De late aanwijzer van Julian Strother tilt het Gonzaga-trio van UCLA naar de Elite 8

De Gonzaga junior guard, die opgroeide in Las Vegas, zei dat hij het gevoel had dat hij in zijn eigen film speelde na het raken van een diepe driepunter en het omzetten van een vrije worp in de laatste zeven seconden om de nr. 3 geplaatste Bulldogs een touchdown te geven . Een 79-76 overwinning op nr. 2 UCLA donderdagavond waardoor ze naar de West Region Finale werden gestuurd tegen nr. 4 UConn.

“Het is het hele verhaal erachter,” zei Strother. “Gewoon thuis zijn. Beneden in de eerste helft. Kom terug. Neem een ​​grote voorsprong. Probeer het nog een keer. Kom meteen terug naar beneden en schiet zo? Het voelde echt als een film.”

Overweeg dit: voordat Strother zijn directe schot van een verdorie in de buurt van de Nevada-Californië-lijn omzette, schoot hij slechts 4 van de 14 vanaf het veld, 2 van de 7 van achter de driepuntsboog. Gonzaga, die in de eerste helft achterstond met 46-33, nam een ​​voorsprong van 10 punten, 72-62, met 2:30 te spelen, stond achter met 76-75, met nog 12 seconden te spelen.

film? Wie had dit scenario geloofd? Vooral op de 17e verjaardag van Adam Morrisons beruchte Sweet 16-thuiswedstrijd in Oakland, toen de Bruins de laatste 11 punten scoorden om de harten van Gonzaga te breken. En ja, Morrison was donderdag in Las Vegas en belde de wedstrijd op de radio.

Omdat in de groep nadat UCLA een time-out had geroepen bij het nemen van de leiding, tekende Gonzaga-coach Mark Few ook een spel met “een simpele passerende beweging, [to] Laten we eens kijken of we hun verdediging een beetje op de hielen kunnen zitten”, zei Strother terwijl hij aan Strother vroeg of hij de bal mocht trappen als hij hem bereikte.

Weinigen maakten een deel van de beledigingen in de bevestigende keuze leeg. bericht ontvangen. Er werd geschoten.

“Het was een schone blik,” zei hij. “Ik kreeg de bal en hij was binnen bereik, dus ik schopte hem.”

Gonzaga senior aanvaller Drew Timmy lachte.

“Ik bedoel, ik kan niet eens beschrijven wat hij deed”, zei Timmy, die eindigde met 36 punten en 13 rebounds.

“Ik ben niet zo sprakeloos, en daarna ben ik zo sprakeloos. Maar ik ben nu voor altijd Julian Strothers grootste fan.”

De functiebeschrijving is echter overgenomen door zijn vader, Lee.

Strother, die speelde op de Liberty High School in Zuid-Nevada, verloor zijn moeder, Lourdes, aan borstkanker toen hij negen was, en heeft hulde gebracht aan haar tatoeages op zijn linkerarm en borst. Dus nadat de driepuntspoging van Tiger Campbell van UCLA onschuldig afging toen de laatste zoemer klonk, rende Strother naar een hoek van het veld en staarde naar de tribune terwijl hij werd verdrongen door zijn teamgenoten.

“Dit is mijn stad”, riep hij naar de menigte tijdens een feest na de wedstrijd. “dit is mijn stad.”

In de kleedkamer was hij onderdaniger.

“Ik keek zeker in de richting van mijn ouders, mijn vrienden”, zei Strother, die een double-double had met 16 punten en 10 rebounds. “Ik wist waar ze waren. Het is een van die dingen waar je verdrietig van wordt. Je weet niet wat er aan de hand is. Het is moeilijk om te reageren op wat er net is gebeurd.”

“Letterlijk, als kind droom je ervan om zo’n shot te maken. Vooral in March Madness. En de kers op de taart is thuis in Vegas. Woorden kunnen niet beschrijven wat ik nu voel. Het voelde als een film, weet je?”