Er is een nieuwe satelliet gelanceerd die het grootste deel van het water op aarde zal scannen

Meld u aan voor de Wonder Theory-wetenschapsnieuwsbrief van CNN. Verken het universum met nieuws over verbazingwekkende ontdekkingen, wetenschappelijke vorderingen en meer.

CNN
–

De eerste missie om bijna al het water op het aardoppervlak te onderzoeken is gelanceerd.

De International Surface Waters and Oceans Mission, bekend als SWOT, is vrijdag om 06:46 uur ET opgestegen aan boord van een SpaceX Falcon 9-raket vanaf de Vandenberg Space Force Base in Californië. De eerste trap van de raket landde met succes op aarde om 06:54 uur ET.

Live verslaggeving is begonnen NASA-website 6 uur ET.

De missie, een gezamenlijke inspanning van NASA en het Franse ruimtevaartagentschap, het National Centre for Space Studies, zal water op meer dan 90% van het wereldoppervlak onderzoeken en de hoogte van water in zoetwatermassa’s en de oceanen meten. De twee agentschappen werken al tientallen jaren samen om de oceanen van de aarde te monitoren – en SWOT is de volgende stap in hun samenwerking.

Inzichten uit SWOT-metingen zullen laten zien hoe oceanen de klimaatverandering beïnvloeden en hoe de opwarming van de aarde meren, rivieren en reservoirs beïnvloedt. Satellietgegevens kunnen gemeenschappen ook helpen zich beter voor te bereiden op overstromingen en andere watergerelateerde rampen, die als gevolg van de klimaatcrisis toenemen.

Hoewel water essentieel is voor het overleven van het leven op aarde, vormt het ook ons ​​weer en klimaat omdat het koolstof en warmte opslaat en transporteert die in de atmosfeer zijn vastgehouden door de uitstoot van broeikasgassen. Het onderzoeken van deze bron kan wetenschappers helpen het wereldwijde waterbudget te begrijpen – door de belangrijkste bronnen te beoordelen, hoe die bronnen veranderen en de impact die ze zullen hebben op verschillende omgevingen.

De belangrijkste vraag die wetenschappers stellen, gaat over de warmte-uitwisseling tussen de atmosfeer van de aarde en de mondiale oceaan, en hoe deze de opwarming van de aarde kan versnellen.

“We zullen dingen kunnen zien die we nog niet eerder hebben kunnen zien”, zegt Benjamin Hamlington, een onderzoekswetenschapper bij de Sea Level and Ice Group bij het Jet Propulsion Laboratory van NASA.

“We zullen de beweging van water rond de aarde tussen de oceaan en het land kunnen volgen, en we zullen enkele van deze verbanden kunnen leggen en echt begrijpen waar het water zich op een bepaald moment bevindt. Dat is echt cruciaal omdat we weten met de klimaatverandering dat de watercyclus versnelt. Dit betekent dat sommige locaties te veel water hebben en sommige niet genoeg.”

De satellietinstrumenten verzamelen met hoge resolutie gedetailleerde gegevens over zowel zoetwater- als oceaankenmerken.

Na jaren van ontwikkeling is de SWOT Radar Interferometer, of KaRIn, nu klaar om te vliegen. Het apparaat kan objecten detecteren die tot 10 keer kleiner zijn dan die van satellieten op zeeniveau.

Zo verzamelen huidige grond- en satellietwaarnemingen gegevens over een paar duizend van ’s werelds grootste meren, terwijl SWOT dat aantal zal verhogen tot meer dan een miljoen meren.

Onderzoekers die watermassa’s bestuderen, moesten vertrouwen op instrumenten die metingen op specifieke plaatsen uitvoeren, zoals rivier- of oceaanmeters. Evenzo hebben eerdere satellieten in de ruimte beperktere gegevens verzameld die de ware diepten van de waterlichamen van de aarde niet kunnen bereiken. Een voorbeeld van een obstakel voor het verzamelen van nauwkeurige metingen is dat steile rivieren niet breder of smaller lijken, zelfs als er meer water doorheen stroomt.

Maar het KaRIn-radarinstrument kan metingen verzamelen door bewolking en de duisternis van de nacht heen. De twee antennes worden aan weerszijden van een arm van 10 meter (33 voet) op de satelliet geplaatst. Deze antennes sturen radarpulsen naar het wateroppervlak en ontvangen de signalen terug.

“Voor zoet water zou dit een enorme sprong voorwaarts zijn in termen van onze kennis”, zei Daniel Esteban-Fernandez, KaRIn-instrumentmanager bij NASA’s Jet Propulsion Laboratory in Pasadena, Californië, in een verklaring.

Het ruimtevaartuig zal voor het eerst bijna alle rivieren van meer dan 100 meter breed in 3D bekijken en vastleggen, en oceaankenmerken van minder dan 100 kilometer breed meten.

“SWOT zal ons echt in staat stellen te begrijpen hoe het watervolume in onze rivieren en meren over de hele wereld verandert”, zegt Tamlin Pavelsky, NASA’s Freshwater SWOT Science Lead, gevestigd aan de Universiteit van North Carolina, Chapel Hill. “Het wordt een echte game changer.”

De gegevens van SWOT kunnen onderzoekers helpen kennislacunes op te vullen terwijl ze de trapsgewijze effecten van de klimaatcrisis proberen te begrijpen, zoals hoe het zeeniveau langs kusten verandert en welke gebieden mogelijk kwetsbaarder zijn voor overstromingen, om toekomstige stijgingen van het waterpeil beter te voorspellen.

De klimaatcrisis voedt ook extreme weerpatronen, waaronder droogtes en zware regenval. De satellieten kunnen beide monitoren en essentiële informatie verstrekken aan instanties voor rampenparaatheid en waterbeheer.

Een plaats in het bijzonder die baat zou kunnen hebben bij een SWOT-monitor is Alaska. Hoewel de staat aan de rand van de poolcirkel ligt, bezit het ook ongeveer 40% van de oppervlaktewatervoorraden in de Verenigde Staten, waaronder meer dan 12.000 rivieren en honderdduizenden meren. De grootte en het ruige terrein van het gebied, evenals de algemene ontoegankelijkheid, belemmerden de watermetingen in Alaska.

“Met SWOT kunnen we zien wat er hydrologisch gebeurt in Alaska op manieren die we nog niet eerder hebben gedaan”, zei Pavelski.

“Dit is belangrijk, omdat Alaska, dat in het noordpoolgebied ligt, ook de plaats in de Verenigde Staten is die momenteel de meeste klimaatveranderingen doormaakt. Als je wilt weten waarom dat ertoe doet, bedenk dan hoeveel middelen we uit Alaska halen.”

Het bereik van de SWOT-missie betekent dat de satelliet regelmatig andere delen van de wereld kan volgen waar het voorheen moeilijk was om de watervoorraden in te schatten.

“Het zal ons vermogen transformeren om informatie te verstrekken die uiteindelijk het dagelijks leven en het levensonderhoud van bijna iedereen hier op aarde zal verbeteren”, zei Hamlington.