De in een baan rond de aarde draaiende zonnemodule legt de delicate corona van de zon in verbluffend detail vast [Video]

De missie van Solar Orbiter is om de zon van dichtbij en op hoge breedtegraden te bestuderen, de eerste beelden van de polen van de zon te maken en de heliosfeer te verkennen. Bron: ESA/ATG medialab

Verbluffende close-ups van de zon onthullen de dynamische magnetische structuur en extreme temperaturen, vastgelegd door de Solar Orbiter van de European Space Agency in samenwerking met… NASAParker zonnesonde.

Dit steeds veranderende landschap (zie video hieronder) is hoe de zon er van dichtbij uitziet. de Europese Ruimtevaartorganisatie‘S Zonne-baan De overgang van de lagere atmosfeer van de zon naar de hetere buitenste corona wordt weergegeven. De haarachtige structuren zijn samengesteld uit geladen gas (plasma), waarbij de magnetische veldlijnen worden gevolgd die uit het binnenste van de zon komen.

De helderste gebieden zijn ongeveer een miljoen graden CelsiusTerwijl koude materie donker lijkt omdat het straling absorbeert.

Deze video is op 27 september 2023 opgenomen door het Extreme Ultraviolet Imager (EUI)-instrument op Solar Orbiter. Op dat moment bevond het ruimtevaartuig zich op ongeveer een derde van de afstand van de aarde tot de zon, op weg naar zijn dichtste nadering van 43 miljoen km op 7 oktober 2023.

Op dezelfde dag dat deze video werd opgenomen, was NASA’s Parker Solar Probe net aan het scannen 4,51 miljoen mijl (7,26 miljoen kilometer) Van het oppervlak van de zon. In plaats van de zon rechtstreeks in beeld te brengen, mat Parker deeltjes en magnetische velden in de corona van de zon en in de zonnewind. Dit was een ideale gelegenheid voor de twee missies om samen te werken, aangezien de door ESA geleide Solar Orbiter-instrumenten voor teledetectie het brongebied van de zonnewind bewaakten die later door de Parker Solar Probe zou stromen.

Ontdek mos, spicula, uitbarsting en regen

Linkerbenedenhoek: Een interessant kenmerk dat in de hele film te zien is, is het heldere gas dat delicate kantachtige patronen over de zon vormt. Dit wordt coronaal “mos” genoemd. Het verschijnt meestal rond de basis van grote coronale lussen die te heet of te zwak zijn om gezien te worden met de gekozen instrumentinstellingen.

Aan de zonnehorizon: Torens van gas, bekend als spicula, reiken hoog boven de chromosfeer van de zon. Het kan een hoogte bereiken van 10.000 km (6.200 mijl).

Midden rond 0:22: Een kleine uitbarsting in het midden van het gezichtsveld, waarbij koud materiaal naar boven stijgt voordat het grootste deel weer naar de bodem valt. Laat u niet misleiden door het gebruik van het woord ‘klein’ hier: deze uitbarsting is groter dan de aarde!

Links van het midden rond 0.30 uur: “Koude” coronale regen (waarschijnlijk minder dan 10.000°C/18.000°F) lijkt donker tegen de heldere achtergrond van grote coronale ringen (ongeveer 1 miljoen graden Celsius). Regen bestaat uit klonten plasma met een hoge dichtheid die zich onder invloed van de zwaartekracht naar de zon terugtrekken.

Dit is dezelfde video als hierboven, maar zonder de ondertitels. Beeldcredits: ESA/NASA/Solar Orbiter/EUI-team