Hoewel we Sioux County en Orange City nu associëren met tulpen, klompen en alles wat met Nederland te maken heeft, was Orange City niet de eerste regeringszetel van het graafschap. Calliope (uitgesproken als call-ee-op), een gehucht aan de oevers van de Big Sioux River nabij het huidige Hawarden, was de eerste provinciehoofdstad. Alles veranderde in 1870 toen de eerste groep van 70 tot 80 Nederlandse gezinnen uit Bella arriveerde.
Een paar maanden nadat Nederlandse kolonisten de uitgestrekte graslanden van de regio waren binnengedrongen, daagden de Nederlanders de niet-Nederlandse kolonisten uit voor numerieke dominantie. Tegen het einde van het jaar hadden de Nederlanders een kleine maar absolute meerderheid in de provincie. In het najaar kozen de nieuw aangekomen Nederlanders Dejert Heemstra als de eerste Nederlander die een zetel in de Sioux County Board of Supervisors won. Het jaar daarop won Henry Hospers, een prominente politieke leider van de nieuwe gemeenschap, de verkiezing voor de zetel van Heemstra, die Heemstra open had gelaten, en twee andere mannen die door de kolonie werden gesteund, wonnen provinciekantoren.
Een vreedzame machtsoverdracht zit niet in de kaarten. Ambtenaren van Calliope installeerden de Haspers na de verkiezingen snel in de voormalige zetel van Heemstra, maar ze weigerden anderen hun rol op zich te laten nemen, wat het machtsevenwicht in de provincieregering zou doen doorslaan in het voordeel van de Nederlanders.
Na verschillende pogingen om de gekozen leden in functie te houden, brachten de Hospers en de nieuwe officieren een advocaat om hun zaak te presenteren tijdens een bestuursvergadering die gepland was voor januari 1872. Tegen het protest van de Nederlandse advocaat in gingen de autoriteiten van Calliope door met stenigen.
De ochtend na de bijeenkomst beseften de ambtenaren hun fout. Massa’s Nederlanders marcheerden door de nacht over de besneeuwde weiden ter ondersteuning van de nieuw gekozen functionarissen. De Sioux County Heraut Om 10.00 uur veroverden de Nederlanders “gekleed in klompen, tot de tanden bewapend, goed bevoorraad met sterke drank … en vol woede en kool” de stad Calliope, die ongeveer 100 inwoners telde. Ze stonden erop nieuw gekozen functionarissen aan te stellen.
De sheriff en zijn hulpsheriffs kwijnden weg en de meeste officieren van Calliope vluchtten over de met ijs bedekte Big Sioux River. District Recorder Rufus Stone maakte bezwaar. Uitdagend verklaarde hij: ‘Er is geen houthakkersbende [sic] De Nederlanders kunnen het graafschap besturen tot ik er iets aan moet doen. Maar na verloop van tijd stak hij ook de bevroren rivier over.
Terwijl de meeste districtsambtenaren zich verstopten in Dakota Territory, braken de Nederlanders de deuren van het gerechtsgebouw open en namen officiële documenten, provinciebeveiliging en royale hoeveelheden varkensvlees in beslag. Verfrist na het smullen van varkensvlees, laadden ze hun sleeën met smokkelwaar en gingen naar huis, waarbij ze vanaf de top van de heuvel schoten als waarschuwing voor degenen die dapper genoeg waren om hen te volgen. Enigszins ironisch, volgens het dramatische verslag van Charles Dyke, viel de verdediging op de terugweg naar Orange City in een met sneeuw bedekte kreek. Vanwege de sterk dalende temperatuur moesten de Nederlanders het ondergedompeld in ijskoud water laten liggen totdat ze het de volgende dag konden ophalen.
Ondanks de Nederlandse passie en coördinatie waren de verdrijving van districtsambtenaren uit Calliope en de confiscatie van provinciepapieren niet succesvol. Toen de sheriff een paar dagen later in Orange aankwam, gaven de Nederlanders de districtsgegevens terug in ruil voor de belofte dat de nieuwe Nederlanders hun positie in de raad van ambtenaren konden innemen. Inderdaad, de Calliope-functionarissen hebben opnieuw vertraging opgelopen.
Dit keer nam Hospers het heft in eigen handen en probeerde een andere tactiek. Hij ging naar Des Moines om met zijn vrienden een dutje te doen tijdens de Algemene Vergadering van Iowa. Hospers’ connecties met de Algemene Vergadering van Iowa gaven de Nederlanders een voorsprong op hun tegenstanders in Calliope. Terwijl hij in Des Moines was, moedigde Hospers aan tot snelle goedkeuring van een wet in de Algemene Vergadering van Iowa die rechters in staat zou hebben gesteld provinciale toezichthouders terzijde te schuiven en naar behoren gekozen districtsfunctionarissen te benoemen, waardoor de Calliope-bijeenkomst buiten het proces zou worden gehouden.
Minder dan twee maanden na het aanvankelijke conflict, op 15 maart 1872, werd de Hospers Act aangenomen. Zoals Hospers zich later herinnerde, hoefden de Calliope-officieren alleen maar tegen zichzelf te zeggen: “Gd-, Hospers, deze keer heb je ons te pakken.” De vastberaden Nederlander won.
Toen de nieuwe leden van de Sioux County Board of Supervisors hun zetels innamen, stemden Nederlandse functionarissen voor het houden van een referendum om de provinciehoofdstad te verplaatsen naar de stad Orange. Bij de herfstverkiezingen rolden de Nederlanders hun tegenstanders met 185 stemmen tegen 65. De Sioux County Heraut weerspiegeld: “Vele jaren daarna werd elke kwestie van politiek of financieel belang beslist door de kolonie. De stad Oranje hield het machtsevenwicht.
Binnen twee jaar na hun aankomst in het noordwesten van Iowa wisten de Nederlanders door volharding, een lastige strijd en bekwame politiek hun positie in het centrum van Sioux County veilig te stellen.
dr. Andrew Klump is de redacteur van “Annals of Iowa”, een wetenschappelijk tijdschrift van Iowa, uitgegeven door de State Historical Society of Iowa, die dit artikel heeft verstrekt als onderdeel van een serie voor Iowa History Month. Ga voor meer informatie naar iowaculture.gov.
Maart is de geschiedenismaand van Iowa
Iowa heeft wekelijkse essays opgenomen en gepubliceerd door vooraanstaande staatshistorici ter ere van History Month.
More Stories
Nederland roept Israël op om het UNRWA-embargo te heroverwegen en dringt aan op een staakt-het-vuren
Bizar… Nederlands veldrittalent maakt het uit met Belgisch team, dat woedend reageert: ‘Ik hoop dat je faalt’
De Asieldienst kreeg in april een boete van 50.000 euro per dag opgelegd