Joden, moslims en sikhs krijgen de kroningsrol terwijl de koning zijn hand uitsteekt

LONDEN – Rabbijn Nikki Lys zal niet aanwezig zijn bij de kroning van koning Charles III. Hij zal iets doen dat hij belangrijker vindt: bidden voor de koning op de joodse sabbat.

Op zaterdag zal hij samen met rabbijnen in heel Groot-Brittannië een gebed in het Engels en Hebreeuws opzeggen waarin hij de nieuwe koning bedankt in de naam van “de enige God die ons allemaal heeft geschapen”.

Lees, de rabbijn van de Highgate Synagogue in Noord-Londen, zei dat Britse joden de belofte van Charles om de coëxistentie tussen alle religies te bevorderen en zijn staat van dienst in het ondersteunen van een multireligieuze samenleving waardeerden tijdens zijn lange leertijd als troonopvolger.

“Als hij zegt dat hij een apologeet voor religies wil zijn, bedoelt hij de wereld omdat onze geschiedenis niet altijd zo eenvoudig is geweest en we niet altijd vrij hebben geleefd; we hebben onze religie niet kunnen beoefenen,” vertelde Lees. de Geassocieerde Pers. “Maar om te weten dat King Charles zo handelt en zo spreekt, is erg geruststellend.”

Terwijl religie de spanningen over de hele wereld aanwakkert – van hindoe-nationalisten in India tot joodse kolonisten op de Westelijke Jordaanoever en fundamentalistische christenen in de VS – probeert Charles de verschillen te overbruggen tussen de religieuze groeperingen die deel uitmaken van de steeds diverser wordende Britse samenleving.

Het bereiken van dit doel is cruciaal voor de inspanningen van de nieuwe koning om te laten zien dat de monarchie, een 1000 jaar oude instelling met christelijke wortels, nog steeds de mensen van het moderne, multiculturele Groot-Brittannië kan vertegenwoordigen.

Maar Charles, opperste heerser van de Church of England, staat tegenover een land dat heel anders is dan het land dat in 1953 de kroning van zijn moeder vierde.

Zeventig jaar geleden was meer dan 80% van de Engelse bevolking christen, en de massale uittocht die het aanzien van de natie zou veranderen, was nog maar net begonnen. Dat aantal is nu gedaald tot minder dan de helft: 37% zegt geen religie te hebben, 6,5% zegt moslim te zijn en 1,7% hindoe, volgens de laatste volkstellingen. De verandering is het meest merkbaar in Londen, waar meer dan een kwart van de bevolking een niet-christelijke religie heeft.

Charles herkende deze verandering lang voordat hij in september vorig jaar de troon besteeg.

In de jaren negentig suggereerde Charles dat hij graag bekend zou willen staan ​​als “Verdediger van het Geloof”, een kleine maar zeer symbolische verandering ten opzichte van de traditionele titel van de koning “Verdediger van het Geloof”, wat Christendom betekent. Het is een belangrijk onderscheid voor een man die geloofde in de genezende kracht van yoga en ooit de islam ‘een van de grootste schatten van verzamelde spirituele wijsheid en kennis die voor de mensheid beschikbaar is’ noemde.

En de toewijding van de koning aan diversiteit zal worden gedemonstreerd bij zijn kroning, wanneer religieuze leiders die boeddhistische, hindoeïstische, joodse, islamitische en sikh-tradities vertegenwoordigen voor het eerst een actieve rol spelen in de festiviteiten.

“Ik heb Groot-Brittannië altijd gezien als ‘een gemeenschap van gemeenschappen'”, zei Charles in september tegen religieuze leiders.

“Het bracht me ertoe te begrijpen dat de Soeverein een aanvullende plicht heeft – minder formeel erkend maar minder ijverig. Van een plicht om de diversiteit in ons land te beschermen, onder meer door de ruimte van het geloof zelf en de praktijk ervan te beschermen via de religies, culturen, tradities, en overtuigingen waarop ons hart is gericht en onze geest als individuen.”

Dat is geen gemakkelijke taak in een land waar religieuze en culturele verschillen soms groter worden.

Afgelopen zomer kwamen jonge moslims en hindoes met elkaar in botsing in Leicester. De oppositiepartij Labour heeft moeite gehad zich te ontdoen van antisemitisme, en de antiterrorismestrategie van de regering is bekritiseerd vanwege de focus op moslims. Dan zijn er de sektarische verschillen die katholieken en protestanten in Noord-Ierland nog steeds scheiden.

Dergelijke spanningen onderstrepen de dringende noodzaak voor Groot-Brittannië om een ​​staatshoofd te hebben dat zich persoonlijk inzet om inclusiviteit te bevorderen, zei Farhan Nezami, directeur van het Oxford Centre for Islamic Studies.

Charles is al 30 jaar een beschermheer van het centrum en heeft zijn status verleend aan Nizami’s inspanningen om een ​​academisch centrum te bouwen voor de studie van alle aspecten van de islamitische wereld, inclusief geschiedenis, wetenschap en literatuur, evenals religie. In die jaren veranderde het centrum van een onopvallend houten gebouw in een complex met een eigen bibliotheek, conferentiefaciliteiten en een moskee, compleet met koepel en minaret.

“Het is erg belangrijk om een ​​koning te hebben die zich constant inzet voor (totalitarisme)”, zei Nezami. “Het is erg belangrijk in de moderne tijd, met alle mobiliteit, met de verschillen en diversiteit die er is, dat de president van dit land de mensen bij elkaar brengt, door voorbeeld en door actie.”

Deze acties zijn soms klein. Maar het resoneert met mensen als Balwinder Shukra, die de koning een paar maanden geleden zag toen hij officieel zijn Guru Nanak Gurdwara, een Sikh-huis van aanbidding, opende in Luton, een etnisch diverse stad met ongeveer 300.000 inwoners ten noorden van Londen.

Shukra, 65, stopte om de flatbreads te kloppen die bekend staan ​​als chapati’s voor de gemeenschappelijke maaltijd die de gurdwara voor iedereen serveert, trok haar bloemensjaal recht en bewonderde Charles’ beslissing om met andere leden van de gemeente op de grond te gaan zitten.

Verwijzend naar de Guru Granth Sahib, het heilige boek van de Sikhs, zei Shukra dat “alle mensen gelijk zijn”. Ze voegde eraan toe dat het “niet uitmaakte” of je koning was.

Sommige Britse kranten suggereerden dat Charles ‘wens om andere religies bij de kroning te betrekken op weerstand stuitte van de Engelse kerk, en een conservatieve religieuze commentator waarschuwde onlangs dat de multireligieuze ceremonie de “koninklijke wortels” van de monarchie zou kunnen verzwakken.

Maar George Gross, die het verband tussen religie en eigendom bestudeert, wijst deze zorgen van de hand.

De kroning van koningen is een traditie die teruggaat tot de oude Egyptenaren en Romeinen, dus er is niets intrinsiek christelijk aan, zei Gross, een bezoekend wetenschapper aan King’s College London. Bovendien zullen alle centrale religieuze elementen van de dienst worden geleid door de geestelijkheid van de Church of England.

Vertegenwoordigers van andere religies waren al aanwezig bij andere grote openbare evenementen in Groot-Brittannië, zoals Memorial Day-diensten.

Hij zei: “Deze dingen zijn niet ongebruikelijk in hedendaagse omgevingen, dus ik zie het op een andere manier: als er geen andere acteurs waren, zou het er heel vreemd uitzien.”

De toewijding van Charles aan een multireligieuze samenleving is ook symbolisch voor de vooruitgang die wordt geboekt bij het beëindigen van de breuk in de christelijke tradities die begon in 1534, toen Hendrik VIII brak met de katholieke kerk en zichzelf uitriep tot hoofd van de kerk van Engeland.

Kardinaal Vincent Nicholls, de hoogste katholieke geestelijke in Engeland, zei dat deze verdeeldheid leidde tot honderden jaren van spanningen tussen katholieken en anglicanen, die uiteindelijk onder de koningin afnamen. Nicholls zal zaterdag in de abdij zijn als Charles wordt gekroond.

“Ik krijg veel privileges”, zei hij opgewekt. ‘Maar dit wordt, denk ik, een van de belangrijkste onderdelen van de kroning van de koning.’