Het Kentucky-team van John Calipari toont de broodnodige belofte in het verlies tegen Kansas. Duke heeft een nieuwe ster gevonden

Vier van de grootste merken op het gebied van collegebasketbal voor heren waren dinsdagavond weer onder één dak voor een van de kenmerkende evenementen van de sport in het begin van het seizoen. Hier zijn vier punten uit de Champions Classic doubleheader:

1. Kentucky zal veel beter zijn dan de nummer 17-ranglijst in het voorseizoen

Een van de drie eerstejaarsstudenten van Kentucky miste elf van de twaalf schoten die hij probeerde. Nog een 0-uit-6-schot en had meer omzet dan punten. De derde was een van de drie 2 meter lange Wildcats-spelers die uitvielen vanwege een blessure of problemen met de geschiktheid.

Dit klinkt als een recept voor een verlies van 20 punten tegen Kentucky, maar wat er feitelijk gebeurde was veel bemoedigender dan dat.

In de eerste grote test van het meest stressvolle seizoen uit de coachingcarrière van John Calipari leidde Kentucky het beste geplaatste Kansas tot ver in de tweede helft voordat de jeugd en onervarenheid van de Wildcats hen inhaalde. Dajuan Harris en Hunter Dickinson bouwden een 11-1 run op gedurende de laatste vier minuten van de wedstrijd, zodat de Jayhawks konden ontsnappen met een overwinning van 89-84.

Kentucky was in de positie om te winnen omdat viersterren eerstejaarsbewakers Rob Dillingham en Reed Sheppard het spel met hun energie veranderden terwijl ze eerstejaars DJ Wagner en Justin Edwards versloegen. De snelle, snelle Dillingham scoorde 16 van zijn 18 punten in de eerste helft, inclusief back-to-back brutale driepunters die de Wildcats naar de leiding duwden. Sheppard, de zoon van voormalig Kentucky-ster Jeff Sheppard, voegde 13 punten toe en beïnvloedde het spel met zijn snelle handen, basketbal-IQ en schieten buiten het veld.

Kentucky leidde met zeven tijdens de rust, met maar liefst veertien aan het begin van de tweede helft en met zes met nog geen vier minuten te gaan. De Wildcats zouden waarschijnlijk met meer zijn gekomen dan alleen een moreelverhogende overwinning als Calipari zich niet had teruggetrokken van Dillingham en Sheppard gedurende de belangrijkste periodes van de tweede helft. Of dwong Dillingham, Shepard en Antonio Reeves in de laatste minuten niet tot een reeks off-target driepunters.

Hoe dan ook, de sterke prestaties van Kentucky onder ongunstige omstandigheden zijn een stap in de richting van het verlichten van de druk op Calipari. De Hall of Fame-coach heeft dringend een sterk seizoen nodig om de groeiende bezorgdheid in Big Blue Nation weg te nemen dat hij niet langer de juiste man is voor de meest prestigieuze baan in het universiteitsbasketbal.

Drie jaar geleden beleefde Kentucky het slechtste seizoen in bijna een eeuw. Twee jaar geleden faalden de Wildcats op spectaculaire wijze in het NCAA Tournament tegen een onderschatte Sint-Pietersploeg. Vorig jaar viel Calipari’s programma eind december uit de top 25 en behaalde slechts één ‘postseason’-overwinning.

Een van de terugkerende kritieken op Calipari de afgelopen jaren is dat zijn teams een verouderde basketbalstijl spelen, dat ze in een langzaam tempo spelen, de baan verstoppen met grote spelers en niet genoeg schieters hebben om de vloer te spreiden. Die kritiek zal niet van toepassing zijn op het team van dit jaar als de eerste drie wedstrijden een indicatie zijn.

Zonder Aaron Bradshaw en mede-7-footers Zvonimir Ivešić en Ogunna Onyensu speelde Kentucky in een snel tempo tegen Kansas, waarbij gemiste schoten en omzet werden omgezet in overgangskansen. De Wildcats scoorden 38 driepunters, ruim het dubbele van hun gemiddelde ten opzichte van vorig seizoen.

Kentucky liet zien dat het een run kan maken in de eerste Final Four sinds 2015, maar de manier waarop de Wildcats dat deden zou hun coach nieuwe kopzorgen kunnen bezorgen.

Hoe zal Calipari ermee omgaan als zijn back-up verdedigingshelft effectiever blijft dan zijn populairste starters? Kunnen Dillingham of Sheppard zich een weg banen naar grotere rollen, ten koste van vooral Edwards of Wagner?

Het is een goed probleem voor Calipari, maar het vereist ook een gevoelige aanraking.

2. Tegenstanders uit Kansas kunnen Dajuan Harris niet meer open laten

In de meest cruciale fase van de wedstrijd van dinsdagavond, met zijn team met zes achterstand in de laatste minuten, zorgde Kansas point guard Dajuan Harris ervoor dat Kentucky er belachelijk uitzag omdat hij zijn schot niet respecteerde.

Eerst sloeg hij een wijd open linker driepunter nadat Edwards op zijn neppass beet en hem vrij liet. Vervolgens begroef hij nog eens 3 onbewaakt bij het volgende balbezit van zijn team nadat Dillingham onder een Hunter Dickinson-balscherm was gegaan.

Die schoten brachten Kansas niet alleen nieuw leven toen het leek alsof Kentucky de controle over de wedstrijd had overgenomen. Ze stuurden ook een bericht naar toekomstige tegenstanders uit Kansas dat Harris dit seizoen meer is dan alleen een pass-first point guard en defensieve stopper.

Harris eindigde dinsdagavond met 23 punten en schoot 5 van de 6 van buiten de boog. Als dat schieten consistent blijkt te zijn, zou het een enorme ontwikkeling zijn voor een team uit Kansas dat perimeterschietdreigingen van Dickinson en aanvaller Kevin McCullar nodig heeft.

3. Caleb Foster zal binnenkort zijn weg vinden naar de basisopstelling van Duke (en mogelijk de NBA Draft van 2024)

Duke’s 74-65 overwinning op Michigan State in Durham zal de geschiedenis ingaan als het Caleb Foster-spel. De eerstejaars combo-guard leverde een opvallende prestatie vanaf de bank en hielp de nummer 2 Blue Devils van het voorseizoen een tweede vroege nederlaag te voorkomen.

Het was niet alleen zo dat Foster in de tweede helft 16 van zijn teamhoge 18 punten scoorde om Duke te helpen een reeks rally’s in de staat Michigan te dwarsbomen. Het was ook dat Foster 4-uit-5 sloeg van buiten de boog om de problemen met de vloerafstand op te lossen waar de Blue Devils afgelopen vrijdag last van hadden tijdens hun thuisverlies tegen Arizona.

Toen Michigan State laat in de tweede helft Kyle Filipowski in de lage paal dubbelde, gokten de Spartanen om Foster vrij te laten in de rechterhoek. Foster liet ze boeten door een moment te begraven en een 3 te schieten om Duke’s voorsprong te vergroten naar negen met nog iets meer dan drie minuten te gaan.

Bij het volgende balbezit liet Duke Tyrese Proctor-Filipowski bovenop de sleutelmomenten rennen met een vergelijkbare score. Toen Proctor de hoek omsloeg, misleidde AJ Hoggard uit Michigan State Foster tot assist. Foster reageerde met nog een catch-and-shoot 3 op de hoek, de clincher die Duke’s voorsprong naar 12 duwde.

Dat Foster de enige eerstejaarsstudent van Duke was die dinsdagavond scoorde, was een beetje een verrassing. De 1,80 meter lange bewaker was een van de grootste critici toen de McDonald’s All-American-roosters van 2023 werden onthuld. Hij scoorde 13 puntloze minuten van de bank tegen Arizona toen hij de Wildcats groot in de verf hielp en Duke uitdaagde om schoten van buitenaf te maken. .

Als Foster voor isolatie kan zorgen en consistent kan scoren, zal het niet lang meer duren voordat hij de plek van collega-rookie Jared McCain in de basisopstelling van Duke verdient. Het zal ook niet lang meer duren voordat hij in 2024 ook met proefversies verschijnt als een potentieel eenmansproject.

4. Tyson Walker heeft meer scoringshulp nodig om Michigan State zijn potentieel te laten bereiken

Het defensieve spelplan van Duke-coach John Scheer tegen Michigan State was niet moeilijk te diagnosticeren: hij was niet van plan om Tyson Walker de overhand te laten krijgen.

In eerste instantie betekende dat alleen maar dat je de langarmige, snelvoetige Tyrese Proctor over Walker heen gooide en hoopte dat de aangekondigde tweedejaars de bougie van Michigan State uit de running kon houden. Toen Walker vervolgens schermen gebruikte om zichzelf van Proctor te bevrijden en een mismatch te creëren, reageerde Duke door op die balschermen te slaan en de bal uit Walkers handen te dwingen.

Walker had nog steeds 22 punten, waarvan er 18 in de tweede helft kwamen toen Michigan State een reeks rally’s lanceerde vanuit een dubbelcijferige achterstand in de eerste helft. Die manden waren echter zelden gemakkelijk, en al het andere dat Michigan State probeerde leek moeilijker.

Een team uit Michigan State dat dinsdagavond 2-uit-31 van buiten de boog binnenkwam, miste op twee na alle 13 pogingen in de eerste helft en eindigde de wedstrijd met een bescheiden schietpercentage van 31,6%. De Spartanen kregen ook aanvallend bijna niets vanaf de middenpositie, terwijl Maddie Sissoko en Carson Cooper moeite hadden om de paal te passeren of rond de rand te eindigen.

Veel scoorden ze niet in de overgangsperiode. Ze schoten 18 vrije worpen minder dan Duke.

Als Michigan State zich wil herstellen van vroege verliezen tegen James Madison en Duke en de vierde plaats in het voorseizoen wil waarmaken, moeten de Spartanen de last voor Walker aan de aanvallende kant van het veld verlichten. Malik Hall zette dinsdag een stap vooruit met 18 punten. Hoggard leek meer op een functionele point guard. Jaden Akins zal niet eeuwig zo slecht blijven schieten. De veelbelovende eerstejaarsklasse van Michigan State kan nog meer produceren als ze het vertrouwen winnen van hoofdcoach Tom Izzo.

Schep dus geen vuiligheid over de Spartanen na drie teleurstellende wedstrijden. Het lijkt erop dat een team dat vier starters terugbrengt en een eerstejaarsklasse uit de top vijf heeft toegevoegd, meer geduld zal vergen dan verwacht.