Issei Sagawa, vrijgelaten na het doden, verkrachten en opeten van een Nederlandse vrouw in 1981, sterft op 73-jarige leeftijd

Tokio:

Issei Sagawa, de Japanse moordenaar die bekend staat als de “Kobe Cannibal” die een Nederlandse student doodde en at maar niet gevangen werd gezet, is op 73-jarige leeftijd overleden.

Sagawa stierf op 24 november aan een longontsteking en er werd een familiebegrafenis gehouden zonder dat er een openbare ceremonie was gepland, zeiden zijn jongere broer en een vriend in een verklaring.

In 1981 nodigde Sagawa de Nederlandse studente Renee Hartvelt uit bij hem thuis terwijl hij in Parijs studeerde.

Hij schoot haar in de nek, verkrachtte haar en at vervolgens gedurende meerdere dagen haar lichaamsdelen op.

Sagawa probeerde later haar stoffelijk overschot te verwijderen in het Bois de Boulogne-park en werd enkele dagen later gearresteerd en bekende zijn misdaad aan de politie.

Maar in 1983 werd hij door Franse medische experts ongeschikt geacht om terecht te staan ​​en werd hij aanvankelijk in een psychiatrische inrichting geplaatst voordat hij in 1984 naar Japan werd gedeporteerd.

De familie van Hartveldt beloofde Sagawa in Japan te vervolgen, zodat “de moordenaar nooit vrijuit gaat”.

Maar bij zijn aankomst werd hij door de Japanse autoriteiten bepaald dat Sagawa’s enige probleem een ​​”penetratiestoornis” was en dat hij niet in het ziekenhuis hoefde te worden opgenomen.

De Japanse autoriteiten konden zijn dossiers niet verkrijgen van de Franse autoriteiten, die de zaak als gesloten beschouwden en de moordenaar vrij lieten lopen.

Sagawa maakte geen geheim van zijn misdaad en profiteerde van zijn roem, waaronder een romanachtige memoires met de titel “In the Fog” waarin de moord in levendige details werd verteld.

De “Letter from Sagawa-kun” van de Japanse romanschrijver Juro Kara won in 1982 de meest prestigieuze literaire prijs van het land.

Ondanks de gruwelijke details van de moord en zijn gebrek aan wroeging, bereikte Sakawa de status van beroemdheid en bleef hij in de jaren na zijn terugkeer interviews geven aan binnenlandse en internationale media.

Hij was te zien in een tijdschrift voor zijn schilderijen van naakte vrouwen, verscheen in een pornofilm en creëerde een manga-stripboek dat zijn misdaad in grafische en niet-aflatende details weergaf.

Een morbide fascinatie voor moord zag ernaar verwijzen in liedjes van The Rolling Stones en The Stranglers.

Sagawa bracht naar verluidt zijn laatste jaren door met zijn broer in een rolstoel na verschillende gezondheidsproblemen, waaronder een beroerte.

Maar ze heeft geen duidelijk teken van wroeging of hervorming getoond, en zei tegen VICE in een interview in 2013 toen ze posters van Japanse vrouwen zag: “Ik vind ze heerlijk.”

Hij beschreef ook zijn voortdurende obsessie met kannibalen in interviews en de documentaire ‘Kaniba’ uit 2017.

De regisseurs van de film brachten maanden door met Sakawa en zijn broer en beschreven zichzelf als “in strijd” over de ervaring.

“We walgden, waren gefascineerd en wilden het begrijpen”, zegt co-regisseur Verena Baravel.

(Afgezien van de kop, is dit verhaal niet bewerkt door NDTV-personeel en is het gepubliceerd vanuit een gesyndiceerde feed.)