Amerikaanse onderzoekers zeiden dat een Chinese raket, uitgerust met een “geheime lading”, in botsing kwam met de maan, waardoor twee kraters ontstonden.

Amerikaanse onderzoekers onthulden dat een stuk van een Chinese raket dat in maart 2022 op het maanoppervlak botste, een onconventionele of geheime lading aan boord had.

De studie, gepubliceerd in het Planetary Science Journal, identificeerde dit ruimteschroot als onderdeel van het experimentele ruimtevaartuig Chang’e-5 T-1.

De bovenste trap van de raket, gelanceerd in oktober 2014 vanuit het Xichang Satellite Launch Center in het zuidwesten van China, liet volgens het onderzoek een opvallende dubbele krater achter op het maanoppervlak, wat wijst op de aanwezigheid van extra, onopgemerkte lading.

Tanner Campbell, eerste auteur van de studie en promovendus aan de Universiteit van Arizona, Hoogtepunt Afwijkingen in het gedrag van de raket. Normaal gesproken zou je verwachten dat het raketlichaam enige oscillatie vertoont vanwege de asymmetrische structuur.

De waargenomen tuimelende beweging werd echter beschreven als “end-to-end” en opmerkelijk stabiel. Campbell legde uit dat deze stabiliteit duidt op de aanwezigheid van een grote massa aan de bovenkant van de raketaanjager.

Deze massa is gelijk aan de zware motoren hieronder, die zonder brandstof ongeveer 544 kg (1200 lb) wegen. Hoewel de twee bekende gereedschappen op de booster slechts ongeveer 27 kg wegen, merkten de onderzoekers de ongebruikelijke symmetrie op van de resulterende dubbele krater.

Campbell trok een vergelijking met de Apollo-missies, waarbij opzettelijk raketafval naar de maan werd gestuurd voor onderzoek, en merkte op dat dergelijke missies ronde of rechthoekige depressies produceerden, en nooit een dubbele krater van gelijke grootte.

Campbell erkende de inherente onzekerheid rond de mysterieuze lading en bracht een reeks mogelijke verklaringen naar voren, variërend van extra ondersteuningsstructuren tot aanvullende hardware of de opname van volledig onbekende items.

Hij erkende echter dat het onthullen van de exacte aard van deze lading een permanent mysterie kan blijven.

Deze ontdekkingen werpen licht op de complexe dynamiek van ruimtepuin en openen nieuwe horizonten voor het detecteren van de overblijfselen van ruimtemissies die op hemellichamen zijn afgedrukt. Het rapport benadrukt ook het belang van actieve monitoring van verouderde ruimtevaarthardware.

Chinese Chang’e-5 T-1-missie

De Chang’e-5 T-1-missie, ontworpen als voorloper van de bekendere Chang’e-5-missie van 2020, die met succes maanmonsters naar de aarde terugbracht, werd in 2014 gelanceerd.

Vijf maanden na de lancering van deze voorbereidende missie identificeerden astronomen in 2015 een niet-toegeschreven stuk ruimteschroot genaamd WE0913A.

Dit hemelse wezen eerst ontdekker De maan, die werd uitgevoerd door astronomen van het Catalina Sky Survey Project, kwam in januari 2022 in de schijnwerpers te staan, toen de Amerikaanse ruimtepuintracker Bill Gray voorspelde dat hij binnen enkele maanden met de andere kant van de maan zou botsen.

Aanvankelijk werd gedacht dat het de tweede trap was van Elon Musks Falcon 9-raket van Elon Musks SpaceX, maar daaropvolgende observaties en analyses van orbitale gegevens duidden op een verband met de Chinese Chang’e 5-T1-raket.

Aan de andere kant trokken Chinese functionarissen dit verband in twijfel en beweerden dat de raket jaren geleden in de atmosfeer van de aarde uiteenviel.

Ondertussen onthulden beelden gemaakt door NASA’s Lunar Reconnaissance Orbiter (LRO) ook een onverwachte ontwikkeling op de crashlocatie: niet slechts één maar twee overlappende kraters in de Hertzsprung-krater aan de andere kant van de maan.

Dit fenomeen deed de wenkbrauwen fronsen, aangezien volgens de Arizona State University minstens 47 NASA-raketobjecten eerder op de maan zijn gebotst, maar geen van hen een dubbele krater heeft veroorzaakt.

NASA in juni 2022 ik beken Het onverwachte karakter van dit dubbele gat maakt de weg vrij voor grotere nieuwsgierigheid. Om het mysterie rond WE0913A te ontrafelen, onderzochten onderzoekers zijn gedrag tijdens de vlucht en de kenmerken van de kraters die hij achterliet.

Door nauwkeurig te onderzoeken hoe zonlicht reflecteert op het puin terwijl het door de ruimte valt, en door deze waarnemingen te vergelijken met simulaties, ontdekten de onderzoekers een opmerkelijke gelijkenis met de Chang’e 5-T1-raket.

“Dit is de eerste keer dat we een dubbel gat zien”, zei Campbell. “We weten dat in het geval van Chang’e 5 T1 de impact vrijwel direct was, en om deze twee kraters te krijgen die ongeveer even groot zijn, heb je twee ongeveer gelijke massa’s nodig die ver van elkaar verwijderd zijn.”

Hoewel WE0913A het eerste geval vertegenwoordigt van onbedoeld ruimteschroot dat in botsing komt met de maan, zijn door mensen gemaakte satellieten die in botsing komen met het maanoppervlak niet ongekend.

In 2009 ramde NASA opzettelijk een maankrater met een snelheid van 9.000 km per uur in de zuidpool van de maan.

Dit opzettelijke effect creëerde een pluim die het voor wetenschappers gemakkelijker maakte om chemische kenmerken te detecteren die wijzen op de aanwezigheid van waterijs. Bovendien richtte NASA, als onderdeel van de verwijderingsmethode, de Saturn V-raketten van het Apollo-programma op de maan.