Koninklijke doodskisten, zoals die van koningin Elizabeth, zijn bekleed met lood. Dit is waarom

Koningin Elizabeth II werd begraven na historische staatsbegrafenis

Als materiaal in doodskisten, lood, zei Julie Ann Tadeo, hoogleraar geschiedenisonderzoek aan de Universiteit van Maryland, “helpt het vocht vast te houden, houdt het lichaam langer vast en voorkomt dat geuren en gifstoffen uit het lichaam ontsnappen.” “Haar kist bleef een aantal dagen staan ​​en maakte de lange reis naar zijn laatste rustplaats.”

Taddeo merkte op dat door het extra gewicht acht dragers nodig waren in plaats van de gebruikelijke zes.

Soldaten die de doodskisten van overleden Britse monarchen droegen, na een incident in 1901 toen paarden die de kisten van koningin Victoria trokken in paniek raakten en haar doodskist bijna op straat werd gemorst. Winston Churchill, die maandag de laatste staatsbegrafenis van Groot-Brittannië ontving vóór die van Elizabeth, had ook een met lood beklede kist. Een van de dragers, Lincoln Perkins, vertelde de BBC dat het zo zwaar was dat het van de schouders van sommige dragers gleed toen ze bij een trap moesten stoppen. “Maak je geen zorgen, meneer,” zei Perkins terwijl hij op de “duwers” aan de achterkant viel om te voorkomen dat de kist zou vallen, hij zei luid tegen het lijk: “Maak je geen zorgen, meneer, we zullen zorgen voor jij.”

“Je kon het echt van zijn schouders voelen glijden,” zei Perkins. “Als we het hadden laten vallen… ik weet niet wat het zou zijn geweest, zo gênant, maar dat deden we niet.”

Koningin Elizabeth II, die 70 jaar over het Verenigd Koninkrijk regeerde, is op 96-jarige leeftijd overleden

De kist van Elizabeth werd maandagavond begraven in een kluis in de King George VI Memorial Chapel, onderdeel van de St George’s Chapel in Windsor Castle. Ze ligt dicht bij haar ouders, zus en echtgenoot prins Philip, die vorig jaar overleed.

De conserveringsprocedures doen denken aan die van de hooggeplaatste oude Egyptenaren, die ook in kamers werden geplaatst in plaats van in de grond begraven en wiens lichamen goed werden bewaard. En terwijl de oude Egyptenaren vaak rijk waren begraven Met caches van juwelen, sculpturen en andere bezittingen, zei Tadeo, werd de koningin naar verluidt begraven met alleen haar trouwring, gemaakt van Welsh goud, en een paar pareloorbellen.

Een dergelijke soberheid zou betekenen dat Elizabeth, die bekend stond om haar omarming van zuinigheid en eenvoud, werd begraven met minder bezittingen dan sommige van haar voorgangers; Tadeo zei dat koningin Victoria was begraven in het gewaad van haar man, een spalk uit zijn hand, een haarlok en een foto van haar favoriete bediende, met wie ze naar verluidt een affaire had. Elizabeth’s bol, scepter en kroon – gemaakt van ongeveer 3.000 diamanten en tientallen andere juwelen – werden van de bovenkant van haar kist gehaald en op een altaar geplaatst toen ze werd begraven.

De epische wachtrij voor de sarcofaag van koningin Elizabeth II bevatte meer dan 250.000 mensen

Het gebruik van lood in doodskisten is een “al lang bestaande koninklijke traditie”, zegt Mike Parker-Pearson, een professor aan het University College London’s Institute of Archaeology. Hij zei dat het gemummificeerde lichaam van koning Edward I, die stierf in 1307, “in 1774 goed bewaard is gebleven in zijn marmeren sarcofaag” in Westminster Abbey. Pearson voegde eraan toe dat de praktijk van het gebruik van lood mogelijk is aangenomen rond de tijd van Edward’s dood of in de eeuw daarna.

Hij zei dat vorige koningen niet gebalsemd waren. Pearson zei dat het lichaam van Willem de Veroveraar, die stierf in 1087, blijkbaar zo erg in ontbinding was dat zijn opgezwollen buik explodeerde toen priesters probeerden zijn lichaam in een ‘stenen kist te proppen die te klein bleek voor zijn massa’. “De rouwenden zouden naar de deur zijn gerend om aan de stank te ontsnappen.”

“Williams gezwollen darmen explodeerden en een ondraaglijke stank trof de neusgaten van de aanwezigen en het hele publiek,” Volgens Orderic Vitalis, een benedictijner monnik die het Anglo-Normandische van Engeland optekende.