Laatste momenten van Rick Hahn en Ken Williams met de White Sox

Dit verhaal is afkomstig uit de White Sox Beat Newsletter van Scott Mirkin. Om de volledige nieuwsbrief te lezen, Klik hier. En Deelnemen Om hem regelmatig in uw inbox te ontvangen.

Ik was dinsdag rond 16.25 uur Central Time in het veld Gegarandeerde Prijs en sprak persoonlijk met algemeen directeur Rick Hahn op het veld.

Ongeveer 40 minuten geleden zag ik Executive Vice President Ken Williams door de thuisclub lopen en uiteindelijk naar de plek gaan waar de White Sox aan het batten waren.

Om 17.45 uur Central Time diezelfde avond waren Williams en Hahn ontheven van hun taken.

Ik heb 21 jaar lang zeven White Sox-managers begeleid. De overwinning van woensdagmiddag op de Mariners was de eerste keer dat ik verslag deed van een club waar Williams en/of Hahn niet de leiding hadden.

Mijn korte gesprek met Hahn – dat ongeveer vijf minuten duurde – begon met Noah Schultz, de nummer 2 prospect van de White Sox voor elke MLB-pijplijn. De linkshandige schitterde op de heuvel met een ERA van 1.33 en 38 strikeouts in 27 innings voor Single-A Kannapolis, maar belandde op 20 augustus op de geblesseerde lijst met een linkerschouderblessure. Op dat moment dacht Hahn niet dat de blessure zou gebeuren. Het zou het einde zijn van een seizoen voor Southpaw met zoveel voordelen.

We spraken over de vooruitzichten die Hann had verworven in de zeven White Sox-transacties voorafgaand aan de deadline van 1 augustus, en sloten ons gesprek met mij af door iets te zeggen dat ik had gehoord over de toekomst van de White Sox-frontoffice. Ik kan eerlijk zeggen dat Han om 16.30 uur Central Time niet wist dat er beslissingen zouden komen.

Toen het nieuws bekend werd, zat ik in het Convention and Education Center te wachten op de première van de White Sox-documentaire ‘Fitted in Black’. Vinny Duber, die ook uitstekend werk verricht als verslaggever van de White Sox, zat naast me toen ik hem het persbericht liet zien dat op mijn telefoon was binnengekomen. We reden vandaar en gingen terug naar de persbox.

Sinds dinsdag zijn er veel verhalen verteld over wat er niet is gelukt voor Williams en Hahn, en ik heb in deze nieuwsbrief verschillende keren gesproken over hoe de afgelopen twee jaar de ergste zijn geweest die ik voor dit team heb meegemaakt. De verwachtingen waren zeer hooggespannen tijdens het wederopbouwproces, en op het hoogtepunt van de competitieve periode wonnen ze twee playoff-wedstrijden en staan ​​ze momenteel op een indrukwekkende 50-78.

Maar dit duo bracht in 2005 een van de meest onderschatte World Series-kampioenen van mijn leven samen – in termen van pure dominantie – drie playoff-teams en andere sterke teams. Er waren er onderweg duidelijk niet genoeg.

Williams en Hahn zijn goede jongens en goede honkbaljongens. Ze zouden zeker weer in de branche gaan werken als ze dat wilden. Sommigen van jullie zullen het absoluut niet met mij eens zijn. Dat is prima, maar ik weet wat ik weet na meer dan twintig jaar bij hen te zijn geweest.

Er was een verandering nodig, gebaseerd op recente ruwe resultaten en clubproblemen. Ook al waren de besluiten van voorzitter Jerry Reinsdorf dinsdag onverwacht, ze hadden moeten weten dat ze eraan kwamen.

“We hebben het slecht gedaan”, zei Williams dinsdagavond via sms. “Dit is wat er gebeurt.”