Het ‘beste’ Phantom Liberty-einde van Cyberpunk 2077 is schokkend somber en eng

Ik heb onlangs iedereen verteld hoe je het nieuwe ‘ultieme’ einde van Cyberpunk 2077 kunt bereiken, een nieuwe optie die wordt gepresenteerd door middel van specifieke keuzes in Phantom Liberty. Een nummer dat aansluit bij de “Johnny on the Roof”-nummers uit het hoofdspel.

Nu wil ik het eigenlijk over dat einde hebben, omdat het me achtervolgt sinds ik het uit heb. En hoewel het technisch gezien het “beste” einde is van Cyberpunk 2077/Phantom Liberty, is het nog steeds behoorlijk somber en angstaanjagend. Dit is waarschijnlijk het einde dat ik uiteindelijk het meest haatte. Niet omdat het slecht geschreven was, maar omdat het mij brak.

Het is heel duidelijk, Spoilers volgen.

Voordat Phantom Liberty uitkwam, vroeg ik me af of het beloofde einde van het ‘nieuwe spel’ dat ermee gepaard ging, V eindelijk een uitweg zou bieden uit haar doodvonnis. In het hoofdspel was er geen manier voor V om daadwerkelijk te overleven. Ofwel zal haar bewustzijn in de val worden gelokt door Arasaka, ofwel zal Johnny haar lichaam bewonen, ofwel zal ze ongeneeslijk ziek blijven en sterven na de gebeurtenissen in het spel. Maar zal het nieuwe einde V in staat stellen te overleven en misschien een nieuwe ‘canon’ creëren zodat ze kan terugkeren in Cyberpunk 2?

Nou ja, er is eigenlijk een nieuw einde waar V overleeft. Maar whoa. Stop.

Dit zijn de dubbele eindes waarin je Songbird overhandigt aan de NUSA-regering en Reed, waarbij je ervoor kiest haar niet te vermoorden, zoals ze in het ene einde had gevraagd, of haar op een ruimteschip te plaatsen nadat je Reed hebt vermoord die je in het andere einde in de weg staat.

Door Songbird over te dragen, zorg je ervoor dat topwetenschappers van NUSA erin slagen de chip uit V’s hoofd te halen en zo haar leven te redden. Ze zeggen dat de procedure een paar weken zal duren, maar dat blijkt niet waar te zijn.

In dit einde verliest V door te overleven Alles. Je wordt na twee jaar wakker, niet na een paar weken. Blijkbaar verloor ze Johnny, die ze wilde zuiveren voordat dit allemaal gebeurde, tot zijn grote ontsteltenis.

Maar als ze dan contact probeert te maken met haar vrienden, zijn ze in de loop der jaren allemaal veranderd nadat ze volledig verdween, en velen geloven dat ze hen heeft spookt. Als je een romance met Judy hebt, zoals ik deed, vertelt ze (nu met lang haar) dat ze de stad uit is verhuisd en is getrouwd. Kerry is op tournee en maakt je schoon. Het leven in de rivier is ingestort. Het meest teleurstellende van alles is dat Panam niet met je wil praten, een boodschap die Mitch overbrengt. Ik neem aan dat dit komt omdat ze hierdoor haar stemactrice niet terug konden krijgen, maar het doet echt pijn.

Wat zou dan het meest deprimerende van allemaal kunnen zijn? De enige persoon die nog steeds om je lijkt te geven is Victor, die je uitnodigt terug te komen naar Night City om te verwerken wat je zojuist hebt geleerd. Dit deel van de chipreparatie betekent dat je nu helemaal geen geavanceerde gevechts-cyberware meer kunt gebruiken, en dat je lichaam dit eenvoudigweg niet accepteert. Victor zegt dat hij het kan repareren, maar dat kan hij niet. Dit leidt tot een reeks waarin je wordt besprongen door een paar willekeurige straatcriminelen, die je onderuit krijgen. Dit gebeurt nadat je tientallen Arasaka-ninja’s hebt afgeslacht met Mantis Blades, of wat je build ook is. Het is beledigend.

Het einde eindigt met een gesprek met Misty, over hoe ze zegt dat je nu een normaal leven moet leiden, een “gezicht in de menigte”, als een normaal mens. De camera draait terug en onthult een V die een geest (hijzelf/hijzelf), een geschoren hoofd, make-up verwijderaar en elektronische software voorstelt. Er gaat niets boven de persoonlijkheid die je al die tijd had. Ze verdween eigenlijk in de Nighty City-menigte en is nu gewoon een andere NPC.

V overleeft dus, maar ze is helemaal alleen en heeft iedereen verloren die ze ooit heeft gekend. Niet alleen dat, ze had alles verloren wat haar speciaal maakte, was niet langer de bekwame koning van Night City en kon niet eens meer omgaan met willekeurig afval op straat. Het enige teken van hoop is dat je Misty kunt vertellen dat ze misschien zal verhuizen en een nieuw leven zal beginnen, maar man, dit is gewoon deprimerend. Ik wilde niet dat dit het einde zou zijn van mijn V. Ik moest teruggaan en iets anders doen. Het einde voor Phantom Liberty dat ik “canon” noemde, was dat ze Songbird op haar verzoek doodt en vervolgens tegen de baas zegt dat ze moet stoppen, waardoor de rest van het spel open blijft om een ​​van de originele eindes te volgen.

Dat V in dit einde bleef, betekent niet dat mijn theorie correct was. Ik denk niet dat Cyberpunk 2 ervoor zal zorgen dat V haar cyberware terugkrijgt en de hoofdrol blijft spelen. Ik denk dat het weer een moeilijk einde van haar verhaal is, net als de anderen, en ze zal niet de ster van Cyberpunk 2 zijn, ondanks dat ze een van de vele eindes heeft meegemaakt. En nogmaals, ondanks dat dit het “beste” einde is waar je daadwerkelijk woont, denk ik eerlijk gezegd dat dit het slechtst mogelijke einde is. Niet dat het schrijven van CDPR slecht is, het is geweldig, maar het was meer een klap voor mij dan voor al het andere in de hele game. Wat denk je?

Volg mij Op Twitter, Draden, YouTube, En Instagram.

Pak mijn sciencefictionromans op Hero Killer-serie En Aarde-trilogie.