De partij van Nelson Mandela heeft een grote electorale klap gekregen. Waar verlaat u Zuid-Afrika?

Johannesburg, Zuid-Afrika
CNN
—

Verwacht wordt dat het regerende Afrikaanse Nationale Congres van Zuid-Afrika er na de nationale verkiezingen van deze week voor het eerst in dertig jaar niet in zal slagen een meerderheid te behalen, wat de grootste politieke verschuiving van het land sinds het einde van de apartheid markeert.

Met resultaten in 90% van de stemgebieden vanaf 17.10 uur ET bereikte de steun voor het ANC 41,04%. De officiële oppositiepartij, de Centrist Democratic Alliance, kreeg 21,72% van de stemmen.

Achter hen stonden twee ANC-splinterpartijen: de nieuw gevormde Umkhonto Visizwe (MK), geleid door Zuma, die 13,69% van de stemmen kreeg, en de extreem-linkse Economic Freedom Fighters (EFF)-partij die 9,46% ontving, volgens commissiegegevens. verkiezingen in het land. opdagen.

Kiezers die het beu zijn, hebben de partij van Nelson Mandela een verwoestende slag toegebracht in de stembus, na jaren van corruptieschandalen en economisch wanbeheer. Als gevolg hiervan zal het ANC gedwongen worden een coalitie te vormen om het meest ongelijke land ter wereld te regeren.

Cyril Ramaphosa, de president van Zuid-Afrika en het ANC – die Mandela’s favoriet was om hem op te volgen als leider – beloofde een ‘nieuwe dageraad’ toen hij in 2018 de macht overnam van voormalig president Jacob Zuma.

Maar velen zijn van mening dat deze beloften nooit zijn nagekomen en dat de verkiezingsresultaten een diep gevoel van frustratie onder de bevolking weerspiegelen over de richting die het land inslaat. Zuid-Afrikanen kunnen nu te maken krijgen met weken van politieke onzekerheid, nu het ANC een coalitieakkoord probeert te bereiken met voormalige rivalen.

De berisping aan het adres van het ANC was niet onverwacht en weerspiegelt de wijdverbreide ontevredenheid over de regerende partij. Maar de omvang van de verliezen verraste sommigen.

“Wat we hebben gezien is dat kiezers ontevreden zijn over de recente geschiedenis van het ANC, in het bijzonder over wat er gebeurde in de Zuma-jaren en daarna”, vertelde Melanie Verwoerd, analist en voormalig ANC-parlementslid, aan CNN.

Er was “een algemene arrogantie en verlies van contact met het algemene electoraat aan de kant van het ANC”, zei Verwoerd, eraan toevoegend dat partijen als de Knessetrepubliek en het Buitenlands Front deze onvrede uitbuitten.

Zuma – een felle criticus van Ramaphosa – werd in 2018 gedwongen af ​​te treden als leider en zat in 2021 een korte periode in de gevangenis wegens minachting van de rechtbank. Het Constitutionele Hof verbood de 82-jarige zich in mei kandidaat te stellen voor het parlement, maar zijn gezicht bleef op het stembiljet van de Knessetpartij staan.

De inhoudelijke onderhandelingen zullen waarschijnlijk beginnen zodra de definitieve resultaten bekend zijn gemaakt. Politieke partijen hebben twee weken de tijd om een ​​coalitieregering te vormen voordat het nieuwe parlement bijeenkomt om de president van het land te kiezen. Als dat niet lukt, moeten er nieuwe verkiezingen worden gehouden.

“Ik heb geen sympathie voor de heer Ramaphosa en zijn partij”, vertelde John Steenhausen, leider van de Democratische Partij, aan CNN tijdens een interview in het National Election Results Centre.

Het is hun onvermogen om met de onvoorziene omstandigheden van de heer Zuma en zijn zonden van nalatigheid en bedrijvigheid om te gaan, die ertoe hebben geleid dat hij nu een politieke kracht is geworden die hen heeft weggevaagd in plaatsen als KwaZulu-Natal en andere delen van het land. “.

De dichtbevolkte oostelijke kustprovincie KwaZulu-Natal, waar de hoofdstad Durban ligt, is van oudsher een bolwerk van de conservatieve Inkatha Freedom Party.

Zuma heeft in de loop der jaren te maken gehad met honderden aanklachten wegens corruptie, fraude en afpersing. Hij heeft al deze schandalen altijd ontkend en werd bekend als de ‘Teflon-president’ omdat maar weinig politici de schandalen waarmee hij te maken kreeg, hadden kunnen overleven en overleven.

Analisten waarmee CNN sprak, waaronder Verwoerd, geloven dat de meest waarschijnlijke alliantie tussen het ANC en de DNC is. Maar anderen zijn sceptischer over deze uitkomst. Ze zijn het er allemaal over eens dat het land zich op onbekend terrein bevindt.

Steenhausen vertelde CNN dat hij deel wil uitmaken van een regeringscoalitie en gelooft dat de alliantie ‘kan werken’. Vóór de verkiezingen had de Democratische Alliantie al een blok gevormd met kleinere oppositiepartijen, het Meerpartijenpact.

Wat hij een ‘doemdagcoalitie’ noemt, is een andere optie die op tafel ligt: ​​een overeenkomst tussen het ANC en het Democratisch Front of zelfs een Knessetlid.

Maar met zo’n minachting binnen de afgescheiden partijen voor Ramaphosa kan het enige onderhandeling vergen.

De EFF wordt geleid door voormalig ANC-jeugdleider Julius Malema. Hij omarmt landconfiscatie zonder compensatie en het verregaande staatsnationalisme. Het manifest van de Knessetpartij bevat in grote lijnen soortgelijke ideeën en roept op tot hervorming van de grondwet van het land om meer bevoegdheden te geven aan traditionele leiders.

Sinds het begin van de democratie in 1994 is het politieke landschap van Zuid-Afrika niet meer zo duidelijk geweest.

Maar sommige analisten geloven – ondanks de onzekerheid – dat de uitslag van deze verkiezingen een overwinning voor de democratie zou kunnen zijn.

“Misschien is dit een volwassenheid in de democratie, we moeten veranderen, en het is nooit goed als één partij een land domineert”, zei Verwoerd.

“Het kan een beetje onstabiel zijn als we de toekomst ingaan, maar voor de democratie is dit waarschijnlijk een goede zaak.”

Ze zei dat de kansen van het ANC onder de voormalige president dramatisch waren afgenomen.

“Toen de Jacob Zuma-jaren eenmaal aanbraken, zou er ongetwijfeld een glijbaan komen”, voegde ze eraan toe.

In 1994 kwam het ANC aan de macht Hij belooft Om “een beter leven voor iedereen op te bouwen” won het land bijna 63% van de stemmen bij de eerste democratische verkiezingen van het land.

Drie decennia later eisen de welig tierende corruptie, de stijgende werkloosheid, de verlammende stroomstoringen en de zwakke economische groei hun tol van de Zuid-Afrikanen.

De economie is de afgelopen tien jaar achteruitgegaan, zoals blijkt uit de scherpe daling van de levensstandaard. Volgens de WereldbankHet bbp per hoofd van de bevolking is gedaald ten opzichte van de piek in 2011, waardoor de Zuid-Afrikanen 23% armer zijn geworden.

Zuid-Afrika heeft hoogste werkloosheidscijfer ter wereld, Volgens de Wereldbank. De ongelijkheid is ook de ergste ter wereld.

Zwarte Zuid-Afrikanen, die 81% van de bevolking uitmaken, bevinden zich aan het scherpe einde van deze nijpende situatie. Werkloosheid en armoede blijven geconcentreerd bij de zwarte meerderheid, grotendeels als gevolg van het falen van het openbaar onderwijs, terwijl de meeste blanke Zuid-Afrikanen een baan hebben en veel hogere lonen verdienen.

Elke coalitieregering zou een bittere pil zijn voor het ANC en Ramaphosa, die binnenkort misschien voor zijn politieke leven zullen vechten.

Senior analisten waren van mening dat het ANC te veel op zijn nalatenschap vertrouwde.

“Het ANC voerde campagne na drie decennia van zijn bestaan, maar niemand keek naar de zittende partij”, zegt TK Poe, hoofddocent aan de Wits School of Governance in Johannesburg. Hij gelooft dat Ramaphosa “onder druk staat”.

“Historisch gezien is dit beschamend voor hem. Hij beschrijft zichzelf altijd als de volgende Nelson Mandela”, zei Poe tegen CNN. Maar “het laatste wat ik me kan herinneren is dat Nelson Mandela nooit een verkiezing heeft verloren”, vertelde Poe aan CNN.

Bij deze verkiezingen vertelden de kiezers het ANC drie dingen: ‘Banen, banen, banen’, zei Pou.

Het is zeer onzeker of een coalitieregering aan de behoeften van het volk kan voldoen, maar één ding is duidelijk: Zuid-Afrika en het Afrikaans Nationaal Congres – de voormalige bevrijdingsbeweging onder leiding van Mandela die de apartheid overwon – zullen nooit meer hetzelfde zijn.