Hoe Eli De La Cruz en de Reds van plan zijn dit seizoen te strijden

Toen Eli De La Cruz, de korte stop van Cincinnati Reds, een seizoen geleden op het toneel verscheen, werd elke beweging van hem meteen een hoogtepunt. Hij hielp een op winst beluste schare fans nieuw leven in te blazen door een zeldzame combinatie van kracht en snelheid tentoon te spreiden en daarbij Reds-games onmisbare televisie te maken.

Wie kan tenslotte de competitie leiden in sprintsnelheid, de bal met een snelheid van 199,2 km/uur slaan en hem met een snelheid van 150 km/uur over het veld gooien?

Maar ondanks alle hype die gepaard ging met een eerste seizoen dat de Reds in een 'postseason'-conflict bracht, voldeden de uiteindelijke cijfers van De La Cruz (een .235/.300/.410 schuine streep) niet aan de hype en zijn cijfers. Het team eindigde twee wedstrijden op de laatste plaats in de play-offs van de National League.

“Afgelopen weekend waren we één wedstrijd verwijderd”, zei tweede honkman Jonathan India. “Het schokte ons. We hadden de Diamondbacks kunnen zijn. Hij heeft het hele seizoen bij me gezeten. Ik heb meer een hekel aan verliezen dan aan winnen.”

Dit jaar ligt de focus in Cincinnati op het omzetten van al die flits in resultaten die de Reds voor het eerst sinds 2020 naar honkbal in het naseizoen brengen – en dat begint natuurlijk met hun ontluikende ster.

“Het werd absoluut agressiever en energieker toen we begonnen te winnen”, zei outfielder Spencer Steer. 'Het begon allemaal toen Eli werd opgeroepen en twaalf keer op rij wegliep. Het laat alleen maar zien dat de stad een winnend honkbalteam wil. Ze verdienen het. Het heeft lang geduurd.'

Na een periode van hard werken, waaronder tijd besteed aan het aanscherpen van zijn slagwerk met voormalig Major League-catcher Fernando Tatis Sr., levert De La Cruz productie op sterrenniveau voor een team met het vijfde beste record in de National League. Hij zal dit seizoen zeker nog op de top 10-lijst van SportsCenter verschijnen, maar wat de Reds enthousiast maakt is zijn vroege verschijning op de plaat.

In 23 wedstrijden heeft De La Cruz een .313/.412/.651 slash line, wat neerkomt op de vierde beste OPS in de MLB met 1.063. Misschien nog bemoedigender is dat hij erin slaagde zijn strikeout-percentage te verlagen en zijn walk-rate bijna te verdubbelen, zonder de baanbrekende combinatie van kracht en snelheid op te offeren – en dit alles kwam slechts enkele maanden na zijn 22e verjaardag.

“Hij is veel beter dan 99% van de spelers van zijn leeftijd, die het ervaringsniveau hebben dat hij heeft”, zei Reds-coach David Bell. “Het is ongelooflijk wat hij doet.

“Hij zal zich de komende jaren blijven ontwikkelen, en als hij met zichzelf omgaat zoals hij dat doet – met zoveel aandacht – zouden we niet gelukkiger kunnen zijn. En wat hij elke dag doet om beter te worden.”

In plaats van te proberen de aanpak van De la Cruz te veranderen om het proces te versnellen, noemde de club tijd en ervaring als zijn belangrijkste behoeften en moedigde hij hem aan om zichzelf te blijven ontwikkelen. Ze zagen een speler die bereid was te leren en waren niet verrast toen hij contact opnam met Tatis Sr. Alleen op zoek naar wat begeleiding.

Tatis heeft in het verleden met spelers gewerkt, met name regerend NL MVP Ronald Acuna Jr., en zijn simpele boodschap is dat De La Cruz hem de eer geeft voor zijn vroege productie op de plaat.

‘Heb de controle’, zei De La Cruz. 'Beheers jezelf. Hij heeft me veel advies gegeven. Ik heb veel van hem geleerd.'

De La Cruz merkte op dat hij de slagzone “een beetje kleiner” wilde maken voor werpers van de tegenstander, en om te beginnen halveerde hij zijn strikeout-to-walk-ratio sinds zijn debuutseizoen.

“Hij heeft dit voorjaar hard gewerkt”, zei India. “Hij wil consistent zijn. Hij wil een ster zijn. Hij heeft dat vermogen. Dat zien we allemaal.”

Maar als de Reds het seizoen willen afsluiten waar ze willen, weten ze dat het ook gaat om het verkrijgen van prestaties van de spelers rond De La Cruz, iets waar de organisatie dit seizoen haar portfolio voor heeft geopend en tegelijkertijd wil leunen op het opwindende spel van hun jongeren. Essentieel om te verkopen aan veteranen als ze naar Cincinnati komen.

“De hele stad stond in brand met dit team. Ze spelen hard. Het is snel, fysiek honkbal. Het was heel duidelijk dat de stad verliefd werd op dit team.” zei Reliever Brent Sutter. “Ik vertelde mijn vrouw… dit was al nummer 1 op mijn lijst met vrije spelers en nu is dat zo Tot nu Nee. 1. Dit is een leuk team. “Van de andere kant was het heel duidelijk dat de band daar steeds sterker werd.”

Het behouden van dat samenhangende gevoel begint met het integreren van de ervaren aanwinsten met de teamgenoot van De La Cruz aan de linkerkant van het veld. De grootste golf van de winter in Cincinnati kwam toen Jimmer Candelario zich bij de Reds voegde met een driejarig contract ter waarde van $ 45 miljoen. De derde honkman is een bereidwillige mentor bij een jonge club als voormalig topspeler die eindelijk zijn succes van de afgelopen seizoenen heeft gevonden – en van de verbinding met De La Cruz een prioriteit heeft gemaakt.

‘Hij luistert graag’, zei Candelario. “Hij is een leerling. Je moet hem de tijd geven. Door elke dag in de grote competities te spelen, kan hij beter worden.”

Deze combinatie van tijd nodig hebben om volwassen te worden en tegelijkertijd te vertrouwen op presteren op het hoogste niveau is een veel voorkomend gevoel in een Reds-club met drie spelers die een seizoen geleden in de top zeven eindigden in NL Rookie of the Year, die een seizoen geleden stemden – met Steer en Matt McLean zich aansluiten bij De La Cruz.

“We zijn niet bang om fouten te maken”, zei Steer. “We gaan naar buiten en spelen zonder angst.”

Die mentaliteit heeft een jaar geleden de franchise op Major League-niveau nieuw leven ingeblazen, de frontoffice tijdens het laagseizoen van brandstof voorzien, en als de speler die deze het meest belichaamt – Eli De La Cruz – in oktober voor de Reds zou kunnen spelen.