De strijd is nog niet voorbij voor Nederlandse boeren

In de zomer van 2022 braken in Nederland protesten uit tegen een regeringsplan om het programma te schrappen. Stikstof uitstoot van de boerderijen van het land – in sommige gevallen tot 95 procent.

Destijds waren ambtenaren het erover eens dat hun voorstel de veestapel in het hele land zou verminderen, met name in de buurt van gebieden die worden beschermd als onderdeel van het Natura 2000-netwerk van de Europese Unie (EU). Het beheersen van de uitstoot van ammoniak en stikstofoxiden zou de samenstelling van het plantenleven in dergelijke zones veranderen.

De Nederlandse overheid verwachtte sluiting van een aanzienlijk aantal boerderijen Rapport Van het Amerikaanse ministerie van landbouw. In oktober uitten boerengroepen hun ongenoegen over het laatste plan van de regeringsbemiddelaar, politicus Johan Remkes. Sommigen aan de kant van de boeren beloofden hun protest voort te zetten.

In september bezocht Roman Palmakov van The Epoch Times Nederland en sprak met verschillende boeren ter plaatse voor de aankomende documentaire ‘Eat the Bucks’. Ze beschreven de uitdagingen waarmee hun sector wordt geconfronteerd door de nationale overheid en de Europese Unie, terwijl deze en andere machtige facties proberen de manier waarop de wereld voedsel produceert en consumeert te veranderen.

Niet alle boeren kunnen gaan Biologisch: Nederlandse biologische boeren

Nederlandse biologische boeren Jan-Hein en Sandra Nickels 28 september 2022. (The Epoch Times)

Jan-Hein en Sandra Nickels zijn biologische boeren. Ze gebruiken geen bestrijdingsmiddelen of kunstmest en proberen zo min mogelijk mest te gebruiken.

Hun bedrijf omvat duizenden legkippen en 200 melkkoeien. De dieren die ze fokken hebben meer ruimte dan veel niet-biologische boerderijen. Ze kunnen ook naar buiten.

“Boeren is niet gemakkelijk [organic]Maar we vinden het geweldig”, vertelde Jan-Hein op 28 september aan Palmaco in een interview met het stel.

“Je moet meer met het weer werken,” voegde Sandra eraan toe.

In 2020 stelde de Farm to Fork-strategie van de Europese Unie ambitieuze doelen voor biologische landbouw voor 2030: een vermindering van het gebruik van pesticiden met 50 procent en een biologische landbouw van 25 procent.

Jan-Hein en Sandra staan ​​sceptisch tegenover het promoten van biologische landbouw op grotere schaal.

“Nee [every] De boer kan het. Niet iedereen heeft genoeg land rond zijn boerderij om kippen of koeien naar buiten te sturen”, zegt Sandra.

Hij vindt het belangrijk dat consumenten proberen om lokaal geproduceerde eieren te kopen, ook als ze niet biologisch zijn. Biologisch voedsel, vervolgde hij, zou een van de vele opties moeten zijn, althans voorlopig.

“Een consument moet beslissen: ‘We willen biologisch kopen’ en dan is de markt klaar, en dan kun je de verandering maken. Maar als ik in de supermarkt ben, wil ik kiezen”, zei hij.

“We vinden dat biologisch goed is, maar niet iedereen kan het betalen”, voegde hij eraan toe.

Jan-Hein wees erop dat biologische landbouw niet altijd de beste is vanuit milieuoogpunt.

Zelfs als biologische boeren zijn ze niet immuun voor het mogelijke lot van forse bezuinigingen op hun veestapel. Volgens Sandra zal bijna de helft van hun bezit in het vizier van de overheid zijn.

“Niemand weet” hoe het beleid zal worden uitgevoerd, voegde hij eraan toe, eraan toevoegend dat ambtenaren kunnen hopen dat veel boeren de veranderingen zullen doorvoeren door de activiteiten helemaal stop te zetten.

“Het is allemaal top-down, er is geen bodem”, zei ze.

Stikstofgerelateerde bezuinigingen zijn misschien niet het eerste slachtoffer van hun operatie. Jan-Hein en Sandra wijzen erop dat ze hun kippenpopulatie de afgelopen twee decennia al met 90 procent hebben verminderd.

Geen van beiden geloofde dat het stikstofbeleid van de overheid werd ingegeven door zorg voor de natuur. Zoals velen in het land geloven ze dat de regering land probeert te verwerven om meer woningen en aanverwante infrastructuur te bouwen.

“[Farmers] Zorg voor het milieu en het landschap. We kunnen het nemen en huizen en snelwegen bouwen, maar dat is niet goed voor de natuur”, aldus Sandra.

Zoals veel Nederlandse boerderijen is het land al generaties lang in het bezit van de familie Heine. John’s grootvader begon in 1906 op het land te werken.

Beiden waren het erover eens dat de druk op hun sector de volgende generatie ontmoedigt.

“Jonge boeren vertrekken”, zegt Jan-Hein.

Zelfs voor nieuwkomers die de trotse traditie van het land van efficiënte, innovatieve landbouw voortzetten, kan het moeilijk zijn om van die verliezen te herstellen.

“Als je geen boerderij in je familie hebt, is het bijna onmogelijk om er een te beginnen,” zei Sandra.

Beiden zeiden te hopen dat de overheid boeren een kans zal geven om met een oplossing te komen die niet van bovenaf wordt opgelegd.

Problemen met overheid ‘altijd’: Nederlandse melkveehouder

Voor zover hij weet is Robin Wuorant de zesde generatie boeren in zijn familie. In 2017 nam hij de operatie van zijn ouders over.

Tegenwoordig heeft zijn bedrijf 58 koeien. In een jaar produceren ze meer dan 130.000 liter melk.

“Ik melk meestal twee keer per dag omdat we nog steeds melken in de traditionele melkput”, vertelde hij aan Palmaco in een interview op 30 september.

Hoewel hij “de hele tijd” problemen heeft gehad met de overheid, zei Wuerent dat de huidige problemen begin 2017 begonnen. In maart zei de regering hem dat hij 12 koeien moest wegdoen.

“Elke koe is geregistreerd in het systeem, dus ze weten hoe [many] Ik heb koeien,’ zei hij.

De bezorgdheid van de regering kwam voort uit plannen om de fosfaatreductie te verminderen – een mening van het Amerikaanse ministerie van landbouw beschreven In een poging om “grenzen aan de Nederlandse melkproductie” te stellen overschreed Voorend de op basis van cijfers van het voorgaande jaar gestelde overheidsdoelstelling.

Het systeem werd al snel meer en meer rigide. Op een gegeven moment moest hij de fosfaatrechten van een andere boer kopen.

“Ik heb een hoop geld uitgegeven om dezelfde koeien te onderhouden die ik toen had,” zei Wuerend.

Het nieuwste stikstofemissieplan van de regering zal hem dwingen zijn veestapel met 90-95 procent te verminderen.

Wuerend zegt dat de overheid weinig interesse heeft getoond in technologische oplossingen voor de stikstofuitstoot in de landbouw.

Hij zei dat hij zich ontmoedigd voelt om meer te investeren in zijn bedrijf, ook in de emissierechten die hij kan kopen. Hij voegde eraan toe dat banken wars zijn van risico’s die samenhangen met landbouw als gevolg van het nieuwe, nog steeds evoluerende stikstofbeleid.

“Dat begrijp ik ook. Het is niet vreemd”, zei hij.

Ik weet niet wat ik moet doen als de overheid me dwingt mijn kudde terug te brengen tot zes koeien. Zijn boerderij zal, net als vele andere, moeten sluiten.

Tegen de slogan van “vooruitgang in de landbouw” drong Wurrent niet aan en definieerde hij drastische bezuinigingen in de veehouderij door veel elite-instellingen. Het verwijderen van productieve landbouwgrond om de natuur te beschermen, zo suggereerde hij, zou uiteindelijk averechts kunnen werken.

“De wereldbevolking groeit. Dus je zult het nodig hebben [food],” hij zei.

U kunt luisteren naar andere interviews met boeren uit Nederland en de rest van de wereld in de aankomende documentaire van The Epoch Times, “Eat the Bucks”.

Volgen