Het besluit van Groot-Brittannië om de centrumlinkse Labour Party een parlementaire meerderheid te geven, komt volgens opiniepeilingen op een moment dat Europa grotendeels in de greep is van wat sommigen een rechts-populistische golf noemen.
laatste maanden Europese verkiezingen Bij de recente Europese verkiezingen werd een historisch aantal wetgevers van rechtse en extreemrechtse partijen in het Europees Parlement gekozen. De resultaten veroorzaakten zo’n chaos dat de Franse president Emmanuel Macron vervroegde parlementsverkiezingen in zijn land uitschreef, waarbij de extreemrechtse National Rally de eerste ronde won. Hij won vorige week.
Deze week werd in Nederland een regering gevormd bestaande uit extreemrechtse figuren. Italië wordt geleid door de meest rechtse leider sinds het bewind van de fascist Benito Mussolini in oorlogstijd. Deze verkiezingsoverwinningen en de mogelijkheid dat populistisch rechts aan de macht komt, zijn niet langer een verrassing in de Europese landen.
Er zijn veel redenen achter deze opkomst van het populisme, die vaak uniek zijn voor individuele landen. Maar over het geheel genomen kampt een aantal Europese landen met trage economieën, hoge immigratiecijfers en hoge energieprijzen, deels als gevolg van het streven naar een CO2-neutraliteit. De EU krijgt vaak de schuld van nationale tegenslagen door populistische politici, en injecteert zuurstof in een steeds eurosceptischer nationaal discours.
Maar waarom zou van Groot-Brittannië verwacht worden dat het deze trend, het enige land waar euroscepsis heeft geleid tot een referendum over zijn lidmaatschap van de Europese Unie, zal doorbreken?
Ondanks het verwachte zetelaantal is Brits rechts nog niet dood. Verwacht wordt dat de Conservatieve Partij, ondanks haar ongetwijfeld teleurstellende avond, de voorspellingen van een aantal opiniepeilingen tijdens de campagne zal overtreffen, waarvan sommige een daling van het aantal parlementszetels tot dubbele cijfers hadden laten zien.
Een van de andere partijen die naar verwachting de verwachtingen van de opiniepeilingen zullen overtreffen, is de rechts-populistische Hervormingspartij in het Verenigd Koninkrijk, geleid door Nigel Farage, die tegenwoordig misschien het meest bekend is vanwege zijn vriendschap met de voormalige Amerikaanse president Donald Trump. Daarvoor werd hij gecrediteerd voor het mogelijk maken van de Brexit na decennia van campagne voeren tegen het Britse lidmaatschap van de Europese Unie.
Het politieke succes van Farage tot nu toe is tot stand gekomen zonder dat hij een zetel in het parlement bekleedde. Nu wordt van hem verwacht dat hij niet alleen plaatsneemt, maar ook twaalf collega’s nomineert om granaten te gooien naar Labour-leider Keir Starmer. Hoewel dit misschien klein lijkt vergeleken met de verwachte meerderheid van drie cijfers van Starmer, zal Farage ongetwijfeld de discussie over de toekomstige richting van de Conservatieve Partij beïnvloeden en deze wellicht verder naar rechts trekken.
De splitsing van Farage naar rechts heeft Starmer mogelijk geholpen zijn meerderheid in het parlement te vergroten. Het is vreemd in de Britse politiek dat het percentage stemmen dat een partij ontvangt, zich niet noodzakelijkerwijs vertaalt in zetels. Nu de hervormingen goed presteren op veel van de zetels die Labour uiteindelijk zal winnen, zal extreemrechts niet alleen onmogelijk te negeren zijn in dit Parlement, maar zou het ook gemakkelijk zijn invloed nog verder kunnen zien groeien.
Groot-Brittannië kampt met veel van dezelfde problemen als andere Europese landen. Als Starmer als premier aan de macht komt, is de kans groot dat populistisch rechts tot de publieke verbeelding zal blijven spreken, zoals elders in Europa het geval is.
More Stories
Het gebrek aan sneeuw op de berg Fuji is een groot probleem
Een functionaris zegt dat een dodelijke Israëlische aanval gericht was op een “waarnemer” op het dak van een gebouw in Beit Lahia
Groot budget – voor belastingen, leningen en uitgaven