‘Archeologie’ aan boord van het Internationale Ruimtestation helpt bepalen wat astronauten echt nodig hebben

“Archeologie is eigenlijk een materieel cultuurperspectief dat we gebruiken als leidraad om te begrijpen hoe mensen zich hebben aangepast aan hun omgeving, aan de situaties waarin ze leefden, en aan elkaar”, zegt Justin Walsh, een archeoloog van Chapman University die leiding gaf aan het eerste onderzoek. Wereldarcheologisch onderzoek aan boord van het internationale ruimtestation ‘Geen enkele plaats of tijd is verboden’.

Walsh en zijn team wilden de erfenis van de astronautencultuur in een van de eerste permanente ruimtehabitats begrijpen, documenteren en behouden. “Er heerst het idee dat astronauten hoge prestaties leveren, dat ze zeer intelligent en goed opgeleid zijn, en dat ze niet zijn zoals jij en ik”, zegt Walsh. “Maar wat we hebben geleerd is dat ze ook maar mensen zijn ze willen het comfort van hun huis.”

Wegwerpcamera’s en afval

“In 2008 stak mijn studente in een archeologieklas haar hand op en zei: ‘Hoe zit het met dingen in de ruimte, is dat erfgoed?’ En ik zei: ‘Oh mijn god, daar heb ik nog nooit over nagedacht, maar ja,’ zegt Walsch. “Denk aan Tranquility Base – het is een archeologische vindplaats. Je kunt daar teruggaan en niet alleen de specifieke activiteiten van Neil Armstrong en Buzz Aldrin reconstrueren, maar je kunt ook de technische cultuur, de politieke cultuur, enz. van de samenleving begrijpen. die die apparatuur heeft gemaakt, naar de maan heeft gestuurd en daar heeft achtergelaten.”

Hij overwoog een archeologisch onderzoek uit te voeren aan boord van het Internationale Ruimtestation, schreef een voorstel en stuurde dit naar NASA, maar het bureau wees het af. NASA heeft gezegd dat de geesteswetenschappen geen prioriteit zijn en geen deel uitmaken van haar missie. Maar in 2021 veranderde NASA van gedachten.

“Ze zeiden dat ze een experiment hadden dat niet op tijd kon worden uitgevoerd, dus moesten ze het uitstellen. Ze veranderden ook de bemanningsgrootte van zes naar zeven personen”, zegt Walsh. Hierdoor kwam er wat vrije tijd vrij in de schema’s van de astronauten, waardoor NASA ruimte in de planning kon vinden voor minder urgente projecten op het station. Het bureau gaf het team van Walsh groen licht op voorwaarde dat ze hun onderzoek konden uitvoeren met apparatuur die zich al aan boord van het internationale station bevond.

Walsh trok de grote lijnen van zijn onderzoek uit het Tucson Garbage Project en het Undocumented Migration Project, twee hedendaagse archeologische onderzoeken. De eerste trok conclusies over het leven van mensen door het afval te bestuderen dat ze weggooiden. De tweede documenteerde de ervaringen van immigranten die vanuit Mexico op weg waren naar de Verenigde Staten.

“Jason de León, de hoofdonderzoeker van dit project, gaf mensen in Mexico wegwerpcamera’s, en hij nam die camera’s van hen terug toen ze in de Verenigde Staten aankwamen”, zegt Walsh. “Hij kon de dingen observeren die ze meemaakten zonder erbij te zijn Voor mij: “Dat was een schitterend moment.”

Er waren camera’s aan boord van het Internationale Ruimtestation en er was een bemanning aanwezig om er foto’s mee te maken. Om het equivalent te bereiken van het boren van een testgat in de ruimte, selecteerde het team van Walsh zes locaties op het station, vroeg de bemanning om deze te markeren met vierkanten van één meter breed, en vroeg de astronauten om van elk van deze vierkanten één keer per jaar een foto te maken. dag gedurende 60 dagen, van januari tot maart 2022.

Bouw een ruimtehangar

In het eerste artikel waarin de bevindingen van het onderzoek werden besproken, besprak het team van Walsh twee van de zes geselecteerde locaties, genaamd Blokken 03 en 05. Box 03 bevond zich in een onderhoudsruimte nabij de vier slaapplaatsen voor de bemanning waar de Amerikaanse bemanning sliep. Het ligt dicht bij de aanleghavens voor ruimtevaartuigen die naar het internationale ruimtestation komen. De doos is rond een blauw bord getekend met op maat gemaakte klittenbandpatches om gereedschappen en uitrusting op hun plaats te houden.

“Alle historische foto’s van deze site die door NASA zijn gepubliceerd, laten iemand zien die daar aan het werk is – een apparaat repareert of een wetenschappelijk experiment uitvoert”, zegt Walsh. Maar toen zijn team dagelijkse foto’s van dezelfde plek analyseerde, bleven de aan de muur geplakte voorwerpen in die zestig dagen vrijwel onveranderd. “Het waren dezelfde reeks items die keer op keer werden herhaald”, zegt Walsh. “Als er een activiteit was, was het een wetenschappelijk experiment. Dus waar was het onderhoud? het was een wetenschapsgebied, waar was de wetenschap? Het gebeurde binnen 10%.”