De langverwachte Starliner van Boeing is klaar voor zijn eerste testvlucht naar het internationale ruimtestation

Na jaren achter te lopen op schema en meer dan $ 1 miljard onder het budget, bereidt de Starliner-capsule van Boeing zich eindelijk voor op de eerste pilot-lancering op maandag, een belangrijke testvlucht die twee ervaren astronauten naar het internationale ruimtestation zal brengen, waarmee een alternatief wordt gedemonstreerd voor het operationele ruimtevaartuig van SpaceX Inderdaad de Drakenbemanning.

Terwijl SpaceX sinds mei 2020 vijftig astronauten, astronauten en burgers in een baan om de aarde heeft gebracht op dertien Crew Dragon-testvluchten, is Boeing verschillende technische problemen tegengekomen die uitgebreide aanpassingen vereisten – en een extra onbemande testvlucht – om op te lossen.

Maar missiemanagers zeggen dat alle bekende problemen zijn verholpen, dat er talloze upgrades en andere verbeteringen zijn geïmplementeerd en dat het ruimtevaartuig grondig is getest om te verifiëren dat het eindelijk klaar is om astronauten veilig van en naar het ruimtestation te vervoeren.

Niemand is meer enthousiast over de lancering dan de Starliner-bemanning, beiden NASA-astronauten in actieve dienst.

“Ik heb het volste vertrouwen in het management dat de beslissingen neemt die bij het operatieteam terechtkomen, en het volledige vertrouwen in de NASA- en de Boeing-kant”, zei missiecommandant Barry “Butch” Wilmore. “Er waren in het verleden wat problemen. Dit is het verleden. Dit is niet nu.”

Co-piloot Sunita Williams was het daarmee eens en voegde eraan toe: “Ik heb het gevoel dat we veel lessen hebben geleerd, en dat deze zijn geïntegreerd. … We gaan niet zeggen dat we voorbereid zijn als we niet voorbereid zijn. “

De langverwachte Starliner-lancering zal naar verwachting maandag om 22.34 uur EDT worden gelanceerd bovenop een United Launch Alliance Atlas 5-raket op Cape Canaveral Space Force Station, ongeveer op het moment dat de rotatie van de aarde Launch Complex 41 in lijn houdt met de baan van het ruimtestation.

Wilmore en Williams zijn zeer geschikt om de Starliner mee te nemen op zijn eerste proefrit. Ze zijn allebei voormalige testpiloten van de marine en twee van de meest ervaren astronauten van NASA, met tussen hen vier ruimtevluchten, elf ruimtewandelingen en 500 dagen in een baan om de aarde. Ze vlogen allebei de ruimte in aan boord van de space shuttle en het Russische Sojoez-veerbootschip.

Ze besturen nu een nieuw ruimtevaartuig tijdens zijn eerste testvlucht.

“Ik herinner me dat ik werd geselecteerd voor de school voor testpiloot en (afvroeg) of ik de eerste zou zijn die iets zou doen in een vliegtuig dat nog nooit eerder was gedaan,” Wilmore, een voormalige F/A-18 piloot, Desert Storm-veteraan en predikant, zei hij tegen CBS News. “Nooit in mijn stoutste dromen had ik gedacht dat ik de bemanning zou zijn van de eerste vlucht van een ruimtevaartuig. En hier zijn we dan.”

Dit is niet alleen de eerste Starliner-testvlucht, maar ook de eerste astronautenlancering met een Atlas-raket sinds Gordon Coopers laatste vlucht aan boord van Mercury, meer dan 60 jaar geleden.

Hoewel er sindsdien honderden Atlas-raketten zijn gelanceerd, is de nieuwste generatie Atlas 5-raketten, uitgerust met een RD-180-eerstetrapsmotor van Russische makelij, opnieuw van ‘mensenklasse’, met zeer betrouwbare componenten en in goede staat. – Geavanceerd noodfoutdetectiesysteem ontworpen om veilige ontsnapping te stimuleren in het geval van een dreigende mislukte lancering.

“We zijn naar een paar lanceringen geweest”, zei Williams. “Eén daarvan was een lading van de luchtmacht. Ik ontdekte de prijs van die lading en zei: ‘Als ze ermee schieten op de Atlas 5, voel ik me heel comfortabel op de Atlas 5! Het is een geweldige raket.’ ‘

Als Atlas 5 op een onverwacht probleem stuit, beschikt de Starliner, net als de Crew Dragon van SpaceX, over krachtige afbreekmotoren die het schip op elk punt van het lanceerplatform tot in de baan van zijn booster kunnen schieten. De capsule zal vervolgens afdalen naar een parachute-geassisteerde landing in de Atlantische Oceaan voor de oostkust van de Verenigde Staten.

Hoewel Wilmore en Williams volledig geautomatiseerd zijn, kunnen zij het abortusproces indien nodig handmatig uitvoeren. Het ruimtevaartuig beschikt ook over twee autonome systemen die piloten directe computerondersteunde handmatige besturing geven als zich tijdens de lancering of in een baan om de aarde grote geleidings-, navigatie- of computerproblemen voordoen.

De Starliner-vlucht is pas de zesde keer dat NASA voor het eerst astronauten aan boord van een nieuw ruimtevaartuig heeft gezet. Jim Frey, NASA’s associate administrator voor ruimtevaartoperaties, noemde de Starliner crew flight test, oftewel CFT, een “zeer, zeer belangrijke mijlpaal”.

Hij voegde eraan toe: “De levens van onze bemanningsleden, Sonny Williams en Butch Wilmore, staan ​​op het spel.” ‘Laat me iedereen er nogmaals aan herinneren dat dit een nieuw ruimtevaartuig is. En ik zal jullie er ook aan herinneren dat dit een testvlucht is… Er zijn zeker enkele onzekerheden tijdens deze missie, en we kunnen dingen tegenkomen die we niet verwachten Maar onze missie is nu om waakzaam te blijven en te blijven zoeken naar problemen.”

Hoewel hij zei dat hij er vertrouwen in had dat de Starliner klaar was om te vliegen, zei Frye dat hij niet “te ver wilde gaan”, omdat de bemanning een succesvolle missie nog moest voltooien. “Maar als we dat doen, en als we Starliner certificeren, zullen de Verenigde Staten twee unieke menselijke ruimtetransportfuncties hebben die cruciale redundantie bieden voor de toegang tot het internationale ruimtestation”, voegde hij eraan toe.

Ervan uitgaande dat de lancering probleemloos verloopt, zal het ongeveer 15 minuten duren om zijn oorspronkelijke baan te bereiken. Het vluchtplan vereist dat Wilmore en Williams een grotendeels geautomatiseerde ontmoeting met het ruimtestation observeren, waarbij ze twee time-outs nemen om het ruimtevaartuig handmatig te besturen, waarbij ze controleren of de bemanning in staat is de koers aan te passen of in te grijpen na een grote storing.

De astronauten naderen het station van achteren en van onderaf en zullen woensdag vroeg aanmeren bij het laboratoriumcomplex en op 8 mei om 12.46 uur bij de voorhaven van het station.

Ze worden aan boord verwelkomd door Expeditie 71-commandant Oleg Kononenko en zijn Sojoez MS-25 bemanningsleden, Nikolai Chub en Tracy Dyson van NASA, samen met NASA Crew 8-commandant Matthew Dominick, Michael Barratt, Janet Epps en astronaut Alexander Grebenkin.

Wilmore en Williams zijn van plan iets meer dan een week aan boord van het station door te brengen, 750 pond aan apparatuur naar het laboratorium te vervoeren, de Starliner buiten gebruik te stellen en ervoor te zorgen dat deze gedurende langere perioden kan worden gebruikt als een “veilige haven” voor bezoekende bemanningen. Volgens het huidige plan moet het schip op 15 mei worden losgekoppeld, maar dat kan veranderen afhankelijk van het weer op de landingsplaats.

In tegenstelling tot de Crew Dragon van SpaceX, die aan het einde van een missie in de oceaan landt, is de Starliner ontworpen om op aarde te landen, met behulp van parachutes en twee sets airbags die achtereenvolgens worden opgeblazen om de schok van de landing op te vangen. Voor tests met de bemanning zal de ontkoppeling op 15 mei gericht zijn op een landing op White Sands Spaceport in New Mexico.

Maar aangezien dit een testvlucht is, zal NASA het loskoppelen alleen goedkeuren als de windsnelheid op de landingsplaats 6 knopen of minder bereikt. De maximale daadwerkelijke landing is 10 knopen. Als gevolg hiervan kan NASA een nachtlanding, wanneer de woestijnwind doorgaans afneemt, op een andere locatie herplannen.

Ervan uitgaande dat de vlucht goed verloopt, hopen NASA-managers Starliner te certificeren voor operationele veerbootmissies met bemanning vanaf volgend jaar, en elk jaar Crew Dragon en Starliner te lanceren om de bemanning van het ruimtestation te wisselen na de pensionering van het programma aan het einde van het decennium.

Het Commercial Crew Program vertegenwoordigt een grote verandering in de bemande ruimtevaart

In de nasleep van de pensionering van de Space Shuttle heeft NASA in 2014 twee Commercial Crew Program-contracten gegund, één aan SpaceX voor $ 2,6 miljard en één aan Boeing voor $ 4,2 miljard, om de ontwikkeling te stimuleren van autonome ruimtevaartuigen die astronauten van en naar de ruimte kunnen vervoeren. Internationaal Ruimtestation.

Het doel was om een ​​einde te maken aan de afhankelijkheid van NASA van het Russische Sojoez-ruimtevaartuig en de lancering van Amerikaanse astronauten vanaf Amerikaanse bodem aan boord van Amerikaanse raketten en ruimtevaartuigen te hervatten. Even belangrijk voor NASA: twee onafhankelijke ruimtevaartuigen voor bemanningsvluchten naar het internationale ruimtestation ISS, voor het geval het veerbootschip van een bedrijf problemen ondervindt die ertoe kunnen leiden dat het voor langere tijd aan de grond blijft.

De oorspronkelijke streefdatum voor de eerste CCP-vluchten was 2017. Een gebrek aan financiering in het Congres en technische hindernissen vertraagden de ontwikkeling, waaronder een explosie tijdens een grondtest waarbij het SpaceX Crew Dragon-voertuig werd vernietigd.

Maar de Californische raketmaker kon in mei 2020 nog steeds testvluchten lanceren, waarbij hij met succes twee NASA-astronauten lanceerde op een Crew Dragon-testvlucht naar het ruimtestation.

Sindsdien heeft SpaceX acht operationele rotatievluchten met bemanning naar het station gelanceerd, drie onderzoeksmissies naar het laboratorium gefinancierd door het in Houston gevestigde Axiom Space, en een puur commerciële vlucht van twee man en twee vrouwen naar een lage baan om de aarde, betaald door de miljardair. . Piloot en zakenman Jared Isaacman. In totaal vlogen 50 mensen aan boord van Crew Dragons in een baan om de aarde.

Voor de Boeing Starliner was het een ander verhaal.

Tijdens een eerste onbemande testvlucht in december 2019 Onverwachte fouten in software en communicatie Het verhinderde een geplande ontmoeting met het ruimtestation. Boeing corrigeerde deze problemen en koos ervoor om op eigen kosten een tweede testvlucht zonder bemanning uit te voeren.

Maar tijdens het tweede aftellen kwamen de ingenieurs in de problemen De kleppen van het aandrijfsysteem zitten vast In de Starliner-servicemodule. Uiteindelijk schreven ingenieurs het probleem toe aan vochtinfiltratie en corrosie, wat leidde tot opnieuw een lange vertraging.

De tweede testvlucht van de Starliner in mei 2022 was een succes: hij landde zoals gepland aan bij het ruimtestation en keerde met een precisielanding terug naar de aarde. Maar in de nasleep van de vlucht ontdekten ingenieurs nieuwe problemen: Probleem met connectoren van de luifelkabelboom En maak je zorgen over de beschermende tape die om de draden is gewikkeld en die bij kortsluiting in brand kan vliegen.

Door werkzaamheden om deze problemen te verhelpen is de eerste bemande vlucht naar dit jaar verschoven. Uiteindelijk heeft Boeing meer dan 1 miljard dollar van zijn eigen geld uitgegeven om de extra testvlucht en corrigerende maatregelen te betalen.

Missiekritisch voor Boeing

De lancering van de CFT komt op een kritiek moment voor Boeing, na de twee veelbesproken crashes van de 737 MAX in 2018 en 2019. De plug van de cabinedeur explodeerde tijdens een vlucht van Alaska Airlines Dat riep nieuwe vragen op over de veiligheidscultuur van het bedrijf.

Wilmore van zijn kant zei dat hij de lancering van de Starliner niet zag in de context van het probleem van Boeing met zijn vliegtuigen.

“Ik denk niet dat het noodzakelijkerwijs om Boeing of een vlucht gaat”, zei hij. ‘Ze zijn allemaal van levensbelang. Dit is bemande ruimtevaart. Dat adagium dat je sinds Apollo 13 hebt gehoord: falen is geen optie? Dit heeft niets specifieks met Boeing of dit programma te maken. Dit zijn alle dingen die we doen in de menselijke ruimte. ruimte vlucht.” .

“Dit is dus niet meer of minder belangrijk dan al het andere dat we doen”, voegde hij eraan toe. “Dit is toevallig het belangrijkste wat we nu doen.”

Williams erkende de rotsachtige weg die de Starliner moest afleggen om van de grond te komen. “Ik zou niet zeggen dat het gemakkelijk was. Het is een soort emotionele achtbaan.”

Maar ze voegde eraan toe: ‘We wisten dat we hier uiteindelijk zouden komen. Het is een solide ruimtevaartuig. En ik denk niet dat ik op dit moment echt ergens anders zou willen zijn.’