Laatste ontwikkelingen: aanvallen van Israël en Hezbollah, bloedigste dag in Libanon sinds 2006, oorlog in Gaza

Libanon is misschien geen onbekende in conflicten, maar maandag was de bloedigste dag die het land in een generatie heeft meegemaakt.

Volgens de Libanese autoriteiten heeft de Israëlische luchtaanval geleid tot de dood van ongeveer 500 mensen, waaronder minstens 35 kinderen en 58 vrouwen.

Dit komt neer op bijna de helft van het dodental tijdens de 34 dagen durende oorlog tussen Israël en Hezbollah in 2006.

Dat conflict was wreed. Ik herinner me nog de geur van ontbindende slachtoffers in de koelwagens, omdat het te gevaarlijk was om de lichamen te vervoeren terwijl Israëlische aanvalsdrones en straaljagers overvlogen.

Toen de gevechten uiteindelijk stopten, waren ongeveer 1.100 Libanezen gedood. Aan Israëlische zijde kwamen 21 Israëlische soldaten en 43 burgers om het leven.

Vechten in de schaduw: Op het slagveld moeten de Hezbollah-strijders een woedende vijand zijn. Ze vochten tegen een Israëlische grondinval in 2006 totdat hun opmars werd stopgezet. Maar gedurende de hele oorlog heb ik geen enkele gewapende Hezbollah-strijder gezien, vanwege hun vermogen om zich te verstoppen.

De door Iran gesteunde groep opereert als een ‘staat binnen een staat’ in een diep verdeeld land met een min of meer failliete regering en geen president, waar buurten nog steeds de littekens dragen van een vijftien jaar durende burgeroorlog.

Libanese burgers zijn zich er terdege van bewust hoe angstaanjagend de pogingen van het Israëlische leger om Hezbollah aan te vallen kunnen zijn.

Vrijdag voerden Israëlische vliegtuigen een luchtaanval uit op de zuidelijke buitenwijk van Beiroet, waarbij een aantal hoge Hezbollah-leiders om het leven kwamen. Maar de raketten vernietigden ook een gebouw van negen verdiepingen in een dichtbevolkte wijk, waarbij 45 mensen omkwamen, onder wie vrouwen en kinderen.

Het Israëlische leger beschuldigt Hezbollah ervan burgers als menselijk schild te gebruiken.

Gezinnen vluchten: Maar dit biedt weinig troost voor Libanese burgers zoals mijn schoonmoeder, die anderhalve straat verwijderd was van het gebouw dat door Israëlische vliegtuigen was verwoest. Urenlang had mijn familie moeite om de grootmoeder van mijn vrouw te evacueren – die een beroerte had gehad en haar appartement niet kon verlaten.

Zoals gebeurde met de uittocht van doodsbange burgers die maandag de Israëlische bombardementen op Zuid- en Oost-Libanon ontvluchtten, zochten mijn familieleden hun toevlucht in een andere wijk.

Nu wonen vier generaties in één appartement, waaronder een pasgeboren baby van een week oud, en tantes en ooms die als leraren en aannemers werken en geen band hebben met Hezbollah.

Wij hopen en bidden dat hun buurt niet gebombardeerd zal worden.