Hersenschudding protocollen zijn gebaseerd op onderzoek, meestal op mannen. Hoe zit het met vrouwen? : NPR

De Canadese Eugenie Bouchard viel in de faciliteit waar de US Open 2015 werd gehouden en liep een hersenschudding op.

Charles Krupa / AFP

Bijschrift verbergen

Ondertitelschakelaar

Charles Krupa / AFP

De Canadese Eugenie Bouchard viel in de faciliteit waar de US Open 2015 werd gehouden en liep een hersenschudding op.

Charles Krupa / AFP

Lindsey Simpson heeft nog steeds vragen over haar hersenschudding.

De eerste keer kwam toen ze zestien jaar oud was. In die tijd speelde ze voor het voetbalteam van Atlanta, als een veelbelovende keeper van de middelbare school met ambities voor een Divisie I-beurs en – en in haar grootste droom – een professionele carrière.

“Ik verheugde me op de bal, en het raakte mijn lichaam grappig,” zei Simpson. “Ik raakte de achterkant van mijn hoofd op de grond.” “Je traint goed om dat niet te doen, maar fouten gebeuren.”

Toen ze in 2002 geblesseerd raakte, was ‘hersenschudding’ tegenwoordig niet het gebruikelijke woord. Wekenlang had Simpson mysterieuze symptomen en worstelde ze op school, waardoor zij en haar ouders zich afvroegen wat er aan de hand was. Ze zei: “Ik heb vreselijke, ernstige hoofdpijn gehad. Ik kon niet in het felle licht staan. Ik was het niet echt.”

Haar ouders namen haar mee naar dokter na dokter, in een poging te begrijpen wat er aan de hand was. Ze heeft chiropractoren, orthopedisch chirurgen en zelfs orthodontisten gezien.

Uiteindelijk zagen ze een neuroloog die suggereerde dat het een hersenschudding zou kunnen zijn. “Hij zei: ‘Heb je de laatste tijd een klap op je hoofd gehad'”, herinnert Simpson zich.

Het veld van hersenschuddingonderzoek heeft een lange weg afgelegd sinds het begin van de jaren 2000. Groter bewustzijn bij het Amerikaanse publiek – dat elk weekend toekijkt hoe college football-spelers en professionele voetballers hersenschudding ondergaan – Het zou de reden kunnen zijn waarom Amerikaanse tieners steeds vaker hersenletsel melden.

Maar er blijven veel vragen, vooral als het gaat om de verschillen tussen mannen en vrouwen. Sommige onderzoeken hebben aangetoond dat vrouwen en meisjes meer kans hebben op een hersenschudding en mogelijk langer nodig hebben om te herstellen.

Deze verschillen zijn een van de onderwerpen die de onderzoekers van plan zijn te bespreken tijdens de internationale conferentie over hersenschudding in de sport van deze week. Sommige hersenschuddingexperts hopen dat de hoofdbijeenkomst in Amsterdam zal leiden tot een consensusverklaring die het onderzoek naar de invloed van hersenschudding op vrouwen zou kunnen verbeteren.

Hersenschudding haalde haar uit het spel

buiten Amerikaans voetbal, Er zijn geen sportredenen op de middelbare school Hersenschudding is hoger dan bij meisjesvoetbal.

Negen maanden nadat ze haar eerste hersenschudding had opgelopen, kon Simpson terug naar het voetbalveld. Maar voor de rest van haar carrière – van de middelbare school tot haar tijd als NCAA Division I-speler, kreeg Simpson hersenschudding na hersenschudding, sommige mild en sommige ernstiger.

Ten slotte, in de laatste wedstrijd van mijn tweede lenteseizoen aan de Universiteit van Maryland, rende ik het strafschopgebied uit om een ​​bal weg te spelen en een speler van het andere team te raken. Simpsons hoofd raakte de schouder van de andere speler. Het volgende dat ze zich herinnert, is dat haar teamgenoot haar van het veld hielp.

De symptomen – misselijkheid, duizeligheid, gevoeligheid voor licht, geheugenproblemen – waren zo ernstig dat ze zich moest terugtrekken uit haar cyclus.

Daarna vertelde een neuroloog haar dat ze nooit meer competitief voetbal zou spelen. “Het doet nog steeds pijn, het doet nog steeds pijn”, zei ze na al die jaren.

Nu, op 36-jarige leeftijd, heeft Simpson nog steeds vragen over de hersenschudding die de loop van haar leven heeft veranderd.

“De vraag van een miljoen dollar, voor mij, is waarom? Waarom kreeg ik dit effect en het raakte me op deze manier – en toch zie je elke zondag iemand op tv worden geraakt, en ze zijn in orde?” Ze zei. “Dit is de vraag die ik in mijn leven beantwoord wil hebben.”

Veel vrouwen krijgen hersenschudding, maar studies hebben zich historisch gericht op mannen

Elk jaar lopen miljoenen Amerikanen een hersenschudding op. In de CDC-enquête van 2017, 2,5 miljoen middelbare scholieren – 15% van alle middelbare scholieren in het hele land – meldden in het voorgaande jaar een hersenschudding te hebben gehad. Meer dan 40% van de meisjes.

READ  Astronomen hebben de meest gedetailleerde kaart van asteroïde Psyche tot nu toe onthuld

Veel van het belangrijkste hersenschuddingonderzoek was echter gericht op mannen en jongens. Volgens een nieuwe analyse gepubliceerd in het septembernummer van het British Journal of Sports Medicine,.

Scholen, teams en medische professionals in het hele land vertrouwen op de begeleiding van drie belangrijke organisaties – waaronder de International Conference on Concussion in Sports – om de diagnose en protocollen van hersenschudding te helpen begeleiden.

De onderzoekers keken naar de studies die worden geciteerd door de invloedrijke hersenschuddinggegevens voor die organisaties. Ze ontdekten dat de deelnemers 80,1% man waren versus slechts 19,9% vrouw.

“Het verbazingwekkende was hoe mannelijk het was”, zegt Julian Schmidt, een hersenschuddingonderzoeker aan de Universiteit van Georgia en een van de auteurs van het onderzoek.

Erger nog, in ongeveer 40% van de geciteerde onderzoeken waren helemaal geen vrouwen of meisjes betrokken. “Door er een cijfer op te plakken, werd duidelijk dat dit een enorme onbalans is, en het zal veel werk vergen om het weer in balans te krijgen”, zei ze.

Schmidt is in Amsterdam voor de recente internationale conferentie over hersenschudding in de sport, waar een panel van experts zal beginnen met opstellen compatibiliteitsverklaring die het laatste hersenschuddingonderzoek weerspiegelt om aanbevelingen te doen over diagnose en behandeling.

De conferentie komt meestal om de vier jaar bijeen. Maar vanwege epidemiologische vertragingen dateert de laatste verklaring nu van de bijeenkomst van 2016 – te lang geleden voor een zich snel ontwikkelend veld waarin jaarlijks honderden onderzoeken worden gepubliceerd.

Schmidt zei dat vanwege de impact van de ICCS-verklaring een update nodig is die de onevenwichtigheid van onderzoek weerspiegelt – zelfs iets eenvoudigs als het erkennen van de genderkloof en het pleiten voor meer onderzoeksfinanciering.

“Een arts die een NFL-speler aan de zijlijn behandelt, gebruikt dezelfde zinnen en richtlijnen die een kinderarts zou gebruiken om een ​​14-jarige vrouwelijke voetballer te behandelen,” zei Schmidt. “We kunnen niet zomaar aannemen dat vrouwen miniatuurmannetjes zijn.”

Wat zegt onderzoek over vrouwen en hersenschudding?

De onevenwichtigheid tussen mannen en vrouwen komt voort uit de oorsprong van hersenschuddingonderzoek – studies van high-impact sporten, met name Amerikaans voetbal en ijshockey, die beide meestal door mannen worden gespeeld.

Toegang tot onderzoek is ook een factor geweest: professionele sportteams en hogeschoolprogramma’s hebben medische teams toegewezen, waardoor het gemakkelijker is om hersenschudding bij deze atleten op te sporen en te diagnosticeren dan bij andere populaties.

Het genderevenwicht is het afgelopen decennium verbeterd, omdat onderzoekers meer diverse groepen hebben onderzocht dan alleen spraakmakende mannelijke atleten, zei Dr. Christina Lynn Master, een kinderarts en hersenschuddingspecialist bij Children’s Hospital of Philadelphia en de University of Pennsylvania.

Onderzoekers weten dat vrouwen meer hersenschuddingsymptomen melden dan mannen na een hoofdimpact. Nu, zei de leraar, zijn studies nodig om erachter te komen waarom.

“Is dit omdat ze een ernstiger letsel hebben en meer symptomen hebben, of heeft dit te maken met gendergerelateerd gedrag waarbij ze meer symptomen melden, of is de kans groter dat ze de symptomen onthullen in plaats van verbergen?” De leraar zei.

De verschillen kunnen ook biologisch zijn, zei ze. Er zijn verschillende hypothesen: Een factor kan zijn dat mannen sterkere nekspieren hebben dan vrouwen. Het kan de laatste van de hormonen zijn – tot je menstruatiecyclus. Vrouwen kunnen gevoeliger axonen hebben, de slanke vezels die zenuwcellen met elkaar verbinden.

“Er is waarschijnlijk een beetje van ‘beide’ en niet van ‘of of'”, zei meester. En een deel ervan heeft misschien niet te maken met de vrouwen zelf, maar eerder met de medische staf om hen heen: Voorgestelde studie geleid De verschillen in hersteltijden tussen mannelijke en vrouwelijke universiteitsatleten kunnen worden verklaard door toegang tot medisch personeel.

Dit is waar invloedrijke groepen – zoals het ICCS Expert Committee – binnenkomen, zei ze. De bijgewerkte consensusverklaring kan het veld helpen om deze vragen te beantwoorden door de hiaten te benadrukken. “Als ze een uitspraak doen over het benodigde onderzoek, denk ik dat de financiers opletten”, zei ze.