Keltische vernedering legt de erbarmelijke toestand van het Schotse voetbal bloot | Keltisch

Het gelach van Dortmund tot Durness was onmiskenbaar. Het intens tribale karakter van het Schotse voetbal, gecombineerd met Celtic’s dominantie in dezelfde scene, betekent dat resultaten zoals de 7-1 pak slaag in Dortmund op dinsdag op grote schaal worden gevierd. Kleinzielig en bekrompen, maar volkomen begrijpelijk.

Het probleem is dat opnieuw een gruwelijke avond voor Celtic het laatste beeld gaf van de erbarmelijke staat van het Schotse voetbal. Het heeft geen zin om te genieten van het scenario waarmee Celtic wordt geconfronteerd, omdat de hachelijke situatie waarin ze zich voortdurend bevinden met serieuze tegenstand alles zegt over het niveau van de Schotse Premier League.

Er wordt ook reclame gemaakt voor de Ran, en soortgelijke prehistorische tactieken, met bijna geen jeugdontwikkeling. Ambtenaren keuren ondermaatse werkvergunningsaanvragen voor buitenlandse import goed, wat ofwel de ontwikkeling van Schots talent verhindert, ofwel dient als een stilzwijgende erkenning dat lokale spelers in de eerste plaats niet van goed genoeg niveau zijn. Het bestuur is lui en wordt gedicteerd door clubs die lang geleden de drang verloren om naar het bredere plaatje te kijken.

Door blessures en vormverlies van Steve Clarke voelt Schotland zich geconfronteerd met een ernstig gebrek aan adequate middelen. De Europese onrust bij Celtic is nauw verbonden met de onrust bij het nationale team. De alarmbellen hadden al lang geleden op beide fronten moeten rinkelen. In plaats daarvan kwam het Schotse voetbal, nadat het ruimschoots de gelegenheid had gehad om te hervormen, uit de pandemie tevoorschijn in een even onheilspellende staat als hoe het erin terechtkwam.

Celtic overtreft al zijn lokale rivalen – zelfs die term lijkt oneerlijk – op en buiten het veld. Liam Scales zou voor Zinedine Zidane kunnen lijken op Franco Baresi en Callum McGregor tegen spelers die moeite zullen hebben om een ​​platform te vinden in de Premier League. Degenen in het groen en wit zullen het raamgooi-incident door Dortmund onvermijdelijk vergeten zijn tegen de tijd dat de festiviteiten zondag in Ross County in volle gang zijn, terwijl het tegenovergestelde het geval zal zijn. Celtic, zich bewust van de volkomen nutteloze omgeving waarin zij week na week verwikkeld zijn, moet het voortouw nemen voor de revolutie.

Hun situatie is de meest ellendige van allemaal. Het is niet zo dat Celtic een zwaardere uitdaging nodig heeft, maar dat het niveau in Schotland dramatisch moet verbeteren. Vreemd genoeg staat het Celtic-bestuur niet in de voorhoede van die agenda. Zonder dat wordt verwacht dat de club Champions League-nummers haalt.

Celtic was favoriet om Slovan Bratislava in de eerste ronde te verslaan en kreeg de overwinning. Het wordt echter een zinloze oefening als ze spectaculair crashen als de lat doelbewust hoger wordt gelegd.

Het is zijn verdienste dat Brendan Rodgers de suggestie heeft verworpen dat de sprong van de Schotse top naar eliteniveau vrijwel onmogelijk is. Hij is slim genoeg om de financiële gaten niet te noemen. In Schotland zijn ze nog duidelijker in zijn voordeel van toepassing. Voetbalfinancieel expert Kieran Maguire gaf woensdag aan dat de kosten van het team van Celtic 185 keer zo hoog zijn als die van het team van St. Johnstone. Dortmund was zes keer zoveel als Celtic.

Fans van Celtic zijn uit angst dat de prestaties van hun team niet op de juiste manier zullen worden erkend, kritisch op wat er op hun eigen terrein gebeurt. Als goed geleide, zelfvoorzienende club heeft Celtic geen enkele reden om zich tegenover wie dan ook te verontschuldigen voor de voordelen die zij genieten. Het vaak gemaakte punt dat de andere competities – Frankrijk, Engeland, Duitsland, Spanje en Italië – dominante bevoegdheden hebben, gaat echter voorbij aan het feit dat de leidende teams daar tot de beste van Europa behoren.

Niet alleen is Celtic kilometers ver weg, maar Dundee United zal in verlegenheid worden gebracht door Newcastle, Motherwell door Rennes, Kilmarnock door Torino, enz. Hibs stond vorig seizoen tegenover Aston Villa en verloor in totaal met 8-0.

Er bestaat begrijpelijkerwijs opwinding over de betrokkenheid van Tony Bloom bij Hearts. Het analysebedrijf van Brighton-eigenaar Jamestown zou een broodnodige impuls kunnen geven aan de Schotse scene. Wat op de korte termijn interessanter is, is hoe dat bedrijf Hearts-spelers beoordeelt in vergelijking met degenen die voor vergelijkbare clubs in Europa spelen. De spreadsheet zal vrijwel zeker een realistische lezing opleveren.

Er zijn gerelateerde subplots. Rodgers hanteerde in Dortmund een soortgelijk spelplan als het plan dat enkele dagen eerder in de 6-0 draf in St. Johnstone werd gebruikt. Er was misplaatst vertrouwen met betrekking tot de theorie dat Celtic dit zou kunnen herhalen tegen de tweede plaats in de Champions League van vorig seizoen, wat ook gebeurde in Perth.

Rodgers heeft veel Europese schokken ondergaan als gevolg van toeval. De technisch directeur heeft behoefte aan een praktisch alternatief plan. Celtic mist een dominante balwinnende middenvelder, mede omdat ze geen behoefte hebben aan een speler van eigen bodem. Het is onwaarschijnlijk dat de kloof tussen de topclubs en de rest zal worden gemaskeerd door het nieuwe Champions League-format; Bayern München scoorde negen doelpunten tegen Dinamo Zagreb, en de veelomvattende overwinningen die Manchester City en Barcelona deze week behaalden vertellen ons dat ook.

Aanhangers van de Rangers hebben er sterk bezwaar tegen dat ze worden meegesleept in de Europese problemen waarmee hun grote rivalen te kampen hebben. Het bereiken van de Europa League-finale in 2022 en de over het algemeen sterke prestaties in die omgeving geven hen een reden om op te scheppen. Wat Rangers liever negeren is de Champions League-campagne van 2022/23, toen ze er niet in slaagden een punt te pakken en terugvielen tot een doelsaldo van minder dan 20. In augustus 2023 schakelde PSV Eindhoven hen uit in de Champions League-kwalificatiewedstrijden.

Lach Celtic vooral uit. Uiteindelijk, als je een Schotse voetbalfan bent, is de grap aan jou. De hachelijke toestand van de nationale sport biedt geen reden voor komedie.