Er zijn twee nabijgelegen aardachtige werelden gevonden op de goede plek om te overleven: ScienceAlert

In de zoektocht naar leven op andere planeten zijn zojuist twee veelbelovende aanwijzingen geopend: astronomen hebben twee werelden geïdentificeerd met aardachtige massa’s in de bewoonbare zone rond een rode dwergster genaamd GJ 1002.

De bewoonbare zone rond een ster is de goede plek tussen een planeet die te warm of te koud is om leven te ondersteunen. Om in deze regio te zijn, zouden planeten op een afstand rond hun ster moeten draaien waar theoretisch vloeibaar water op hun oppervlak zou kunnen zijn.

“GJ 1002 is een rode dwergster, amper een achtste van de massa van de zon,” zegt astrofysicus Vera Maria Basinger Van het Instituut voor Sterrenkunde van de Canarische Eilanden (IAC) in Spanje. “Het is een vrij koele, vage ster. Dat betekent dat de woonzone heel dicht bij de ster ligt.”

Hoewel we het bestaan ​​van buitenaards leven of zelfs maar stromend water nog lang niet hebben bevestigd, voldoen GJ 1002b en GJ 1002c tot dusver aan alle eisen – en op slechts 16 lichtjaar van ons zonnestelsel zijn ze bijna waar we ons in het universum bevinden, in termen van astrologie.

Twee instrumenten om in de ruimte te staren – espresso (Echelle-spectrograaf voor rotsachtige exoplaneten en stabiele spectrale waarneming) f Carmen (Calar Alto’s zoektocht met hoge resolutie naar M-dwergen met Exoearts met Near Infrared en Echelle Spectrographs) – ze moesten samen worden gebruikt om de ster en zijn planeten te identificeren.

Dit komt omdat het zwakke licht dat door GJ 1002 wordt uitgezonden, instrumenten met grote gevoeligheid en precisie vereiste om de handtekeningen te identificeren. Het onderzoeksteam gebruikte 139 spectrale waarnemingen (stralingsmetingen in de verre ruimte) tussen 2017 en 2021 om de planeten te ontdekken.

Tot nu toe weten we niet veel over deze hemellichamen, behalve waar ze zijn. GJ 1002b staat het dichtst bij zijn ster en doet er iets meer dan 10 dagen over om een ​​baan te voltooien; GJ 1002c is verder weg, met een omlooptijd van iets meer dan 20 dagen.

Het goede nieuws is dat de relatieve nabijheid van GJ 1002b en GJ 1002c het gemakkelijker maakt om meer gedetailleerde waarnemingen te doen. De volgende stap is het beoordelen van de atmosfeer op basis van het licht dat het reflecteert of de warmte die het afgeeft.

“De toekomstige ANDES-spectrometer van ESO’s ELT-telescoop, waarbij IAC betrokken is, zou de aanwezigheid van zuurstof in de atmosfeer van GJ 1002c kunnen bestuderen,” zegt astrofysicus Junay Gonzalez Hernandez van IAC.

We hebben nu in totaal 5.000 exoplaneten – planeten buiten de aarde – die zijn waargenomen. Naarmate telescopen en algoritmen voor gegevensanalyse verbeteren, kunnen we objecten lokaliseren die kleiner zijn en verder van de aarde verwijderd zijn.

Dankzij deze technologische verbeteringen zijn we er bijna in geslaagd Meet de chemische handtekeningen van het leven Op deze verre planeten, ook al zijn ze lichtjaren ver weg in de ruimte.

De natuur lijkt van plan te laten zien dat aardachtige planeten heel gewoon zijn. zegt astrofysicus Alejandro Suarez Mascareño van IAC. “Met die twee kennen we er nu zeven in planetaire systemen die heel dicht bij de zon staan.”

Onderzoek gepubliceerd in Astronomie en astrofysica.