‘Hier waren we niet klaar voor’: lijkenhuis van de regio Kiev op breekpunt | Oekraïne

TZijn eerste lichaam arriveerde eind februari, een paar dagen na de Russische invasie van Oekraïne lijken. De volgende dag nog twee. Begin maart had het lijkenhuis aan de rand van Kiev niet meer genoeg ruimte voor de doden, die elke dag arriveerden met tientallen doden uit de steden Bucha en Borodinka – op het moment dat het bezet was door Russische troepen.

Toen Moskou zich begin april terugtrok uit de gebieden ten noorden van de hoofdstad, werd de wreedheid van massagraven aan het licht gebracht, met honderden burgerlichamen begraven in woonwijken, elk mortuarium in Kiev Het gebied stond al op instorten.

Vandaag, meer dan twee maanden in de oorlog, worden lijken in gekoelde vrachtwagens gepropt voor mortuaria, terwijl de autoriteiten worstelen om het dodental te verwerken.

Hier waren we niet op voorbereid’, zegt een forensisch arts uit een dorp op enkele kilometers van de hoofdstad. “Niemand had gedacht dat het zo ver zou komen.”

De overlevenden van Bucha, Borodinka, Irpin en Hostomil, waar de Russen worden beschuldigd van oorlogsmisdaden tegen burgers, stopten niet om hun bevrijding te vieren en begonnen onmiddellijk hun doden te tellen en te identificeren. Elke dag naderen tientallen mensen nu gekoelde vrachtwagens om de namen van hun dierbaren op de lichamen te zetten die in zwarte zakken zijn gesloten en op elkaar worden gestapeld.

“Sinds zondag zijn er alleen al in de regio Kiev 1.123 lichamen geborgen, onder wie 35 kinderen”, zegt Oleh Tkalenko, de aanklager van de regio Kiev. Dit zijn de lichamen die we hebben teruggevonden in massagraven of die we op straat hebben gevonden. We hebben mensen gevonden die werden mishandeld. Alle 1.123 gevallen zijn gedocumenteerd en onderzocht door onderzoekers. En elke dag blijven we meer lichamen blootleggen. Ik kan geen nauwkeurigere informatie geven omdat er duizenden rapporten worden geschreven.”

Vladislav Perovsky, een Oekraïense lijkschouwer die samen met een team van forensische onderzoekers tientallen autopsies heeft uitgevoerd op mensen uit Bucha, Irpin en Borodinka die stierven tijdens de Russische bezetting van de regio, legt uit dat het proces om de lichamen te identificeren ingewikkeld is vanwege de staat van ontbinding van de gevonden lichamen, in massagraven en de hoge mate van wreedheid waaraan slachtoffers worden onderworpen, zelfs nadat ze zijn vermoord.

Het vertelt over mensen die werden gedood en vervolgens verpletterd door tanks. “Er zijn zoveel verkoolde en verminkte lichamen dat het onmogelijk is om ze te identificeren”, zei hij. “Een gezicht kan aan stukken worden geslagen. Je kunt het niet meer in elkaar zetten. Soms is er helemaal geen hoofd.”

Zijn team, dat werkt in een mortuarium waarvan de identiteit om veiligheidsredenen niet kan worden vastgesteld, onderzoekt ongeveer 15 lichamen per dag, waarvan vele verminkt.

Een oud stel nadert de achterdeuren van een auto. Onder tranen geven ze de identiteitskaart van het slachtoffer door aan de mannen die tussen minstens 30 lichamen in de trailer staan. Het was hun zoon die in het burgerverzet diende. Het stel zegt dat hij werd verraden door een vrouw toen Russische soldaten hun stad aan de rand van de hoofdstad bezetten en jacht maakten op Oekraïense strijders en voormalige soldaten die deelnamen aan de oorlog in de Donbass.

Hun zoon was een van hen. De Russen arresteerden hem, martelden hem, braken zijn armen en benen en deden een plastic zak over zijn hoofd. Daarna schoten ze hem door het hoofd en gooiden zijn lichaam langs de kant van de weg. Zijn lichaam bleef daar dagenlang liggen totdat vrijwilligers het vonden.

Als de mannen in de auto haar het lichaam van haar zoon laten zien, barst de vrouw in ondraaglijke kreten uit, vervloekt ze de Russische soldaten en wenst ze hen hetzelfde lot.

De tatoeage op zijn schouder is het enige onderscheidende teken van een bijna onherkenbaar lichaam, gekenmerkt door ontbinding en brutaliteit. Als de vrouw haar ziet, knikt ze haar hoofd en begeleidt haar huilend.

Voordat zijn lichaam kan worden begraven, moet het eerst worden onderzocht door het team van Perovsky, dat, samen met 18 experts van de forensische afdeling van de Franse Nationale Gendarmerie, begon met het documenteren van de terreur die tijdens de bezetting van een maand aan burgers werd toegebracht.

“We zien veel verminkte lichamen”, zei Perovsky. “Veel van hen hadden hun handen op hun rug gebonden en hadden schoten in het hoofd vanaf de rug. Er waren ook gevallen van automatisch vuur, zoals zes tot acht gaten in de rug van de slachtoffers. We hebben verschillende gevallen van clusterbommen ingebouwd in de lichamen van de slachtoffers.”

Rusland heeft herhaaldelijk ontkend dat het zich op burgers heeft gericht en heeft beweerd dat Oekraïense en westerse beschuldigingen van oorlogsmisdaden verzonnen zijn. Bewijzen van dood en verderf in de door Russische troepen bezette gebieden lijken anders te doen vermoeden.