Kawakami: de zondebok van de 49ers? Het ontslaan van Steve Wilkes is een slechte zaak, maar de fout was het ongepast aannemen van DC

Een jaar geleden gaf Kyle Shanahan Steve Wilkes een geweldige kans, die tegelijkertijd grotendeels oneerlijk tegenover hem was. beide. Op elkaar gebouwd.

Het was een opmerkelijke prestatie, omdat het al moeilijk genoeg was dat degene die daarin slaagde, zou worden aangekondigd als een groot verdedigend brein en misschien op het volgende geschikte moment de taak als hoofdcoach zou overnemen. Het was moeilijk omdat het vol geweldige spelers, geweldige middelen, grote verantwoordelijkheid en de hoogste verwachtingen zat.

Daarom is het redelijk om te zeggen dat de beslissing van Shanahan om Wilkes woensdag als defensieve coördinator van de 49ers te ontslaan twee gedeeltelijk tegenstrijdige dingen tegelijkertijd was – een zeer kritiek moment van zeer publieke zondebok voor een Super Bowl-verlies en ook de logische conclusie van een mislukt experiment van een jaar.

Het had kunnen werken als Wilks in de korte tijd die hij had meer chemie had ontwikkeld met Fred Warner, Nick Bosa en de rest van de verdediging, maar dat deed hij niet. Wilkes, die binnenkwam als verdedigende secundaire coach, was iets conservatiever en meer gefocust op het verdedigende achterveld dan ze gewend waren. En het werd elke week duidelijker dat de beste verdedigende spelers van de 49ers niet volledig geloofden in hun capaciteiten in DC.

Het had kunnen werken als Shanahan bereid was geweest zich meer aan te passen, maar dat was hij niet. Het had kunnen werken als de verdediging van de 49ers tijdens de play-offs meer gefocust en minder gedesoriënteerd was geweest. Maar die afleidende momenten bleven zich opstapelen tijdens de Green Bay-Detroit-wedstrijden en daarna helemaal tot de laatste minuten tegen de Chiefs, toen Shanahan op een gegeven moment een time-out callde om de 49ers eruit te krijgen na een verdedigende beslissing die hij haatte, en op een ander moment toen linebacker Orrin Burks zwaaide de bal rond de formatie, keek angstig naar de zijlijn, voordat hij een kritisch schot sloeg vanaf de derde plaats in een poging om erachter te komen waar hij zich moest opstellen. Patrick Mahomes voltooide natuurlijk snel de pass voor een primeur op dat spel.

En toen, in de postgame-sessie, zei Bosa ronduit dat de verdediging niet goed genoeg was voorbereid om Mahomes te verdedigen door de bal te besturen na twee moeilijke acties. Zodra Bosa dit zei, was het duidelijk dat de situatie van Wilkes in groot gevaar verkeerde. Drie dagen later zat hij zonder werk.

Maar ik weet niet of iemand buiten de geest van de defensieve korf van de 49ers het schieten op dit punt kan vermijden. Ik weet dat Wilkes, die geen deel uitmaakte van de cultuur van de 49ers toen hij werd aangenomen en nooit een manier kon vinden om daarin te passen, nu zonder baan zit. Het ziet er slecht uit om iemand met zo'n goede reputatie te ontslaan in de dagen na een Super Bowl-flop. Maar als je Shanahan's uitleg van woensdag gelooft, en dat geloof ik ook, dan is dat niet zozeer een zondebok als wel een bekentenis dat Shanahan en John Lynch een fout hebben gemaakt toen ze Wilkes überhaupt inhuurden.

Het was niet zozeer zijn schuld als wel die van hen.

De 49ers hebben simpelweg een heel specifieke manier om hun verdediging te voeren, die werd gestart door Robert Saleh in zijn drie jaar in D.C. voordat hij naar de toppositie bij de Jets verhuisde en gepromoveerd werd door Demeco Ryans, die voorheen de linebackers-coach was onder Saleh, in zijn twee jaren in D.C. voordat hij zijn topbaan kreeg in Houston.

De 49ers hadden daar meer van nodig. Het was aan hen om te beseffen dat Wilkes het hen niet zou geven, en dat beseften ze te laat. Maar er is context: de 49ers hadden vorig jaar geen sterke interne kandidaat om Ryans te vervangen en konden Vic Fangio, die bij de Dolphins terechtkwam (en nu bij de Eagles is), niet binnenhalen.

Shanahan en Lynch wilden logischerwijs hetzelfde Cover 3-schema in Seahawks-stijl behouden dat zo goed bij hun selectie past, maar ze wilden ook een betrouwbaar karakter. Wilkes had de autoriteit, maar geen ervaring met het systeem van Seattle. De kopers van de 49ers konden dus alleen maar hopen dat hij zich aan het plan zou houden. Maar dat is nooit gebeurd. Wilkes is altijd de buitenstaander geweest die naar binnen keek.

“Ja, dat was het moeilijkste deel”, zei Shanahan woensdag in een haastig bijeengeroepen telefonische vergadering. “Ik wist dat dat de uitdaging was. Het was zwaar. Maar het is echt moeilijk om DeMeco te verliezen. Het was moeilijk om Saleh (twee jaar) daarvoor te verliezen. Maar we zijn niet alleen toegewijd aan dit systeem, maar ook aan de spelers die erin zaten ons systeem, van onze D-lijn, onze lijnwachters.” Onze quarterback. Ik heb er heel lang in gespeeld. Het was mijn doel om ze niet allemaal te hoeven veranderen. En om Steve binnen te halen, die ongelooflijk was in hoe toegewijd hij was. was en hoe hij dat probeerde te doen.

“Maar uiteindelijk paste het niet helemaal goed. Het was pijnlijk voor mij om dit te doen, maar het is precies wat ik moest doen.”

Dus wat gaat er nu gebeuren? Shanahan zei dat hij naar interne en externe kandidaten zal kijken, en het is altijd moeilijk om zo laat in de rekruteringscyclus te weten welke coaches van andere teams geïnteresseerd of beschikbaar zijn. Maar ik denk dat er een paar dingen zijn die we uit deze hele ervaring kunnen halen:

• Alle beste verdedigers van de 49ers staan ​​in de voorste zeven. Hun DC zou een achtergrond moeten hebben in de verdedigingslinie of in de linebacker-eenheid. Wilkes coachte de middenvelders en verdedigers, maar kwam nooit opdagen deel wie zijn zij.

“Ik denk niet dat het alleen maar komt door zijn achtergrond in databases,” zei Shanahan. “Ik denk dat het te maken heeft met de manier waarop we linebackers spelen en dat soort dingen. De manier waarop Fred en Dre (Greenlaw) het hier door de jaren heen hebben gedaan en de manier waarop we hebben gecoacht. Ik bedoel, er is niet één manier om dingen te doen.” Maar je wilt dingen met elkaar verbinden. En Steve werkte. Ik heb dat altijd al willen doen, daar bestaat geen twijfel over. Maar vanwege zijn achtergrond en de manier waarop we uiteindelijk terechtkwamen, was het moeilijker dan het had moeten zijn. En ik had het gevoel dat het zou beter worden als we een andere kant op gingen.”

• Shanahan zei dat hij gewoon de best mogelijke DC wil en de zoektocht naar iemand buiten het verdedigingssysteem van de Seahawks niet zou uitsluiten, maar de volgende DC zal waarschijnlijk uit die coachingsboom komen of er in ieder geval dichter bij zijn dan Wilks.

• Ik denk niet dat de hoog aangeschreven verdedigingslijncoach Chris Kocurek een haalbare kandidaat zou zijn. Hij is erg waardevol (en goed gecompenseerd) waar hij is en heeft nooit de indruk gewekt dat hij wanhopig DC wilde zijn.

Defensieve verdedigerscoach Daniel Bullocks is een nieuwkomer, maar zijn middelbare schoolachtergrond zou deze keer een handicap kunnen zijn.

Defensive passing game-specialist Nick Sorensen is een interessante naam, maar zijn achtergrond voordat hij in 2022 bij de 49ers kwam, ligt vooral in speciale teams.

• Hoewel ik denk dat op en neer springen aan de zijlijn meer een tv-oefening is dan een echte oefening, houden de 49ers van de energie vanuit hun middenpositie. Gepresenteerd door Saleh en Rayyan. Dat heeft Wilkes niet gedaan. (Shanahan doet dat trouwens ook niet. Maar aanvallende coaches krijgen zelden aandacht aan de zijlijn. Ze moeten bellen of nadenken over de volgende actie.) Ik denk dat Shanahan met deze aanstelling op zoek zal gaan naar een man met positieve vibes. .

De 49ers moesten Wilkes vragen om van de stand te komen en zijn spelers halverwege het seizoen persoonlijk aan de zijlijn te roepen, en dat was een gigantische rode vlag, zelfs na zijn succes.

• Het lijkt niet waarschijnlijk dat de 49ers achter een van de zeer populaire voormalige coaches met defensieve achtergronden aan zullen gaan – Mike Vrabel, Brandon Staley, Ron Rivera of zelfs Bill Belichick of Pete Carroll. Dit zou meer een dynamiek van buitenaf creëren, aangezien deze jongens het lange tijd op hun eigen manier hebben gedaan en, in het geval van Belichick en Carroll, pas tientallen jaren hoofdcoach zijn geweest.

Saleh was geen grote naam toen hij de verdediging van de 49ers overnam, maar hij paste perfect naast Shanahan en kent Shanahan al jaren. Ryans was een tamelijk onervaren coach toen hij Saleh kwam vervangen, maar hij maakte volledig deel uit van de cultuur van de 49ers en was slechts een natuurlijke leider en play-caller. Ik weet niet of de perfecte kandidaat bestaat of niet, maar ik denk niet dat het een grote naam hoeft te zijn. Het moet iemand zijn die in de cultuur past en zich vrijwel direct een insider voelt.

(Wilkes decemberfoto: Robin Alam/ISI Photos/Getty Images)