Is dit het einde van magneetband?

Terwijl hij de sleutelkaart in de deurlezer van zijn hotelkamer stopte en probeerde de klink te openen – zonder resultaat – besefte hij wat hij had gedaan.

Steven Murdoch, een beveiligingsonderzoeker aan het University College London, let er al jaren op dat hij geen kaartjes of kaarten met magneetstrips in zijn zak naast zijn smartphone stopt. Dit komt omdat de magneten in smartphones soms sterk genoeg zijn om gegevens op de magnetische lijnen te wissen.

Maar hotelkaarten met magneetstrip worden tegenwoordig steeds zeldzamer en worden steeds vaker vervangen door contactloze kaarten met RFID-chips (radiofrequentie-identificatie).

Dienovereenkomstig vergat professor Murdoch tijdens zijn bezoek aan het hotel in januari van dit jaar voorzorgsmaatregelen te nemen en kwam hij tot de conclusie dat hij zijn kamersleutel had gewist – nadat hij deze slechts één keer had gebruikt.

“Ik had beter moeten weten, dat soort dingen weet ik”, zegt hij. Toen hij terugkeerde naar de receptie, besefte hij dat hij niet de enige was.

“Er stond een rij mensen met precies hetzelfde probleem als ik”, herinnert hij zich.

Magnetische tape Het is uitgevonden door een IBM-ingenieur In de jaren zestig speelde zijn vrouw een belangrijke rol in dit proces, aangezien zij het was die voorstelde om met een strijkijzer een strook magneetband op een kaart te smelten.

Sindsdien worden magneetstrips gebruikt op bankkaarten, treinkaartjes, identiteitskaarten en zelfs kaarten met medische informatie om ziekenhuismachines op te zetten.

Maar die donkerbruine strook plastic, die meestal gemaakt is van vervuilende zware metalen, gaat misschien niet veel langer mee.

Vanaf dit jaar bijvoorbeeld MasterCard zal de banken niet vragen Plaats een magneetstrip op debet- en creditcards.

Voor tickets zijn nieuwe technologieën, waaronder afdrukbare barcodes en herbruikbare contactloze kaarten, groener en handiger.

Je kunt het ook niet wissen door het per ongeluk in de buurt van je iPhone te plaatsen.

Er zijn twee soorten magneetstrips, genaamd HiCo en LoCo. Dat laatste is goedkoper, minder duurzaam en gevoeliger voor schade door magneten, zegt Lee Minter, president van Global Operations voor Nagels, dat magneetstripkaartjes en andere producten maakt. Onlangs onderzocht het bedrijf berichten van een klant die zei dat meerdere magneetstripkaartjes die hij had gekocht, bedorven waren.

De heer Minter zegt dat hij er niet 100% zeker van kan zijn, maar hij en zijn collega’s denken dat het probleem werd veroorzaakt door een deel van een cirkelvormige magneet in de iPhone van de klant.

“Het kwam precies overeen met het gebied dat werd onderzocht”, zegt hij.

Als reactie hierop zei Apple: “Smartphones en andere items bevatten magneten of componenten die het risico lopen te worden gedemagnetiseerd door kaarten met een lage dwangkracht. Om te voorkomen dat dit gebeurt, moeten gebruikers deze kaarten apart bewaren.”

Hoewel dergelijke aandoeningen relatief zeldzaam blijven, zegt Minter dat de populariteit van magneetband toch afneemt. Er wordt geschat dat minder dan een vijfde van de vijf miljard kaartjes die Nagles jaarlijks afdrukt, zijn voorzien van magneetstrips.

Minter wil graag het potentieel benadrukken van thermisch gedrukte papieren kaartjes, zoals bonnen, die nu worden gebruikt in tests op meerdere treinstations in het Verenigd Koninkrijk. Deze tickets worden geleverd met een QR-code die kan worden gebruikt op scanmachines voor ticketbarrières. Op de achterkant van de kaartjes staat een aparte code om te voorkomen dat mensen de kaartjes namaken.

Stuart Taylor, hoofd commerciële ontwikkeling bij de treinexploitant Northern, zegt dat 70% van de klanten van zijn bedrijf nu digitale kaartjes kopen, en dat Northern binnen slechts vijf jaar de bekende versies met oranje randen en magneetstrips wellicht zal schrappen.

“Er is een duidelijk milieuvoordeel”, zegt Taylor. “Ik denk dat de tijden zijn veranderd.”

Northern test nu als alternatief thermisch bedrukte papieren kaartjes gemaakt door Nagels. De heer Taylor zegt dat er enkele problemen zijn geweest met printerstoringen en kaartjes die niet goed werkten bij kaartautomaten, maar deze zijn grotendeels verholpen.

Hij benadrukte dat er geen plannen zijn om papieren kaartjes in te trekken, noch om het aantal medewerkers dat betrokken is bij de verkoop van kaartjes te verminderen.

Zijn er voordelen verbonden aan het bewaren van magneetstripkaarten of -penningen?

“Nee”, zegt Sue Walnut, productmanager voor intelligente transportsystemen bij Fix Technology, botweg.

Er wordt beweerd dat er nu zoveel verschillende manieren zijn om een ​​treinkaartje te valideren – bijvoorbeeld QR-codes die op telefoonschermen worden weergegeven, kaartjes die thuis worden afgedrukt en contactloze prepaidkaarten – dat er minder behoefte is aan magneetstriptechnologie dan ooit tevoren .

Maar magneetstriptickets en toegangskaarten passen gemakkelijk in creditcardhouders in portemonnees en tassen. De nieuwe papieren kaartjes die door Northern en andere spoorwegmaatschappijen worden uitgeprobeerd, zijn groter. “Het is een beetje onpraktisch en vervelend”, zegt mevrouw Walnut.

Magnetische tape bestaat al zo lang, deels omdat het relatief goedkoop is en de specificaties voor lezers al tientallen jaren geleden zijn vastgesteld, zegt Stephen Cranfield van Barnes International, een bedrijf dat testapparatuur voor magnetische strips maakt.

“Als je vandaag je kaart zou nemen en hem in een magneetstriplezer uit 1970 zou gebruiken, zou hij hem nog steeds kunnen lezen”, zegt hij.

Zijn bedrijf heeft aan verschillende systemen gewerkt, waaronder een systeem dat is ontworpen om patiënten met nierfalen in staat te stellen een magneetstripkaart te gebruiken om hun dialysemachine in te stellen.

Hoewel donkerbruine of zwarte magnetische strepen veel voorkomen, kunnen ze in een hele reeks kleuren voorkomen. “Ze zijn eigenlijk heel populair in China: gouden strepen”, legt de heer Cranfield uit.

Maar nu Amerikaanse banken eindelijk overstappen op chip- en pinkaarten, is het duidelijk dat de magneetstripmarkt aan het afnemen is.

Professor Murdoch zegt dat, hoewel de magneetstriptechnologie zeer goed ingeburgerd is, het “onvermijdelijk” is dat deze geleidelijk zal verdwijnen. Eén nadeel hiervan, zo benadrukt hij, is dat defecten aan magneetstrips en fraude inmiddels algemeen bekend zijn. Nieuwere technologieën zijn weliswaar in theorie veiliger, maar kunnen geavanceerder zijn – en dus potentieel misbruikt door criminelen die nieuwe methoden gebruiken.

Soms nemen leden van het publiek contact op met professor Murdoch als ze moeite hebben om aan hun banken te bewijzen dat ze zijn opgelicht.

Professor Murdoch wijst op de paradox en zegt: “Als de transactie met behulp van magneetband is gedaan, is het heel gemakkelijk om te zeggen dat iemand deze heeft gekopieerd. Maar als de transactie een van de veiligste methoden was, is het veel moeilijker.”