Het Westen probeerde de Russische economie te verpletteren. Waarom werkte het niet?

Verschillende straffen

Misschien wel het belangrijkste instrument dat de Verenigde Staten en hun partners tegen Rusland hebben gebruikt, zijn conventionele economische sancties.

Deze sancties zijn doorgaans gericht tegen individuen, bedrijven en overheidsinstanties. Het kan ook financiële instellingen treffen, waaronder de centrale bank van een land met veel van zijn nationale activa. Als Land X bijvoorbeeld financiële sancties oplegt aan een Russische oligarch, betekent dit meestal dat de burgers van Land

De Verenigde Staten hebben een lange staat van dienst als het gaat om het opleggen van economische sancties aan buitenlandse entiteiten, en omdat zoveel mensen en bedrijven zaken doen met Amerikaanse dollars, is de reikwijdte van Washington groot. Overtreders zullen waarschijnlijk te maken krijgen met strafrechtelijke vervolging, zware boetes en bevroren tegoeden.

Maar de Verenigde Staten hebben ook wetgeving, middelen en overheidsinstanties in het leven geroepen, zoals het Office of Foreign Assets Control van het ministerie van Financiën, dat zich toelegt op het opsporen van overtreders van sancties. Andere landen hebben minder robuuste regelgeving en laten overtreders eerder passeren.

“Persoonlijk weet ik niet hoe goed de Italiaanse autoriteiten zijn in het afdwingen van sancties. Ik denk dat de Italiaanse banken banger zijn voor OFAC en het Amerikaanse ministerie van Justitie”, zegt Edward Fishman, een voormalige hoge functionaris van het ministerie van Buitenlandse Zaken die nu bij Columbia werkt. Universitair Centrum voor Mondiaal Energiebeleid: “Vanuit hun angst voor hun eigen regelgevende instanties.”

Om alternatieve oplossingen af ​​te schrikken, neemt Washington steeds meer zijn toevlucht tot ‘secundaire sancties’. Hierdoor kunnen de Verenigde Staten buitenlandse entiteiten sanctioneren voor het zakendoen met gesanctioneerde Russische entiteiten.

In december vaardigde president Joe Biden een besluit uit
Uitvoerend bevel Dit zou er onder meer toe kunnen leiden dat buitenlandse banken de toegang tot het Amerikaanse financiële systeem verliezen als zij zaken doen met het Russische militair-industriële complex. Schatkist op vrijdag Op grond van deze bevoegdheid werden aanvullende sancties aangekondigd Het richtte zich op 26 entiteiten in 11 landen, waaronder China, Servië, de Verenigde Arabische Emiraten en Liechtenstein.

Deze maatregelen vertegenwoordigen een agressieve uitbreiding van de strategie van de regering tegen Poetin, en zouden banken uit hele sectoren kunnen ontmoedigen om aan de regels te voldoen.

Sommige Amerikaanse bondgenoten beschouwen secundaire sancties als een overschrijding van de autoriteit van Washington, omdat ze derde partijen kunnen treffen die niet aan sancties zijn onderworpen.

De maatregelen zijn echter niet zo streng als de regels die de Verenigde Staten tegen Iran hebben ingevoerd en die buitenlandse banken straffen voor transacties van welke aard dan ook met een Iraanse bank.

Eén grote maas in de wet
Een vrijstelling maakt energiegerelateerde transacties mogelijk Met gesanctioneerde Russische banken. Hoewel dit grote verstoringen van de mondiale energiemarkten voorkwam, zorgde het er ook voor dat een grote hoeveelheid kapitaal naar de Russische economie kon blijven stromen.

Adeyemo zei dat er nog geen beslissing is genomen over de verlenging van de vrijstelling, maar hij verdedigde deze stap als onderdeel van een alomvattende strategie om negatieve gevolgen te voorkomen voor ontwikkelingslanden die afhankelijk zijn van de Russische energie-export en tegelijkertijd de Russische olie-inkomsten te onderdrukken.

“Als we op een plek zouden zijn waar we wat Russische olie zouden schrappen en de prijzen zouden stijgen, zouden ze misschien meer geld verdienen en misschien minder olie verkopen”, zei hij.

De Europese Unie levert ook inspanningen om haar sanctieregime uit te breiden naar andere landen. Brussel stuurt zijn speciale sanctiegezant, David O'Sullivan, om bewijsmateriaal van ontduiking en fraude aan buitenlandse regeringen te presenteren, in de hoop dat zij zich vervolgens zullen aansluiten bij het sanctieplan van het blok. Het roept ook het idee op om een ​​autoriteit op EU-niveau te creëren
Toezicht houden op de uitvoering van sancties – Brussel reageerde effectief op OFAC.

Maar gegeven hoe gevoelig het ligt om verantwoordelijkheden van nationale Europese overheden af ​​te schuiven, kan het enige tijd duren voordat dit is gerealiseerd. O'Sullivan reageerde niet op een verzoek om commentaar.

“De tijd om de uitdaging te bewonderen is voorbij”, zegt Tom Keating, directeur van het Center for Financial Crime and Security Studies bij RUSI Europe, een internationale denktank.

“De Europese Unie heeft meer hefbomen te gebruiken dan de Verenigde Staten, aangezien zij het grootste handelsblok ter wereld is. De economie is rauw. Het is alleen een kwestie van hoe we die macht gebruiken.”