Leg de erfenis van het internationale ruimtestation vast voordat het de oceaan raakt

Het uiteindelijke lot van het ruimtestation maakte al deel uit van het plan voordat de eenheden ooit werden gelanceerd. Maar als je het ruimtestation uit zijn baan haalt, komt er een einde aan een tijdperk. Een deel van zijn nalatenschap zal worden bewaard door middel van ruimte archeologie.

Bovendien, door inzicht te krijgen in de manieren waarop astronauten de ruimte en de instrumenten op het ruimtestation hebben gebruikt, kan deze input worden gebruikt om toekomstige ruimtevaartuigen en habitats te ontwerpen tijdens het verkennen van de maan en Mars.

eerste van zijn soort

Het eerste archeologische onderzoek dat buiten de aarde werd uitgevoerd, was: Het geesteskind van Justin St. P. Walsh, universitair hoofddocent kunstgeschiedenis en archeologie aan de Chapman University in Californië, en Alice Gorman, universitair hoofddocent aan de School of Humanities, Arts and Social Sciences aan de Flinders University in Australië. Ze begonnen in december 2015 met het creatieve proces om het ruimtestation vanuit een archeologisch perspectief te bekijken.

Met de hulp van het National Laboratory’s Centre for the Advancement of Science in Space van het International Space Station en de implementatiepartner Axiom Space, konden Walsh en Gorman dit jaar eindelijk de eerste stap van hun onderzoek werkelijkheid zien worden.

“Het internationale ruimtestation is een belangrijke plek voor de ontwikkeling van de mensheid die in de ruimte leeft”, zei Walsh. “Als dit een site op de grond was, zouden we er alles aan doen om het te behouden. Maar dat is technisch niet mogelijk, dus het volgende wat archeologen doen, zoals wanneer sites onder water komen te staan ​​​​door bijvoorbeeld een dam, documenteren alles wat we kunnen over de site, Deze documenten en eventuele monsters worden bewaard voor toekomstige generaties.

Het project begon in januari op het ruimtestation. Het experiment, het Quadrilateral Aggregations Research Experiment of SQuARE genoemd, is eenvoudig.

Archeologen maken vaak een proefput op een belangrijke plaats en verdelen deze in een raster van vierkanten voor opgravingsdoeleinden.

De lagen van het ruimtestation kunnen echter niet worden opgegraven – of wetenschappers kunnen er niet tussen komen om een ​​onderzoek uit te voeren.

Astronauten plaatsten strookvierkanten van 3 voet (1 meter) op muren in het hele ruimtestation en fotografeerden ze 60 dagen lang elke dag om te laten zien hoe deze gebieden in de loop van de tijd veranderen.

De resultaten kunnen simuleren hoe bodemlagen verschillende momenten in de tijd bewaren op archeologische vindplaatsen.

De dozen werden op de keukentafel geplaatst waar de bemanning at, tegenover het toilet, een werkstation en twee verschillende wetenschappelijke stations, evenals een plaats naar keuze voor de bemanning. De zes locaties leggen vast hoe het dagelijks leven eruitziet zonder zwaartekracht.

Een stukje leven in de ruimte documenteren

Erfgoedsites worden vaak gezien als plaatsen van historisch belang op aarde – maar ze worden ook in de ruimte gevonden, zei Gorman.

De Apollo-maanlandingslocaties zijn een goed voorbeeld, en als we menselijke en robotachtige voetafdrukken achterlaten op plaatsen zoals Mars, zullen die interessante plaatsen zich verspreiden.

“Niemand heeft eerder dergelijke gegevens verzameld, dus we hebben ze niet voor Mir en Skylab”, zei Gorman.

“Ruimte-archeologie met SQuARES. Met behulp van een liniaal en kleurenkaart documenteren we het gebruik en de veranderingen van geselecteerde gebieden op de #ISS om toekomstige ruimteschepen en habitats te helpen ontwerpen”, schreef Maurer in zijn tweet.

Het kan vooral handig zijn als je probeert te bepalen waar je moet plaatsen wat Gorman ‘zwaartekrachtsurrogaten’ noemt, of de bungeekoorden, clips en zelftappende strips die essentieel zijn voor het leven in afwezigheid van zwaartekracht.

“We zouden aspecten van aanpassing aan het leven in dit soort omgeving verwachten waar niemand eerder van wist,” zei Gorman.

“Als je een archeoloog bent die een lang Vikinghuis opgraaft, heb je misschien ideeën over wat werkt en wat niet, maar heb je niet de mogelijkheid om op een Vikingdeur te kloppen en te zeggen: ‘Hé, ik’ heb een paar ideeën hier voor hoe u uw volgende kleine dorp kunt ontwerpen. Maar we hebben deze kans.”

futuristisch forum

De SQuARE-proef wordt op 22 maart afgesloten. Wanneer de bemanning, waaronder NASA-astronauten Kayla Barron, Raja Chari, Thomas Marshburn en Mark Vande Hey, dit voorjaar terugkeren naar de aarde, krijgen de onderzoekers de kans om met hen te praten.

Gorman Walsh voorziet een reeks van zes extra experimenten als ze de financiering krijgen.

Andere ervaringen zijn het opnemen van de akoestische omgeving van het ruimtestation en het documenteren van de zoektocht naar privacy in een kleine habitat, iets dat van pas kan komen als bemanningen zich voorbereiden om de tijd te ervaren op het veel kleinere portaal dat tussen de maan en de aarde zal draaien als een ondersteunende as. Maan verkenning.

Op hun beurt kunnen de lessen die Gorman Walsh uit hun eerste ervaring aan boord van het ruimtestation heeft geleerd, worden toegepast op afgelegen locaties op aarde, zoals de artefacten die op de Mount Everest zijn achtergelaten decennia nadat mensen naar de top waren geklommen.

“Dit kan het begin zijn van verschillende soorten archeologie die we in de toekomst zouden kunnen zien,” zei Gorman.