De Humane AI Pin werkte beter dan ik had verwacht, totdat dat niet meer het geval was

Kijk, ik ben net zo sceptisch over de humanistische AI-pin als over de volgende persoon. En ik denk nog steeds dat de door AI aangedreven draagbare assistent lijdt aan een situatie waarin dit ding een app had kunnen zijn. Maar vanmorgen kon ik eindelijk wat face-time met de speld doorbrengen, en weet je wat? Het is een verdomd cool hulpmiddel. Het is zo begraven onder een laag zware marketing dat het moeilijk te begrijpen is wat het eigenlijk zou kunnen zijn als Humane zichzelf niet zo serieus zou nemen.

Als je tijd besteedt aan het gebruik van Tech Threads of iets dergelijks, weet je waarschijnlijk al wat de speld doet: je speldt hem op je shirt, praat ermee en hij gebruikt generatieve AI om te antwoorden. Het is een zelfstandig apparaat met een eigen simkaart, geen scherm – alleen gevoelens. Dat komt bovenop een kleine laser die menu's en tekst op je handpalm projecteert, zodat je kunt communiceren met dode details zoals Wi-Fi-instellingen en bedieningselementen voor het afspelen van media.

Het idee, dat herhaaldelijk naar voren kwam toen ik een paar Humane-medewerkers verschillende demo's zag geven, was dat het bedoeld is om je verbonden te houden terwijl je de verbinding een beetje verbreekt – minder naar schermen staren en meer in het moment leven. AI helpt relevante delen van uw agenda en e-mail naar voren te halen en beantwoordt uw vragen als u nieuwsgierig bent naar de wereld om u heen.

Dit is allemaal heel aardig, maar laten we eerlijk zijn: dit ding is geen filosofie, het is een hulpmiddel. De tools zijn leuk, nuttig en frustrerend – en al het bovenstaande lijkt van toepassing te zijn op de Humane Pin.

De AI Pin was bij vlagen echt indrukwekkend. daar Een vision-functie die de camera gebruikt om de scène voor je te scannen wanneer daarom wordt gevraagd, te analyseren wat er is en het hardop te beschrijven. Ik stond voor een woordvoerder van Humane terwijl ik deze functie uitprobeerde, en eerlijk gezegd was de pin de spijker op de kop. beschreven Mobile World Congress is een “indoor evenement of tentoonstelling waar mensen rond kunnen lopen”. Makkelijk genoeg.

Maar ze wees ook op de naam Qualcomm op het bord achter mij, en toen ik de badge om mijn nek las, werd ik duidelijk geïdentificeerd als ‘iemand die een sleutelkoord draagt’. de rand“Eén te veel, maar behoorlijk indrukwekkend als je bedenkt dat ik niet in de buurt van de pin stond en dat de verlichting zwak was.

Gebarennavigatie was ook indrukwekkend: vloeiender en responsiever dan ik dacht dat het zou zijn. Ik mocht de pin niet zelf opleggen en het was moeilijk om op de juiste plek te komen om de laser op je hand te richten, aangezien het eigenlijk een apparaat voor één gebruiker is. Ik heb geprobeerd. Maar de twee Humane-medewerkers die het product testten en er veel training mee hadden gehad, konden snel en gemakkelijk door de weergegeven menu's navigeren door simpelweg hun handen te kantelen en met twee vingers tegen elkaar te tikken.

Maar de pin is niet immuun voor wat apparaten vaak doen: je enorm frustreren. Het grootste deel van de AI bevindt zich buiten het apparaat, dus je moet een paar stevige seconden wachten op antwoorden op je verzoeken en vragen – en dat wordt niet geholpen door de vlekkerige verbinding in het conferentiecentrum. Het werd ook een keer uitgeschakeld nadat er kort een melding verscheen waarin stond dat het oververhit was en moest afkoelen. De medewerker die de pin voor mij demonstreerde, zei dat dit niet zo vaak voorkomt en dat het constante gebruik van de laser voor demonstratiedoeleinden daar de oorzaak van kan zijn. Dat denk ik wel, maar toch is dit een apparaat dat is ontworpen om naast je borst te zitten en met je mee te gaan naar veel verschillende omgevingen, inclusief warme. Niet goed!

De laserprojectie is scherper dan ik had gedacht, maar het is nog steeds licht dat op de palm van je hand wordt geprojecteerd. De handen zijn niet gelijkmatig plat en het is moeilijk om ze volledig stil te houden. De tekst danst voor je, en hoewel het niet moeilijk is om te lezen, is het… Hij is Moeilijker dan bijvoorbeeld tekst lezen op een smartphone.

Ook is het onmogelijk om te voelen hoe het is om met dit ding in de hal van het congrescentrum te leven. Kan een katoenen overhemd zijn gewicht dragen? Hoe gemakkelijk kan de laser naar buiten kijken in direct zonlicht? Zullen mensen begrijpen waarom de ‘vertrouwenlamp’ brandt? Verzint Pin soms dingen, zoals sommige AI’s dat vaak doen? Ik heb veel meer vragen dan antwoorden, maar ik denk tenminste dat ik meer heb dan dat nul De antwoorden nu ik het met eigen ogen heb gezien.

Mijn eerste indruk van de pin is dat die er is iets Dat is zo, maar het is niet zo de iets. Het probleem is dat alle marketingactiviteiten van Humane dit zo hebben opgebouwd Het ding. Het werd voor het eerst gepresenteerd in een TED-talk, in naam van Pete: dit is een soort nulpunt voor mensen die zichzelf te serieus nemen. AI Pin is niet bedoeld als vervanging van een smartphone, vertelde Sai Kambampati van Humane me. Maar het heeft zijn eigen dataverbinding, zijn eigen maandelijkse abonnementskosten en zijn eigen smartphoneprijs van $ 699. En zij… Nee Wilt u uw telefoon vervangen?

Wat ons ook te wachten staat op het gebied van mobiel computergebruik, ik heb het gevoel dat het niet bepaald de AI-pin is die ik vandaag zag. Er zijn veel tests die ik wil doen als de pin officieel in april arriveert. Ondertussen zag ik niet bepaald de toekomst, maar ik zag wel een behoorlijk coole gadget – maar neem het niet te serieus.

Fotografie door Alison Johnson/The Verge