De nederige herinnering aan Ierland in 2001 achtervolgt de Nederlandse ster Boudewijn Zenden nog steeds

De met sterren bezaaide ploeg van bondscoach Louis van Gaal stikte tegen de Ieren en verloor daardoor het WK van 2002. Boudewijn Zenden, in de basisopstelling van de dag, kijkt met enige spijt terug op die teleurstellende zaterdagmiddag op Lansdowne Road.

In de herfst van 2001 was Genton 25 jaar oud en in de bloei van zijn voetbalcarrière. Hij was alleen van club gewisseld van FC Barcelona naar Chelsea en vervulde naast Marc Overmars posities in de ploegen voor Nederland.

Jenden is al 12 jaar voormalig prof en sprak in de buurt van het trainingsveld van plaatselijke voetbalclub Linn, waar hij als voetbalvader de training bijwoont van zijn jongste zoon, die werd gescout door PSV Eindhoven en zich bij de technische staf voegde. van het lokale team.

Praten over Ierland en Nederland was niet Gentons favoriete tijdverdrijf.

“Als ik erop terugkijk, is de blessure een beetje aan het herstellen. Een van de grootste teleurstellingen in mijn leven was dat we het WK van 2002 met dit zeer kwalitatieve team hebben gemist.

Natuurlijk zijn er nog meer grote teleurstellingen. Bijvoorbeeld de nederlaag in de Champions League-finale tegen Liverpool. Of de uitschakeling in de halve finale van het WK 1998 met Nederland na strafschoppen, of de vreemde uitschakeling in de halve finale van het EK 2000 tegen Italië. Maar ik vind het nog steeds heel moeilijk dat we er in 2002 niet waren. begrijpen “

Volgens Genton ging het veel eerder mis dan in Dublin.

“Ierland was die zaterdag failliet of failliet. Het moest gebeuren. Maar door alles daarvoor zijn we op dat punt gekomen.

We begonnen met een teleurstellend gelijkspel tegen Ierland en daarna speelde je thuis tegen Portugal met fluitjes van het publiek. Mark Overmars dacht dat de scheidsrechter floot en bleef staan. Portugal won in die aanval met 0-1. Uiteindelijk verloren we met 0-2.

Het gevolg was dat we de zaken goed moesten doen. We deden het goed in Portugal, met een 2-0 voorsprong, maar de strafschop van Luis Figo vlak voor het laatste fluitsignaal eindigde in 2-2. Toen stond de hele kwalificatie op zijn kop en was de druk op Ierland erg hoog. Dat is waar het moet gebeuren.”

Eerder vermoedde niemand dat dit zou kunnen gebeuren. Nederland beschikte over spelers als Ruud van Nistelrooy, Patrick Kluivert, Joab Stam, Marc Overmars, Philippe Coutu en Genton die op het hoogste niveau van Europa speelden. En toch ging het mis.

‘De Ieren hebben er alles aan gedaan om het ons zo moeilijk mogelijk te maken,’ zei Gendon.

“Ze speelden op Lansdowne Road, wat toen nog niet echt een voetbalveld was, maar daar werd normaal gesproken wel rugby gespeeld. Het veld was erg slecht, het gras was niet gemaaid en wat dat betreft hebben ze alles uit de kast gehaald.

Toch heb je een team en gezien de spelers die je hebt, kun je daar winnen. Het is ook niet zo dat we geen kansen hebben. Wij waren goed, maar de bal wilde er niet in. Ik heb een grote kans. Ik werd diep gestuurd en de doelman kwam naar buiten en ik wilde de bal naar beneden duwen, maar hij viel recht in de handen van de doelman.”

Een uur eerder vond zelfs Nederland een man extra, nadat Gary Kelly met zijn tweede gele kaart naar de achillespees van Overmars ‘keek’. Het stond toen nog 0-0 en tien minuten later maakte Jason McAteer er 1-0 van.

“Het was zo’n wedstrijd waarbij je normaal gesproken 10 tegen 11 speelt”, meent Zenden.

“Patrick Kluivert en Ruud van Nistelrooy hadden we al vooraan, Louis van Gaal voegde Gerrel Hasselbaink en Pierre van Hooijdonk toe! Vier spitsen! Het was weinig of niets. Dat laatste was het omdat ze een verspreide counter raakten. Aangevallen en voorgezet. Het doelpunt, wat we deden. Dat lukte niet. De Ieren kregen meer vleugels en sloegen alles kapot. Eindelijk konden we de grens trekken en zij gingen en wij niet. Dat was echt een toneelstuk.’

Het was een teleurstelling waar Jenden lange tijd last van had.

‘Het missen van een groot toernooi doet echt iets met je omdat je heel weinig kansen hebt om het mee te maken in je leven. Ik weet ook dat ik in de zomer van 2002 expres ergens op vakantie ben geweest. De Beker. Bij elke wedstrijd die je ziet denk je’ we hadden erbij moeten zijn.’ Die teleurstelling is groot. Ik heb me daar van weerhouden.”

Gendon vreest geen herhaling van de tragedie op Lansdowne Road als Nederland zondag na 22 jaar terugkeert naar Dublin.

“Natuurlijk is de situatie in veel opzichten niet vergelijkbaar. Nu is er bijvoorbeeld een ontsnappingsroute via de derde plaats.

De vergelijking is dat jij een slechte start hebt gehad zoals wij toen en Nederland nu met de nederlaag tegen Frankrijk. Je kunt niet denken: ‘we zijn hetzelfde, we zijn goed, het komt wel’.

“Nu maakt hun overwinning op Griekenland het verschil. Het zorgt ervoor dat ze met een ander gevoel naar Dublin gaan. Over het algemeen zou kwalificatie voor het EK geen probleem moeten zijn. De ploeg is er goed genoeg voor, maar dat doet er niet toe.” altijd alles zeggen, zoals dat ook gold voor de selectie die het WK van 2002 miste.”

Jeroen Kapteijns is voetbalschrijver voor De Telegraaf in Amsterdam