De asteroïde die door NASA’s ruimtevaartuig wordt bezocht, heeft een “mysterieuze” metgezel.

Meld u aan voor de wetenschapsnieuwsbrief Wonder Theory van CNN. Verken het universum met nieuws over fascinerende ontdekkingen, wetenschappelijke vooruitgang en meer.

CNN
—

Dinkenish, een kleine asteroïde die vorige week door NASA’s Lucy-missie werd bezocht, blijft wenkbrauwen fronsen.

Lucy slingerde op 1 november langs de ruimterots, gelegen in de belangrijkste asteroïdengordel tussen Mars en Jupiter, als onderdeel van een test van de uitrusting van het ruimtevaartuig voordat het hoofddoel van de missie werd aangepakt: het in kaart brengen van zwermen Trojaanse asteroïden rond Jupiter. Dinkenesh, wat ‘geweldig’ betekent in de Ethiopisch-Amhaarse taal, werd pas in januari aan Lucy’s reisschema toegevoegd.

Maar de eerste waarnemingen met de instrumenten van Lucy lieten zien dat er meer aan de hand was met de mysterieuze asteroïde dan verwacht. In eerste instantie gaven de foto’s dat aan De ruimtesteen maakte deel uit van een binair paarMet een kleinere asteroïde in een baan om Dinkenish.

Uit aanvullende opnamen gemaakt door het ruimtevaartuig na zijn dichtste nadering bleek echter dat de kleinere asteroïde eigenlijk een contactdubbelster is: twee kleine ruimterotsen die elkaar raken.

Lucy kwam tijdens zijn dichtste nadering binnen een afstand van ongeveer 425 kilometer van het oppervlak van de asteroïde, toen de eerste beelden werden gemaakt. De tweede reeks afbeeldingen die het contact van het duo onthulden, die dinsdag door NASA werden gedeeld, werden zes minuten later vastgelegd vanaf een afstand van 1.010 mijl (ongeveer 1.630 kilometer).

“Contactdubbelsterren lijken redelijk gebruikelijk te zijn in het zonnestelsel”, zegt John Spencer, plaatsvervangend projectwetenschapper voor Lucy bij het Southwest Research Institute, in een verklaring.

“We hebben er niet veel van dichtbij gezien, en we hebben er nog nooit één in een baan om een ​​andere asteroïde gezien.
We waren verbaasd over de vreemde variaties in de helderheid van Dinkenish die we bij nadering zagen, wat ons een hint gaf dat Dinkenish misschien een of andere maan had, maar we hadden nog nooit zoiets vreemds vermoed!

De nauwe nadering was in de eerste plaats bedoeld om het Lucy-ruimtevaartuig te helpen zijn laatste volgsysteem te testen, waardoor het ruimtevaartuig autonoom de ruimterots kan lokaliseren en in zicht kan houden terwijl het met een snelheid van 10.000 mijl per uur (4,5 kilometer per seconde) vliegt. Het systeem overtrof de verwachtingen, waardoor astronomen de onverwachte metgezel van Dinkenish konden ontdekken.

“Het is op zijn zachtst gezegd verwarrend”, zegt Hal Levison, de hoofdonderzoeker van Lucy bij het Southwest Research Institute, in een verklaring. “Ik had nooit verwacht dat een systeem er zo uit zou zien. Ik begrijp vooral niet waarom de twee componenten van de satelliet qua grootte zo vergelijkbaar zijn. Het zou interessant zijn voor de wetenschappelijke gemeenschap om dit te ontdekken.”

Gegevens van de flyby worden nog steeds door het ruimtevaartuig naar het missieteam verzonden.

“Het is werkelijk geweldig dat de natuur ons kan verrassen met een nieuw mysterie”, zegt Tom Statler, NASA’s Lucy-programmawetenschapper, in een verklaring. “Geweldige wetenschap dwingt ons om vragen te stellen waarvan we niet wisten dat we ze moesten stellen.”

Lucy’s volgende ontmoeting zal in 2025 plaatsvinden met een andere asteroïde in de hoofdgordel, Donald Johansson genaamd. Daarna zal het ruimtevaartuig op pad gaan om de Trojanen te zien.

De Trojaanse asteroïden, die hun naam ontlenen aan de Griekse mythologie, draaien in twee zwermen rond de zon: de ene vóór Jupiter, de grootste planeet in ons zonnestelsel, en de andere erachter. De asteroïden zijn te ver weg om met telescopen in detail te kunnen zien, en ze zullen close-upbeelden krijgen als Lucy in 2027 de Trojanen bereikt.

De missie ontleent zijn naam aan Lucy fossielde overblijfselen van een oude menselijke voorouder die in 1974 in Ethiopië werd ontdekt. ​​Het skelet heeft onderzoekers geholpen aspecten van de menselijke evolutie samen te brengen, en leden van NASA’s Lucy-team hopen dat hun missie een soortgelijke prestatie zal leveren met betrekking tot de geschiedenis van ons zonnestelsel.

Asteroïden zijn zelf fossielen: ze vertegenwoordigen het materiaal dat overblijft na de vorming van de reuzenplaneten in ons zonnestelsel, waaronder Jupiter, Saturnus, Uranus en Neptunus.