David Stearns was van plan de Mets te repareren, maar nu hebben ze een kans

MIAMI – In dit overgangsseizoen gaven de Mets hun fans een geschenk door te weigeren te folden.

Je moet hem respecteren.

Vergeet niet dat dit team vorig jaar op succes mikte, maar eind juni de meeste transacties had afgerond, wat leidde tot een enorme uitverkoop vlak voor de handelsdeadline.

Het meest opvallend was dat Max Scherzer en Justin Verlander werden ingeruild voor veelbelovende spelers, en we begonnen erachter te komen (vooral door de openhartige opmerkingen van Scherzer) dat teameigenaar Steve Cohen 2024 beschouwde als een resetjaar voor de loonlijst en een kans om jonge spelers uit te proberen.

Maar er gebeurde iets grappigs met de Mets op weg naar een tweede zomer op rij van irrelevantie: ze begonnen te winnen.

Ongeacht hun ellende in de relief-bullpen zijn de Mets erin geslaagd om de afgelopen zes weken net zoveel opwinding te creëren als elk ander honkbalteam.

De odds voor de play-offs, die ooit in de enkele cijfers trending waren, zijn nu bijna een muntje. De Mets beginnen vrijdag aan de post-All-Star break, terwijl een ander team hen achtervolgt voor een ticket voor de National League.

Het is het product van een serie van 27 overwinningen en 13 verliespartijen, waarin spelers als Francisco Lindor, Brandon Nimmo en Jose Iglesias naar voren zijn gekomen en een collectieve buzz hebben gecreëerd op Citi Field.

Er zijn er nog meer geweest – of het nu Francisco Alvarez, Mark Vientos of Harrison Bader waren (en misschien niet zoveel Pete Alonso als je zou verwachten tijdens zo’n opkomst). De basisopstelling is respectabel geworden, en de reservekooi is een probleem.

De Mets zullen hun zware wapens nodig hebben als ze deze wilde run willen voortzetten, maar er zijn twee andere mensen die veel verantwoordelijkheid dragen: president van Baseball Operations David Stearns en zijn gekozen manager, Carlos Mendoza.

Stearns werd in de laatste transferperiode getekend om een ​​competitief team voor de toekomst op te bouwen. Maar plotseling leven de Mets in het heden, waar ze een reële kans hebben om te winnen.

Stearns sloot vóór de All-Star-break een deal, met de bedoeling de hulpbullpen te helpen, door Phil Maton van de Rays over te nemen. Stearns heeft nog veel werk te doen. Andere versterkingen zijn nodig omdat het team een ​​golf van blessures en slechte prestaties van veteranen als Jake Diekmann en Adam Ottavino wil overwinnen.

Stearns zal opereren met het aanzienlijke voordeel van Cohen’s chequeboek. Geloof me als ik zeg dat Cohen blij is met de manier waarop dit seizoen is verlopen en herfstglorie wil ervaren met deze groep, maar dat is op voorwaarde dat de Mets de komende tien dagen niet in een vrije val gaan, en zelfs dan zullen ze niet te veel van de toekomst verpanden om te verbeteren.

Maar de deal van Maton, waarbij de Mets de resterende 2,75 miljoen dollar van zijn contract opslorpten – plus een later te noemen speler of contante overwegingen – zou als model moeten dienen voor het soort deal dat Stearns nog steeds kan orkestreren. En wie weet ligt er misschien zelfs na de laatste twee maanden van dit seizoen een deal klaar voor de Mets.

Wat Mendoza betreft, de beginnende coach mag dan in zijn positie zijn gekomen als iemand die belast is met het ontwikkelen van jonge spelers als Alvarez en Vientos, maar zijn bewegingen in realtime zullen nu analytischer zijn dan ooit. Er waren frustrerende momenten, vooral met betrekking tot Mendoza’s beheer van de grillige hulpbullpen, maar hij verdient ook lof voor de zet die hielp het seizoen van de Mets een vliegende start te geven.

Het gebeurde hier in Zuid-Florida op 18 mei toen Mendoza Lindor naar de eerste plaats schoof en Nimmo naar de derde plaats duwde. Nimmo heeft zich sindsdien comfortabel op de tweede plaats gevestigd en bereikte de All-Star break als teamleider in gemaakte treffers.

Mendoza toonde zijn moed toen hij Iglesias de kans gaf om in de plaats van Jeff McNeil te spelen, waardoor de Mets hun opstelling konden uitbreiden. Als McNeil niet snel herstelt, vraag je je af wanneer hij helemaal vergeten zal zijn.

Het doel is om de play-offs te bereiken en dan je best te doen. Het maakt niet uit hoe je op deze plek bent gekomen.

Maar de afgelopen zes weken leken de Mets op een team dat voor iets groters speelde dan alleen maar een kampioenschap binnensluipen in oktober en november. En nu heeft het zogenaamde resetjaar de kans om iets veel beters te worden dan alleen maar wachten tot 2025.