Hall of Famer Bobby Hull, Golden Jet, is op 84-jarige leeftijd overleden

De Chicago Blackhawks maakten maandag het overlijden bekend van Bobby Hull, 12-voudig All-Star en tweevoudig winnaar van de Hart Trophy. Hij werd 84 jaar oud.

“We betuigen onze diepste condoleances aan de familie Hull”, aldus het team in een verklaring. “De familie Hull heeft in deze moeilijke tijd om privacy gevraagd. Ze waarderen het medeleven dat hen is betoond.”

Hull, tijdens zijn spelerscarrière bekend als de Golden Gates vanwege zijn blonde haar en snelheid op het ijs, werd een lieveling in Chicago omdat hij samenwerkte met Stan Mikita om de Blackhawks te helpen de Stanley Cup te winnen in 1961, waarmee een einde kwam aan een 23-jarige titeldroogte. .

In navolging van Mikita’s leiding werd Hull bekend door het krommen van het blad van zijn houten stok in de jaren zestig en het hebben van een van de meest gevreesde schoten in de competitie. Zijn meppende schot werd naar verluidt opgenomen met een snelheid van 118 mijl per uur.

Hij speelde 15 seizoenen in Chicago en is de carrièreleider van de franchise met 604 goals. Acht van die seizoenen speelde hij samen met zijn broer Dennis, die 298 goals scoorde bij de Blackhawks. Bobby Hull won back-to-back Hart Memorial Awards als de meest waardevolle speler van de competitie in 1964-65 en 1965-66, toen hij voor de derde keer in zijn carrière de NHL-scoretitel won.

In een verklaring beschreef NHL-commissaris Gary Bettman Hull als “een echte ster met een sociale persoonlijkheid”.

“Toen Bobby Hull uiteindelijk een foto nam, stonden fans in de hele NHL vol verwachting op en de doelverdedigers van de tegenstander zetten zich schrap”, zei Bateman. “Tijdens zijn presidentschap is er geen enkele andere productieve scorer in het hockey geweest. … We betuigen onze diepste condoleances aan zijn zoon, collega Hockey Hall of Famer Bret, de hele Hull-familie en talloze fans over de hele wereld van hockey die hebben hebben het geluk gehad hem te zien spelen of zijn sindsdien verbaasd over zijn heldendaden.

In 1972 tekende Hull het eerste contract van een miljoen dollar in de professionele hockeygeschiedenis (10 jaar, $ 1,75 miljoen), waarmee hij de Blackhawks and Hockey League verliet om zich als speler/coach aan te sluiten bij de Winnipeg Jets van de WHA.

Hij speelde zeven seizoenen in de WHA en hielp de Jets de Afco Cup te winnen in 1976 en 1978. Hij won twee Gordie Howe Awards als Meest Waardevolle Speler van de competitie in 1972 en 1973 en 1974-75, een seizoen waarin hij zijn beste carrière boekte. . 77 doelpunten.

Hij kondigde zijn pensionering aan tijdens het seizoen 1978-1979, maar besloot het volgende seizoen terug te keren nadat de WHA was gefuseerd met de NHL. Hij speelde 18 wedstrijden met de Jets in 1979-80 en werd geruild naar de Hartford Whalers, waar hij negen wedstrijden voor het team speelde voordat hij weer stopte.

Hull werd in 1983 opgenomen in de Hockey Hall of Fame. Zijn zoon, Brett, staat ook in de Hall of Fame, aangezien hij in 2009 werd opgenomen na een carrière van 19 seizoenen waarin hij 741 goals scoorde. Bobby en Brett Hull zijn de enige vader en zoon die elk de Hart Trophy hebben gewonnen. Ze waren ook de enige vader en zoon die in 2017 werden genoemd onder de 100 beste NHL-spelers.

Hull eindigde in de top drie voor doelpunten in 10 NHL-seizoenen, volgens ESPN Stats & Information Research. Alleen Gordie Howe (12) f Alex Ovetsjkin (11) Ze heeft meer van dergelijke gevallen.

Nr. 9 in Bobby Hull is gepensioneerd door de Blackhawks en Jets. Die Winnipeg-franchise verhuisde in 1996 naar Arizona en werd omgedoopt tot de Coyotes, die ook Hull’s nr. 9 met pensioen gingen. De Coyotes trokken het nummer in 2005 in zodat Brett Hull zijn vader kon eren door het te dragen.

Bobby Hull scoorde 610 goals en 560 assists in 1.063 NHL-wedstrijden in het reguliere seizoen. Naast zijn twee Hart Awards was hij drievoudig winnaar van de Art Ross Trophy die in punten aan de koploper werd uitgereikt en ontving hij in 1965 de Lady Byng Memorial Trophy voor sportiviteit en geweldig spel.

Hoewel Hull schitterde op het ijs, kreeg hij ook te maken met juridische en familiale problemen in zijn persoonlijke leven.

Hij kreeg te maken met beschuldigingen van huiselijk geweld door twee van zijn drie vrouwen. Zijn tweede vrouw, kunstschaatser Joan McKay, beweerde dat hij haar in 1966 van een balkon in Hawaï had gegrepen en haar met een schoen had geslagen en haar in 1978 had bedreigd met een geladen pistool. Zijn derde vrouw, Deborah, diende een aanklacht in na een incident in 1984, maar liet ze later vallen. Hull pleitte later echter schuldig aan het slingeren van een officier tijdens zijn arrestatie en kreeg een boete van $ 150 en zes maanden onder toezicht van de rechtbank geplaatst.

In 1998 werd Hull neergeschoten Om de Moscow Times te vertellen dat de zwarte bevolking in de Verenigde Staten heel snel groeide en dat “Hitler goede ideeën had” maar “iets te ver ging”.

The Black Hawks maakten vorig jaar bekend dat Hull niet langer als ambassadeur voor het team zou dienen. Het team zei dat het de rol van teamambassadeur opnieuw definieert na de dood van Mikita in 2018 en Tony Esposito in 2021.

The Associated Press heeft bijgedragen aan dit rapport.