De wereld van supergeleiders staat voor het onderzoek terwijl het papier wordt uitgetrokken

Waarom het ertoe doet: Frequente scepsis over de beweringen van blockbuster-fysica.

Een supergeleider is een materiaal dat moeiteloos een elektrische stroom geleidt. Als dit materiaal bij dagelijkse temperaturen zou functioneren, zou het kunnen worden gebruikt in hoogspanningslijnen, MRI-machines en vrijwel elk apparaat dat elektriciteit gebruikt. Huidige supergeleiders moeten worden gekoeld tot temperaturen die hun bruikbaarheid beperken.

In de afgelopen weken heeft de euforie over LK-99, een andere stof waarvan wetenschappers in Zuid-Korea zeggen dat het een supergeleider op kamertemperatuur is, zich verspreid op sociale media, hoewel veel van die opwinding is verdwenen nadat andere wetenschappers niet in staat waren om bevestiging van supergeleiding . observaties en komen met plausibele alternatieve verklaringen.

De fundamentele natuurwetten sluiten echter de mogelijkheid van een supergeleider bij kamertemperatuur niet uit, en de zoektocht naar dergelijke materialen zal worden voortgezet.

Achtergrond: nog een niet-geverifieerde supergeleider op kamertemperatuur.

in maart binnen Onderzoeksartikel gepubliceerd in NatureDr. Dias en zijn medewerkers zeiden dat ze een materiaal hebben ontdekt dat supergeleidend is bij temperaturen tot 70 graden Fahrenheit, hoewel het een druk van 145.000 pond per vierkante inch zou vereisen.

Veel andere wetenschappers begroetten de aankondiging met scepsis omdat er al een eerder artikel in Nature van Dr. Dias bestond waarin een ander, minder praktisch materiaal voor supergeleiding werd beschreven. zich terugtrekken.

Er zijn ook vragen gerezen over het nu ingetrokken materiële beoordelingsbriefblad. James Hamlin, een professor in de natuurkunde aan de Universiteit van Florida, vertelde de redacteuren van het tijdschrift dat de krommen in een van de figuren in het artikel die de elektrische weerstand in de chemische verbinding mangaansulfide beschrijven, lijken op die in het proefschrift van Dr. Dias waarin de gedrag van een andere stof.

Het tijdschrift rekruteerde externe experts die drie onafhankelijke rapporten opstelden om de figuur en de onderliggende gegevens te beoordelen. “De resultaten ondersteunen op overtuigende wijze de beschuldigingen van datafabricage/vervalsing”, schreven de redacteuren van het tijdschrift in een e-mail aan de auteurs van het artikel op 10 juli.

Een recensent, die verzocht om niet te worden geïdentificeerd omdat de recensenten niet publiekelijk zijn geïdentificeerd, zei de laatste reactie van Dr.

De recensent zei dat er in de afgelopen maanden tussen de auteurs van het artikel, Dr. Hamlin, en de redacteuren van de Physical Review-brieven die met de recensenten werden gedeeld, geen melding was gemaakt van Adobe Illustrator of wat volgens Dr. Dias een betere infographic was, gemaakt door zijn laboratorium in december 2019.

De recensent zei dat zowel de Universiteit van Rochester als de Universiteit van Nevada in Las Vegas open en transparant onderzoek zouden moeten doen naar “wat mogelijk wangedrag lijkt te zijn”.

D reageerde niet. Salamat en Keith F. Lawler, een onderzoeksprofessor bij UNLV en een andere hoofdauteur van het mangaansulfidepapier, reageerde op verzoeken om commentaar.

Wat is het volgende: een afdelingsonderzoek.

Een woordvoerster van de universiteit zei in een e-mail dat de Universiteit van Rochester “een grondig onderzoek heeft ingesteld naar vragen die zijn gerezen over de integriteit van alle gegevens die betrokken zijn bij deze studie en andere.”

De universiteit had eerder twee voorbereidende onderzoeken uitgevoerd naar het onderzoek van dr. Dias en had vastgesteld dat de zorgen geen verder onderzoek rechtvaardigden. Deze keer besloot de universiteit het onderzoek te starten, de volgende stap onder haar beleid inzake wangedrag in onderzoek.

De woordvoerster zei dat de universiteit niet van plan is de bevindingen van het onderzoek te publiceren.

Dinsdag zei dr. Hamlin dat hij blij was dat het tijdschrift zijn zorgen serieus nam. Hij zei dat er nog twee andere gevallen zijn van schijnbare redundantie van gegevens in het werk van dr. Dias, waarvan hij hoopt dat ze ook zullen worden beoordeeld. een omvat papier in wetenschappelijke rapporten; De andere is wat Dr. Hamlin beschrijft als een herhaling van gegevens in het proefschrift van Dr. Dias.