Gene Hackman, 93, is gezond als een teruggetrokken ster die voor het eerst in jaren wordt gezien, twee decennia na de laatste film

De teruggetrokken acteur Gene Hackman, 93, lijkt goede genen te hebben, aangezien hij er gezond uitzag terwijl hij voor het eerst in jaren werd opgemerkt omdat hij al bijna twee decennia niet in een film had gespeeld.

De legendarische tweevoudig Academy Award-winnaar leek in topvorm te zijn toen hij zondag werd opgemerkt in zijn geboorteplaats Santa Fe, New Mexico.

Hackman – die meer dan 100 credits op zijn naam had staan ​​- had een zeer actieve dag toen hij werd gezien terwijl hij tuinwerk deed op zijn boerderij met een schop in de hand.

Daarvoor genoot de gepensioneerde acteur van een snelle lunch op een parkeerplaats in zijn witte busje nadat hij tegen Wendy’s auto was gereden.

De Royal Tenenbaums-acteur kreeg later op twee verschillende manieren brandstof terwijl hij benzine pompte en koffie dronk bij een benzinestation.

Hackman was perfect gekleed voor een actieve dag buiten, aangezien hij een zwart Columbia-vest droeg over een grijs T-shirt met lange mouwen, een blauwe spijkerbroek en zwarte sneakers.

Hij zorgde ervoor dat hij zichzelf beschermde tegen de zon terwijl hij een zwarte zonnebril en een kaki baseballpet droeg.

Zijn grijze haar zit achter zijn oor onder een hoofdtooi en hij draagt ​​zijn kenmerkende snor.

Het was zeker een zeldzame waarneming voor Hackman, aangezien zijn laatste filmrol naast Ray Romano en Christine Baranski was in de komedie Welcome to Mooseport uit 2004.

Op 7 juli 2004 gaf Hackman een zeldzaam interview met Larry King waarin hij aankondigde dat hij geen nieuwe filmprojecten had en dacht dat zijn acteercarrière voorbij was.

Jaren later bevestigde hij zijn pensionering terwijl hij in 2008 zijn derde roman, Escape From Andersonville, promootte.

In 2011 vroeg GQ hem of hij uit zijn pensioen was gekomen om nog een film te maken, waarop Hackman antwoordde: ‘Als ik het misschien in mijn huis zou kunnen doen, zonder ze ergens mee lastig te vallen en slechts met een of twee mensen. “

Hij is echter niet helemaal afgedwaald van de industrie, nadat hij twee documentaires van het Korps Mariniers heeft verteld: The Unknown Flag Raiser of Iwo Jima (2016) en We, The Marines (2017).

Hackman begon zijn acteercarrière bijna 70 jaar voordat hij in 1956 bij het Pasadena Playhouse kwam, waar hij bevriend raakte met mede-aspirant-acteur Dustin Hoffman.

Hij verhuisde uiteindelijk naar New York en begon in 1963 met het uitvoeren van verschillende kleinere off-Broadway-televisierollen.

De toneelschrijver maakte echt naam in de jaren 70 toen hij werd genomineerd voor een Academy Award in de categorie Beste Mannelijke Bijrol voor I Never Sing for Daddy uit de jaren 70.

Het jaar daarop werd hij officieel een leidende man met een ongelooflijke stijl toen hij de Academy Award voor Beste Acteur won voor zijn optreden als rechercheur Jimmy ‘Popeye’ Doyle uit New York City in The French Connection (1971).

Hij ging verder met consistent werk, waaronder de rampenfilm The Poseidon Adventure (1972) en Francis Ford Coppola’s The Conversation (1974) voordat hij een rol kreeg als hoofdinspecteur Lex Luthor in Superman: The Movie uit 1978.

In de jaren tachtig speelde hij in verschillende films, waaronder Reds (1981), Under Fire (1983), Hoosiers (1986), No Way Out (1987) en Mississippi Burning (1988).

De jaren 1990 brachten hem zijn tweede Academy Award toen hij Beste Mannelijke Bijrol won voor zijn werk als sadistische baas “Little” Bill Daggett naast Clint Eastwood in Unforgiven uit 1992.

Hij rondde het decennium af door ook te spelen in Narrow Margin (1990), Geronimo: An American Legend (1993), The Firm (1993), The Chamber (1996), Wyatt Earp (1994), The Quick And The Dead (1995) , Crimson Tide (1995), Get Shorty (1995), Absolute Power (1997), The Birdcage (1996) en Enemy Of The State (1998).

Hackman bleef actief in de vroege jaren 2000 met rollen in Behind Enemy Lines (2001), Heist (2001) en Runaway Jury (2003), en won zelfs een Golden Globe Award voor Beste Acteur – Musical of Komedie voor The Royal. 2001.