime OB/Gyn grond. Herenigd met Dale’s familie, vond hij een liefdevolle gemeenschap in Boki Hai’s leraar / staffamilie, werd een integraal onderdeel van alle schoolactiviteiten en werd verliefd op een stad en de mensen die ze nooit verliet. De Nederlanders waren de rest van hun leven dierenvrienden en hun huis stond vol met dierbare huisdieren. Ze kon Dale en Dale en de hond door de buurt en in Partsfield zien wandelen, en vond het heerlijk om met hem op de motor te rijden. Ze genoot van vuurwerk maken, Jim Reeves muziek, tijd doorbrengen met haar neven en nichten, familie en vrienden, piano spelen, vliegen, reizen met het gezin, dansen, lezen, spaghetti, chili of kersen cheesecake voor haar gezin. De Nederlanders hielden er echt van om verpleegster te zijn en voor haar patiënten te zorgen. Ze bewonderde ook haar collega’s. Dale, die in 2001 op 75-jarige leeftijd stierf, trok zich terug uit het Panak Memorial om voor Dale te zorgen. Ook al hadden blindheid en lichamelijke handicaps haar jarenlang geplaagd, ze was altijd genereus en aardig voor haar dierbaren. Ze is sluw, humoristisch en weet altijd de belangrijke dingen. Haar ogen verloren nooit hun helderheid. Hertogdom was blij toen John, Lisa, Gabriel, Eli en McKenna bij hem waren. Ze hield van de kleindochters zomer samen voor en na school, toen ze ziek werden en nooit probeerden gelukkig te zijn om bij haar thuis te zijn. Op 21 mei 2021 ging het hertogdom op 98-jarige leeftijd in vrede naar de hemel. We weten dat hij herenigd was met Dale en zijn liefhebbende familie en vrienden. Nederlandse dochter John (Mark); Kleinkinderen: Lisa (Casey), Gabriel (Jamie), Eli (Cherry); Kleinkinderen: McKenna, Caroline, Louisa, Beatrice, Gabriel Jr., Lizzie Margaret en Sophie; Neven: Leon Jr., Chris, Lee en Paul; En schoondochter Tracy en Danny; En gekoesterde buren en vrienden. Hij werd in de dood voorafgegaan door iedereen behalve zijn vriend Mary Lou. De familie bedankt Dr. Mark Benson voor zijn efficiënte zorg tot aan zijn pensionering; Dr. Lavon Mills voor zijn uitmuntendheid en gratie; * Menu * van Heritage Hospice, Cassie *, Kelsey, Madelina, Chrissy, Lindsay en Shiloh; Danny van Thuis Assistenten; En minister voor Richard Olson en Ben & Eli Davidson. In plaats van bloemen worden familiedonaties gevraagd aan Panak Humane Society, PO Box 332, Bocadello, ID 83201 of Bocadello High School Education Trust, 325 N Arthur, Bocadello, ID 83204. De viering van het Nederlandse leven vindt plaats op zaterdag 17 juli om 11:00 uur in The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints in Princeton Ward, 42 Princeton Away, Bocatello, ID 83201.