Timberwolves verzamelen zich tegen Heat en winnen met 112-108 in Miami

MIAMI – Timberwolves-centrum Rudy Gobert had een sluwe glimlach op zijn gezicht toen hij vertelde waarom het team de laatste tijd traag van start gaat.

“Misschien moeten we elkaar voor de wedstrijd slaan of zoiets”, zei Gobert. ‘Gewoon om voorbereid te zijn om fysiek te zijn.’

Het ontging Gobert blijkbaar niet dat hij degene was die teamgenoot Kyle Anderson uithaalde tijdens de reguliere seizoensfinale van vorig seizoen, een moment dat een frustrerend seizoen samenvatte dat nooit van de grond kwam voor de Wolves.

Maar zoals de 112-108 overwinning op de Heat van maandag liet zien, is de afstand tussen vorig seizoen en dit seizoen als de kloof tussen het decemberweer in South Beach en Minnesota.

De 20-5 Wolves versloegen thuis het sterkste team van de NBA met een volledige Heat-selectie minus alleen point guard Kyle Lowry. De zinsnede ‘Heat Culture’ was overal in het Casilla Center te vinden – op de vloer en op de truien van Miami. Die zin is synoniem met het soort taaiheid dat de Heat beweert te hebben en die anderen in de NBA niet hebben, en ze hebben twee recente Eastern Conference-titels om dat te ondersteunen.

Maar de Wolven gingen van teen tot teen en emmer voor emmer het traject af met de Heat en kwamen als overwinnaar tevoorschijn. Toen Miami in de slotminuten begon te schieten, hadden de Wolves altijd een antwoord.

“Het vierde kwartaal was geweldig”, zei coach Chris Finch. “De schoten waren van beide teams op een hoog niveau.”

Anthony Edwards, die eindigde met 32 ​​punten, scoorde acht punten in de laatste minuten, inclusief een fadeaway-schot dat de Wolves een voorsprong van 109-106 bezorgde met nog 26,1 seconden te gaan. Het kwam nadat Tyler Herro (teamhigh 25 punten) de voorsprong terugbracht naar één punt en het publiek op de been had.

‘Ik heb het Mike verteld [Conley] “Toen ze erop schoten om mij de bal te geven en uit de weg te gaan omdat ik er elke dag aan werk”, zei Edwards, “wist ik dat zodra ik die plek bereikte, ik naar het glas ging.”

De sprong van Edwards kwam op balbezit van Wolves nadat Karl-Anthony Towns (18 punten) een aanvallende rebound pakte op de misser van Edwards op voormalig Wolves-aanvaller Jimmy Butler (15 punten) en vervolgens Gobert vond (negen punten, 16 rebounds) voor een indrukwekkend steegje -oep. Oeps voor het behouden van de Wolves op de derde plaats.

“Ik was klaar om terug te stuiteren”, zei Gobert. “Maar ik kon zien dat hij mij zag, en ik wist dat hij zou gooien. Het was een perfecte pass en een geweldige actie.”

Momenten als deze, met name de lay-out van Towns-Gobert, waren ‘winnende plays’, zei Finch. Ze hadden al vroeg in de wedstrijd een tekort toen de Wolves tijdens de rust met 17 punten achter stonden.

Maar zoals hun patroon de laatste tijd is, zetten de Wolves in de tweede helft opnieuw defensieve blokken op en wonnen met 58-42.

“Onze verdediging in de tweede helft was alles”, zei Finch. “De eerste helft vond ik niet echt leuk. We waren stil. We leken verward in dingen die simpel waren, en we haalden ze een beetje in in de helft, en ze reageerden heel goed.”

Het woord ‘lichamelijkheid’ kwam na de wedstrijd veel voor in de opmerkingen van spelers na de wedstrijd over wat er in de verdediging was veranderd.

“We zeiden tegen elkaar tijdens de rust: ‘Laten we fysiek zijn en kijken wat er gebeurt'”, zei Gobert. “Dat hebben we gedaan, en de game zorgde voor zichzelf.”

Het hielp dat de scheidsrechters in het derde kwart slechts zes fouten maakten. De Wolves stonden na drie met 83-77 achter en namen uiteindelijk hun eerste voorsprong van de avond toen Conley (12 punten, zes assists) een van zijn vier 3-pointers van de nacht sloeg en de Wolves een voorsprong van 87-84 opleverde met 8: Nog 37 te spelen.

Maandagavond kregen ze wat klappen, maar er kwamen er nog meer.

“Elke keer dat we de dingen doen die we moeten doen, vooral verdedigend, plaatsen we onszelf in een positie om de wedstrijd te winnen”, zei Gobert.