De Fire Emblem-krijgers waren eigenlijk briljant: Defense of Musou

Elke keer dat Nintendo er nieuws over publiceert Fire Emblem Warriors: Three HopesIk bereid me voor op een golf van anti-Muso-sentiment op Twitter. Zoek gewoon naar “Fire Emblem” en “musou”, en je zult Twitter zien mopperen over hoe drie huizenHet vervolg zou veel beter zijn als je Musso niet was. Als iemand van wie ik hou Fire Emblem Warriorshet eerdere uitstapje van de franchise naar een beweging in musou-stijl, ik ben hier om je dat te vertellen drie hoop Het kan net zo diep en tactisch boeiend zijn als elk ander rollenspel.

Als ik “musou” zeg, verwijs ik naar een string zoals krijger dynastie En samoerai krijgers. Koei creëerde het muziekgenre in een of andere vorm in het jaar 2000 met Dynasty Warriors 2, die de pk’s van de nieuwe PlayStation 2 gebruikte om je held en bondgenoten het op te nemen tegen honderden, soms duizenden zwermende vijanden terwijl je worstelt om bases te veroveren op enorme slagvelden. Deze één-tegen-duizend dynamiek is gemaakt voor een geheel nieuwe stijl van spelen.

“de krijgersGames krijgen in het Westen vaak een slechte reputatie omdat ze niet-ambitieuze IP-aanpassingen zijn van populaire anime-merchandise. Hyrule Warriors: Age of DisasterEn Aanval op Titan: Wings of FreedomEn En Persona 5 Strikers. Wat mij is opgevallen, is dat recensies deze games vaak vergelijken met de typische gameplay van hun franchisebronnen, in plaats van die van het muziekgenre zelf. Hyrule Warriors op het niveau van verwachtingen Adem van het wild. Persona 5 Strikers Naar verwachting meer persona 5. Het is jammer, want elk van deze games zou meer baat hebben bij het analyseren ervan als “de krijgersGames eerst, franchise spin-offs als tweede.

Musou-spellen behoren tot de meest tactische spellen die ik ooit heb gespeeld. Waar critici van het genre hack-and-slash zien, zie ik realtime strategiespel. Musou-spellen zijn geen machtsfantasieën: het zijn lessen in het verliezen van de strijd om de oorlog te winnen. Er is geen wilder jachthondenspel dan een uitgebalanceerd Musou-spel. Uiteindelijk maakt het verslaan van een sterke tegenstander niet uit. Om je huidige missie te kunnen vervullen Hoofddoelen Dit is het eigenlijke eindspel.

Volg bijvoorbeeld een van de mid-game lessen in Fire Emblem Warriors. Mijn karakters waren sterk en we zouden een enorm tactisch voordeel hebben behaald door de forten in het kwadrant rechtsonder op het slagveld te veroveren. Maar plotseling liet de kaart zien dat we vanuit twee richtingen tegelijk werden binnengevallen. De rode pijlen staken gedachteloos krachtig uit; Een paar seconden de gezondheid van de officier onderschatten, en ik zal dit felbegeerde bolwerk kunnen veroveren.

Je hebt een grote fout gemaakt. Aandringen op het beëindigen van basisverovering Laat de nieuwe tweeledige invasie wortel schieten. Tegen de tijd dat ik rende om ze aan te pakken, was de helft van mijn kaart de rode schaduw van de vijand. Al snel raakte ik in de war en moest ik de hele taak hervatten. Deze keer, toen vijandelijke versterkingen verschenen, gaf ik mijn duel met de vijandelijke generaal op om onmiddellijk voor de indringers te zorgen. improviseren. past zich aan. overwinnen.

Merk echter op dat ik er niet eens voor werd beloond. Ik overleefde de invasie, ja, maar de game gaf me geen positieve bekrachtiging om de juiste beslissing te nemen. De forten die ik opgaf toen ik ze veroverde, werden uiteindelijk beter versterkt door de vijand, en het zou nog enkele minuten duren voordat ik kon proberen ze opnieuw te veroveren. Ik heb echter geen spijt gehad van mijn terugtrekking. Ik had tenslotte de ervaring om te weten dat ik in de war zou zijn geweest als ik niet proactief had gehaast om met de indringers om te gaan.

Ondanks de schijn van roekeloos en grondig werk, de krijgers De spellen moedigen een zeer conservatieve speelstijl aan. Tijdens die strijd, zelfs nadat het onmiddellijke gevaar voorbij was, koos ik er voortdurend voor mijn land te beschermen in plaats van het bij elke gelegenheid uit te breiden. Er is volwassenheid voor nodig om te weten wanneer iets dat verleidelijk lijkt, eigenlijk geen kans heeft. Toen ik er niet voor koos om de bedachtzame strategische commandant te zijn die mijn leger nodig had, Fire Emblem Warriors Straf me daarvoor.

En dat is het patroon in elk goed Moso-spel dat ik ooit heb gespeeld, zoals Lot / Extella spellen. Ik besteed het grootste deel van mijn tijd niet aan het bashen van honderden generieke NPC’s zoals je ziet in flitsende trailers – in plaats daarvan doorkruis ik ze om belangrijke verdedigers te neutraliseren en portalen te openen. Ik let meer op mijn kaart dan op de schermutselingen waar ik doorheen ga. Om te winnen moet ik persoonlijke glorie opgeven ten gunste van het ondermijnen van het andere leger in een uitputtingsslag.

Dit alles in gedachten, Fire Emblem Warriors Het voelde als een betere oorlogssimulator dan een rollenspelsimulator vuur embleem De games die je hebt gegenereerd. De soldaten wisselden niet beleefd om de beurt: ze hielden de forten links en rechts, met alle mannen en vrouwen voor zichzelf. Ik stopte regelmatig om de kaart te bekijken en de algemene “stroom” van de strijd te lezen. Wie had de overhand? Kan ik de dynamiek overal omkeren? Welke tactische voordelen zou ik verspelen door door te gaan of te bezwijken voor mijn huidige inspanningen? Als u deze vragen niet stelt, dan Fire Emblem Warriors“De moeilijkste niveaus zullen je beoordelen.

In deze betekenis, persona 5 aanvallers Het voelde nooit als een traditioneel musou-spel voor mij. De kamers waren puzzels die moesten worden opgelost, geen dynamische bastions die moesten worden bewaard. Het verslaan van niet-publieke vijanden voelde meer verplicht. Ik gaf het op na drie seizoenen van ongerealiseerd spel. Hoewel het uitstekende opbrengstwaarden heeft, aanvallers Het gaf me niet dezelfde opwinding bij het micromanagen van een steeds veranderend slagveld.

Musou is een bescheiden genre waarin de superkrachten van je held, hoewel ze misschien geweldig zijn, slechte tactieken niet kunnen goedmaken. In deze betekenis, Fire Emblem Warriors: Three Hopes Het is een spel in het beste formaat voor drie huizen vervolg. Edelgard, Dimitri en Claude zijn weliswaar de dragers van de sporen van helden, maar dit is een oorlog waarin geen enkele persoon de overwinning kan behalen.