De bouw van de serene Oceanische stad Havenduek staat in contrast met de ambitieuze gemeenschapsontwikkeling

Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik ben al veel aan het zoeken geweest tussen twee wedstrijden dit jaar. Kingdom Tears heeft de afgelopen maand duidelijk een groot deel van mijn leven overgenomen. En onlangs was ik in Los Angeles voor het Summer Games Festival. Eerder dit jaar speelde ik Kirby, en als ik thuiskom, wacht de mensheid op me. Maar al die games waren een beetje te luid om het hele jaar door kwijt te raken. Onlangs had ik iets langzamer nodig, iets waar ik in kon verdwalen. En onlangs merkte ik dat ik keer op keer dook bij een spelletje genaamd Havendock.

Havendock is een stadsbouwer – een van die gezellige steden die doelen biedt maar weinig op het spel zet, zodat je een beschaving niet krampachtig hoeft te categoriseren terwijl de inwoners in je armen afbrokkelen. Het speelt zich niet af op het droge, maar midden in de oceaan, beginnend op een klein onbewoond eiland en verder bouwend op een reeks onderling verbonden houten pieren. Je bouwt meer vijvers om ruimte te maken voor meer huizen, meer mensen en meer machines die je leven wat gemakkelijker zullen maken. Drinkwater is de eerste zorg, op de voet gevolgd door eten en onderdak. Tegen het einde zou je je weg naar de dansvloeren en kippenhokken hebben gevonden. Materialen drijven lui op golven en brengen een element van zachte willekeur en verrassing in je werk. Onlangs heb ik een dansvloer en een gebedscentrum gemaakt, zodat mijn bewoners iets hebben om op te hopen – en ik ben niet een puinhoop, het is een echte game-mechanic.

Terwijl de schipbreukelingen hongerig en moe worden, groeien hun behoeften heel langzaam en wordt er gemakkelijk aan voldaan, hun bestaan ​​​​is zelden stressvol, althans in de eerste uren dat je speelt. Het maakt Havendock min of meer een ontspannende manier om te spelen met het opbouwen van een beschaving, onderbroken door momenten van humor zoals ontdekken dat ik hamburgers in de tuin kan kweken, of wanneer ik de menselijke aanraking zie van de domme namen waarmee NPC’s me willen helpen. HavenDoc zit vol met deze elegante idiotie, waar gemakkelijk over gesproken wordt als een spel dat graag een groeiende gemeenschap wil plezieren door middel van vroege toegang.

Maker Yeo Ying Zhi (die door YYZ wordt genoemd) begon als tiener aan Flash-games te werken en nam uiteindelijk wat lessen om hem te helpen 3D-engines zoals Unity te leren. Hij werkt al een tijdje aan een aantal persoonlijke torenverdedigingsspelprojecten en bracht ook een 2D-idool-RPG uit genaamd Enchanted Heroes, die enig succes had. Havendock is YYZ’s eerste poging tot een grotere 3D-game, en hoewel hij al een tijdje gefascineerd is door 3D-animatie en game-design, kostte het een willekeurige, turbulente nacht om hem de boost te geven die hij nodig had.

“Ik lag in bed en kon niet slapen”, zegt hij. “Het was als drie uur ’s nachts. Dus ik kwam op het idee om op deze rustige plek te zijn waar je midden in de oceaan bent. Toen heb ik er wat concepten van gemaakt. Ik was niet serieus over er een spel van maken. Het was gewoon een concept dat ik in mijn hoofd had. Toen zweefde het rond en na een tijdje besloot ik: “Oké, ik denk dat ik zal proberen er een spel van te maken.”

YYZ is verder gegaan, niet alleen bij het overstappen van 2D- naar 3D-animatie, maar ook bij het bieden van een fatsoenlijke multiplayer-ervaring. Ik heb de functie zelf nog niet uitgeprobeerd, en het werd beschreven in de vroege toegangsversie van Havendock als “zeer experimenteel”. Het is gemakkelijk te zien waarom uit de beschrijving.

“Wanneer een personage een item op een gebouw plaatst, moet het dat correleren met alle spelers, alle gebouwen, de items erin en de personages zelf. Het is dus die interactie die het zo moeilijk maakt voor de game echt naadloos is in multiplayer.” Daarom zijn er zoveel problemen met multiplayer die ik probeer op te lossen.”

Hoewel sommigen misschien aarzelen om iets te spelen dat duidelijk nog niet af is, is een open ontwikkeling als deze belangrijk voor YYZ. Hij heeft veel geblogd over het ontwikkelingsproces, rekening houdend met feedback van de gemeenschap en Zo transparant mogelijk zijn over de kwesties die spelen Zelfs in kleine aspecten, zoals het toestaan ​​dat NPC’s vruchtensap of alcohol drinken aan de bar. Hij is vanaf het begin ook zo open geweest en vertelde me dat hij de eerste versie van Havendock ongeveer zes tot acht weken na de start van het project voor het publiek heeft vrijgegeven.

Havendock-screenshots