Carly Rae Jepsen: The Loneliest Time album recensie

Ironie is meestal een onwelkome bezoeker bij Carly Rae Jepsenfort. zij Zwaard Een cultheld met een leger van gelovigen: in de kracht van een bonzend hart, in de kloof tussen verlangen en wanhoop, en vooral in de helende kracht van poëzie, refrein en bridge. Sinds ze haar sterbestemming ontketende met de hit ‘Call Me Maybe’ die in 2012 uitkwam, heeft Jepsen nummers geschreven als Ask Polly-brief, gevuld met vernietigende bekentenissen en serieuze vragen.

Er is echter een onderschatting te vinden eenzame tijdJepsens vijfde album. Het is weggestopt in ‘Beach House’, het tweede nummer, dat de avonturen van de zangeres beschrijft met een reeks onsmakelijke mannen, van een zielige moederszoon tot de echtgenoot van iemand anders tot het (waarschijnlijk fictieve) genre van Jeffrey Dahmer. Door de melodie op te offeren voor de stemmen van de personages, oscilleert het lied mechanisch, alsof het gespeeld is door Chuck E. Cheese House. In een onnauwkeurige poging om de relevantie ervan te krijgen in een tijd waarin sociale media overspoeld worden met gearticuleerde first-person horrorverhalen, ziet ‘Beach House’ er bij aankomst smakeloos en gedateerd uit. Erger nog, uit Gibsons mond lijkt het een duidelijke fout. Daten is kut. Mannen zijn verschrikkelijk. We hebben dit eerder gehoord – maar van degene die ons heeft gebracht”gesneden om te voelenEn ‘nu ik je heb gevonden’?

Hoewel “Beach House” in veel opzichten aangeeft dat Jepsen, die in de jaren tachtig zwaar investeerde, zijn portefeuille wil diversifiëren. eenzame tijd Overweeg mogelijke paden: verbind zoveel mogelijk om te knallen naar gruwelijke nieuwe niveaus van kamp; Bel het terug voor gemakkelijk luisteren. Maar Jepsen lijkt meer geïnteresseerd in het personaliseren van ideeën dan in het maken van een algemeen esthetisch voorstel. In de ruimtes tussen deze ervaringen is ze in herkenbare vorm, vrolijke teksten gaan over in sprankelende liedjes als suikerklontjes in champagne. eenzame tijd Het is geen voorloper van een nieuw tijdperk – een marketingconcept waarbij kunstenaars zichzelf om de paar jaar opnieuw moeten uitvinden (vooral als het vrouwen zijn die de term ‘genie’ hebben overleefd). Het is gewoon een nieuw album. dat is goed.

De beste nieuwe ideeën van Jepsen zijn te vinden in “westenwind“Een prachtige ontmoeting van muziek en boodschap waar Rustam Ze stopt om conga’s te spelen en helpt Jepsen haar aardse dromen te realiseren met een liefde die zo natuurlijk en holistisch is als de elementen. Zijn vingerafdrukken zijn verspreid over dit nummer, wat wijst op het zachte ritme van Haim’s “Zomermeisje‘Het sierlijke afspoelen’ Maggie Rogers“”waterval“Twee andere opmerkelijke singles van hun artiesten. Ik ben blij om nog vijf nummers van ‘Western Wind’ te nemen, maar de volgende die het dichtst in de buurt komt is Far Away, een nummer over proberen op de grond te blijven dat uiteindelijk over een regenboogweg rolt, aux ritme sectie.” In Clouds komt Rustam alleen weer voor in het nummer “Go Find Yourself or Whatever”, een lichter nummer waarvan de genegenheid met succes wordt afgesneden met een vleugje grunt.