Het Nederlandse dorp ‘Turkije’ houdt 400 jaar oude banden levend

SLUIS

Het dorp Turkiye, gelegen in de gemeente Sluis in het zuidwesten van Nederland, staat bekend als “Turkije in Nederland”, vanwege zijn 400-jarige geschiedenis en banden met Turkiye die teruggaan tot het Ottomaanse tijdperk.

klasse = “cf”>

Borden “Türkiye Road” (Türkiye Road) en “Turkie” (Türkiye) verschijnen bij de lokale bushalte aan de hoofdweg die naar het dorp leidt. Bij de ingang van het dorp staat op huisnummer 16 een bord met Nederlandse en Turkse vlaggen, waar Monique Sturm, oud-inwoner, woont.

Sturm omarmt de traditie van het dorp. “Barış Manço bezocht ons in 1989”, herinnert hij zich, verwijzend naar het bezoek van de beroemde Turkse muzikant aan Turkije, dat werd uitgezonden in zijn tv-programma “7’den 77’ye” (Van 7 tot 77). “We wisten toen nog niet wie hij was. Later hoorde ik dat hij een grote ster was in Turkiye.

Sturm, die zichzelf trots de vrijwillige ambassadeur van Türkiye noemt, woont in een huis versierd met Turkse spullen, waaronder traditionele tapijten, lampen en theeserviezen.

Hij heeft door de jaren heen ruim 3.600 bezoekers uit Turkije en de Turkse diaspora mogen verwelkomen. “Ik ben blij dat ik Turkse spullen heb, en veel Turken komen ernaar kijken”, zei hij, maar op 70-jarige leeftijd begon hij zich af te vragen wat hij met zijn enorme collectie moest doen.

klasse = “cf”>

Een andere buurtbewoner, Iske Geertman, dacht na over de naam van het dorp. “Mensen maken grapjes dat ‘we op vakantie zijn’”, zei hij, eraan toevoegend dat de permanente bevolking van Turkije door de jaren heen is gegroeid.

Hoewel de oorsprong van Turkije onduidelijk is, bevatten de Sluisarchieven meerdere verhalen.

Volgens één verslag werd het dorp in de 17e eeuw genoemd door prins Moritz von Orange als dank voor de Ottomaanse steun toen de Nederlanders vochten voor onafhankelijkheid van Spanje.

Turkse gevangenen die door de Nederlanders waren vrijgelaten, gaven hen kleding en Ottomaanse wimpels, wat de Spanjaarden in verwarring bracht dat de Ottomaanse vloot in de buurt was, wat hen ertoe aanzette zich terug te trekken.

Volgens een ander verhaal in de archiefdocumenten werd de naam “Turkije” aan de plaats gegeven vanwege het natuurlijke uiterlijk en de plassen, aangezien er veel andere plaatsen zijn met een vergelijkbare geologische formatie.

In een ander geval werd de naam “Turkije” sarcastisch gegeven vanwege de armoede van de inwoners van deze regio.

Niettemin dateert de naamgeving van dorpen met Nederlands-Ottomaanse banden uit 1612, toen sultan Ahmad I de Nederlandse Republiek erkende. 400 jaar later wordt deze verbinding nog steeds gevierd. Opmerkelijke overeenkomsten zoals het Verdrag van Vriendschap in 1924 en de Arbeidsovereenkomst in 1964.

Nederland,