Kepler onthult een verbazingwekkend systeem dat zeven superaardes omvat

Een kunstenaarsconcept dat twee van de zeven ontdekte planeten toont die rond een zonachtige ster draaien. Het systeem, genaamd Kepler-385, werd geïdentificeerd met behulp van gegevens van NASA’s Kepler-missie. Afbeelding tegoed: NASA/Daniel Rutter

NASAGegevens van NASA’s Kepler-telescoop hebben een nieuw systeem onthuld, genaamd Kepler-385, dat zeven grote, hete planeten omvat die rond een ster draaien die iets groter en heter is dan onze zon.

Een systeem van zeven extreem hete planeten is onthuld door voortdurende studie van gegevens van NASA’s gepensioneerde Kepler-ruimtetelescoop: elk van hen baadt in meer stralingswarmte van zijn gastster per regio dan welke planeet in ons zonnestelsel dan ook. In tegenstelling tot al onze directe buren zijn de zeven planeten in dit systeem, genaamd Kepler 385, groter maar kleiner dan de aarde. Neptunus. Het is een van de weinige planetenstelsels waarvan bekend is dat ze meer dan zes bevestigde planeten of planeetkandidaten hebben. Het Kepler-385-systeem is een van de hoogtepunten van A Nieuwe Kepler-catalogus Het bevat ongeveer 4.400 kandidaat-planeten, waaronder meer dan 700 systemen met meerdere planeten.

Nauwkeurig catalogiseren van exoplaneten

“We hebben de meest nauwkeurige lijst tot nu toe samengesteld van Kepler-planeetkandidaten en hun kenmerken”, zegt Jack Lessauer, onderzoeker bij NASA’s Ames Research Center in Silicon Valley in Californië en hoofdauteur van het artikel waarin de nieuwe catalogus wordt gepresenteerd. “NASA’s Kepler-missie heeft de meerderheid van de bekende exoplaneten ontdekt, en deze nieuwe catalogus zal astronomen in staat stellen meer over hun eigenschappen te weten te komen.”

Concept art voor Kepler-385, het systeem met zeven planeten, is onthuld in een nieuwe catalogus van planeetkandidaten ontdekt door NASA’s Kepler-ruimtetelescoop. Afbeelding tegoed: NASA/Daniel Rutter

In het centrum van het Kepler-385-systeem bevindt zich een zonachtige ster die ongeveer 10% groter en 5% heter is dan de zon. De twee binnenplaneten, beide iets groter dan de aarde, zijn waarschijnlijk rotsachtig en hebben mogelijk een dunne atmosfeer. De andere vijf planeten zijn groter – elk met een straal van ongeveer tweemaal de grootte van de aarde – en zullen naar verwachting omgeven zijn door een dikke atmosfeer.

Geavanceerde data-analyse en voortdurende ontdekkingen

Het feit dat we de eigenschappen van het Kepler-385-systeem zo gedetailleerd kunnen beschrijven, getuigt van de kwaliteit van deze nieuwste catalogus van exoplaneten. Terwijl de uiteindelijke catalogi van de Kepler-missie zich concentreerden op het produceren van verbeterde lijsten om de prevalentie van planeten rond andere sterren te meten, richt deze studie zich op het produceren van een uitgebreide lijst die nauwkeurige informatie biedt over elk van de systemen, waardoor ontdekkingen zoals Kepler-385 mogelijk worden.

De nieuwe catalogus maakt gebruik van verbeterde metingen van de eigenschappen van sterren en berekent nauwkeuriger het pad van elke passerende planeet door zijn gastster. Deze combinatie laat zien dat wanneer een ster meerdere transiterende planeten herbergt, deze doorgaans meer cirkelvormige banen hebben dan wanneer de ster er slechts één of twee herbergt.

De eerste waarnemingen van Kepler stopten in 2013, gevolgd door de uitgebreide telescoopmissie, K2 genaamd, die doorging tot 2018. Gegevens verzameld door Kepler blijven nieuwe ontdekkingen over onze Melkweg onthullen. Nu de missie ons al heeft laten zien dat er meer planeten dan sterren zijn, schetst deze nieuwe studie een gedetailleerder beeld van hoe elk van die planeten en hun belangrijkste systemen eruit zien, waardoor we een beter zicht krijgen op de vele werelden buiten ons zonnestelsel.

Het onderzoeksartikel ‘Updated Catalog of Kepler Planet Candidates: Focus on Resolution and Orbital Periods’ zal binnenkort worden gepubliceerd in Planetair wetenschappelijk tijdschrift.

Referentie: “Bijgewerkte catalogus van Kepler-planetaire kandidaten: nadruk op resolutie en omloopperioden” door Jack J. Lessauer, Jason F. Rowe, Daniel Gontov Hutter, Daniel C. Fabbriki, Eric B. Ford, Darren Ragozin, Jason H. Stephen en Kadri M. systeem, acceptabel, Planetair wetenschappelijk tijdschrift.
arXiv:2311.00238