Het internationale ruimtestation ISS is mogelijk meer vervuild dan de meeste Amerikaanse huizen

Een nieuwe studie constateert dat de concentraties van giftige verontreinigende stoffen in stof op het International Space Station (ISS) groter zijn dan die gevonden in aardstof in veel Amerikaanse huizen.

De niveaus van organische verontreinigende stoffen in stofmonsters van de luchtfilters van het internationale ruimtestation ISS waren hoger dan de gemiddelde waarden in huizen in de Verenigde Staten en West-Europa, volgens de studie die dinsdag in het tijdschrift Nature is gepubliceerd. Milieuwetenschap en technologiebrieven.

“Onze bevindingen hebben implicaties voor toekomstige ruimtestations en habitats, aangezien het mogelijk zou kunnen zijn om veel bronnen van verontreinigende stoffen uit te sluiten door materialen zorgvuldig te selecteren in de vroege stadia van ontwerp en constructie”, zegt co-auteur Stuart Harrad, professor milieuchemie aan de Universiteit van Michigan, Birmingham, zei V.I een vergunning.

De verontreinigingen die in het zogenaamde “ruimtestof” werden geïdentificeerd, waren onder meer polybroomdifenylethers (PBDE’s), hexabroomcyclododecaan (HBCDD), “nieuwe” gebromeerde vlamvertragers (BFR’s), organofosfaatesters (OPE’s) en polyaromatische koolwaterstoffen (PAK’s). Polyfluoralkylmaterialen (PFAS) en polychloorbifenylen (PCB’s).

De auteurs merkten op dat sommige commercieel vervaardigde PBDE’s worden geclassificeerd als POP’s onder het UNEP Stockholm-verdrag, evenals PCB’s, sommige PFAS en HBCDD.

Ondertussen zijn sommige PAK’s geclassificeerd als kankerverwekkend voor mensen, en sommige PEU’s worden overwogen voor ECA-beperking.

De onderzoekers leggen uit dat gebromeerde vlamvertragers (BFR’s) en OPE’s (OPE’s) in veel landen worden gebruikt om te voldoen aan brandveiligheidsvoorschriften in toepassingen zoals elektrische apparatuur, bouwisolatie, meubelstoffen en schuim.

PAK’s worden uitgestoten bij verbrandingsprocessen die verband houden met koolwaterstofbrandstoffen, terwijl PCB’s worden gebruikt in afdichtmiddelen voor gebouwen en ramen en in elektrische apparatuur.

PFAS, ook wel bekend als de “forever chemicals”, zijn belangrijke ingrediënten in bepaalde soorten blusschuim, evenals in veel consumentenproducten, zoals pannen met antiaanbaklaag, waterdichte kleding en cosmetica.

De auteurs stelden de hypothese dat de aanwezigheid van PBDE’s in de stofmonsters van het ISS zou kunnen worden veroorzaakt door anorganische brandvertragers, die worden gebruikt om te voorkomen dat stoffen en weefsels ontbranden.

De wetenschappers merkten op dat het International Space Station “een unieke interne omgeving heeft die al meer dan 20 jaar door mensen wordt bewoond sinds de lancering in november 1998”. Ze legden uit dat de blootstelling van het ruimtevaartuig aan vuur betekent dat “extreme aandacht wordt besteed aan de ontvlambaarheid van de inhoud van het internationale ruimtestation”.

Volgens de studie wordt de lucht in het internationale ruimtestation ISS voortdurend gerecycled, met 8 tot 10 verversingen per uur. Hoewel het systeem kooldioxide en gasvormige verontreinigende stoffen elimineert, is het niet bekend in hoeverre het chemicaliën zoals vlamvertragers kan verwijderen.

Naast brandvertragers identificeerden de onderzoekers ook “off-the-shelf” items aan boord – zoals camera’s, mp3-spelers, tablets, medische apparaten en kleding – als potentiële bronnen van veel van de chemicaliën die ze ontdekten.

Hoewel de niveaus van deze verontreinigende stoffen die van veel huizen in de Verenigde Staten en West-Europa overtroffen, beweerde Harrad dat de concentraties van deze chemicaliën “over het algemeen binnen het bereik lagen dat op aarde wordt aangetroffen”.

Harrad en zijn collega’s hopen echter dat hun bevindingen een aanwinst kunnen zijn voor beleidsmakers die plannen maken voor een toekomst die zich steeds verder uitstrekt dan de grenzen van de aarde.

“De bevindingen hebben implicaties voor toekomstige ruimtestations en habitats, aangezien het mogelijk kan zijn om veel bronnen van verontreinigende stoffen uit te sluiten door materialen zorgvuldig te selecteren in de vroege stadia van ontwerp en constructie”, concludeerden ze.