CCTV-beelden van een fabrieksbrand waarbij meer dan twintig mensen omkwamen, veroorzaken publieke verontwaardiging

Op 24 juni brak er een enorme brand uit in een batterijfabriek in Hwaseong, Zuid-Korea. Ondanks een niveau 2-reactie, waarbij meer dan 145 brandweerlieden en 50 brandweerwagens werden uitgezonden om de brand te bestrijden, werden ruim twintig lichamen ter plaatse geborgen, waaronder de 23 arbeiders die eerder als vermist waren opgegeven.

Het tragische incident heeft het hele land geschokt na de eerste berichten. Maar recente camerabeelden van de brand hebben geleid tot diepgaande discussies over de veiligheid van de werknemers in de fabriek en de vraag of de tragedie voorkomen had kunnen worden.

Uit beveiligingsbeelden van de fabriek bleek dat de brand begon met een kleine explosie uit een stapel batterijen die tot kniehoogte waren gestapeld. Er is geen duidelijke indicatie of externe omstandigheden de explosie hebben veroorzaakt. Eén van de medewerkers merkte echter rook op en trok zich snel terug. Twee medewerkers begonnen met het verwijderen van de rokende batterijstapel, om te voorkomen dat de brand oversloeg naar andere batterijen. Maar over het algemeen leek het personeel op de vloer de ernst van de situatie niet te beseffen toen zij het werk hervatten.

Een paar seconden nadat de rook was begonnen, ontstak er een grote vlam uit de batterijstapel, wat een secundaire explosie veroorzaakte. De twee medewerkers die het pakketje aan het verplaatsen waren schrokken en liepen weg. Vijf seconden later vond er een nieuwe explosie plaats, waardoor een andere medewerker een brandblusser pakte. Helaas leek deze poederblusser niet geschikt voor lithiumvlammen, omdat deze niets deed om de vlammen te onderdrukken.

Terwijl de werknemer de brandblusser bleef gebruiken, vond er opnieuw een explosie plaats, waarna de werknemers begonnen te evacueren. Kort daarna waren er 5-6 opeenvolgende explosies met heldere flitsen terwijl het scherm zich vulde met dikke rook. Ongeveer 4 uur en 40 minuten later werden 21 medewerkers die op deze verdieping werkten dood aangetroffen in de hoekkamer tegenover het oorspronkelijke ontstekingspunt.

Deze beelden hebben bij internetgebruikers vragen opgeroepen over de vraag of werknemers voldoende training hebben gekregen om met dergelijke noodsituaties om te gaan. Velen waren van mening dat als ze hadden geweten welke veiligheidsmaatregelen ze moesten nemen, dit dodental helemaal vermeden had kunnen worden.

• “Het bedrijf had voor dit soort situaties regelmatig training moeten geven.”
• “Ik zag gisteren op het nieuws dat veel van de arbeiders tijdelijke werknemers waren die daar al een hele tijd niet meer werkten en niet bekend waren met de indeling van het gebouw, wat bijdroeg aan de uitgang die zich vlakbij de brand bevond er was geen uitgang aan de andere kant, dus zaten ze vast en konden ze niet ontsnappen.
• “Oh nee, ze hadden niet genoeg veiligheidstraining…”
• “Dit is zo vervelend…”
• ‘Zucht… Waren ze maar onmiddellijk geëvacueerd.’

Dit incident heeft Aricel onder de loep genomen, aangezien het merendeel van het personeelsbestand bestaat uit buitenlandse werknemers die in het bezit zijn van Koreaanse F-4-visa en H-2-werk- en bezoekvisa, ondanks dat ze niet voldoen aan de noodzakelijke normen om dergelijke werknemers in dienst te nemen. Park Sun-kwan, CEO van Aricel, ontkende de beschuldigingen van het illegaal inhuren van buitenlandse werknemers, en merkte op dat de meesten van hen via een HR-bureau waren ingehuurd als dagloners in onderaanneming. Hij beweerde ook dat het bureau instructies gaf aan de werknemers, in een poging de verantwoordelijkheid te omzeilen voor het verstrekken van veiligheidsgerelateerde beroepsopleidingen aan de werknemers.

Uit het percentage buitenlandse werknemers bij Aricel blijkt dat het een bedrijf is dat sterk afhankelijk is van buitenlandse werknemers. Er bestaat een groot vermoeden dat dit een geval is van illegale rekrutering van buitenlandse werknemers met als doel goedkope arbeidskrachten te verkrijgen zonder de juiste veiligheidsmaatregelen te nemen.

— Professor Kim Sung-hee, Graduate School of Labor Studies van de Universiteit van Korea

Wat gebeurt er in Korea

Deel dit bericht

Facebook

Twitteren