Lessen uit Rwanda: Nederlandse studenten verkennen de rol van jongeren bij vredesopbouw | De Nieuwe Tijden

Eerder dit jaar gingen studenten van het UvA-college op excursie naar Rwanda (virtueel) met als doel uit de eerste hand inzicht te krijgen in vredesopbouw en vredeshandhaving in post-genocidaal Rwanda.

Door mensen te ontmoeten die actief zijn in verschillende organisaties en vakgebieden, wilden de studenten verschillende perspectieven krijgen op vredesopbouw in de sociale, culturele en historische context in Rwanda.

Ze kregen de kans om te horen over de ervaringen van verschillende soorten organisaties en hoe zij expertise en hun rol in het proces van vredesopbouw zien.

Volgens reiscoördinator Nini Peters gingen de discussies tijdens de bijeenkomsten vaak over de drijfveren, successen, uitdagingen en persoonlijke ervaringen van de sprekers en hun perspectieven op het proces van vredesopbouw in Rwanda.

De rol van jongeren in vredesopbouw is een terugkerend thema en studenten krijgen vaak vragen over de persoonlijke (onderzoeks)projecten waar ze aan werken.

Deze programma’s omvatten het schrijven van boeken voor kinderen om empathie en (morele) lessen te leren; Het ontwikkelen van een handboek voor inspanningen om succesvolle vrede op te bouwen; Een spel maken dat hulpmiddelen biedt om moeilijke discussies te leiden en een constructieve dialoog aan te gaan; Onderzoek naar de rol van muziek bij het opbouwen en behouden van rust; Het ontwerp van de ‘Men van Rwanda’, geïnspireerd door de beroemde mannen van New York.

Duton Cogra, een in Nederland woonachtige universiteitsstudent uit Rwanda, legt uit hoe de school hem bij verschillende gelegenheden de kans bood om zijn verhaal en dat van Rwanda te delen;

Geïnspireerd door zijn ervaring en het bezoek van de voormalige Rwandese ambassadeur aan Nederland Jean-Pierre Karabaranga, doceerde hij over de genocide tegen de Tutsi’s in Rwanda in 1994 op Quipuka 25, en het Vredeslaboratorium inspireerde Rwanda’s idee (virtueel reizen).

Cogre zegt dat de reis een goed platform was om met de wereld te delen hoe vredeseducatie in Rwanda is veranderd of zou kunnen zijn, en hoe het overuren kan worden gehandhaafd.

Het Peace Lab is een platform voor internationale studenten om te leren over de genocide van 1994 op de Tutsi’s; Leer meer over het proces van het opbouwen van overgangsjustitie, verzoening en vrede.

“Het is belangrijk dat mensen Rwanda niet door de ogen van zijn donkere verleden zien, maar door de ogen van het heden en de hoop”, zei hij.

Les geleerd

Anniek Sienot, een studente, zei dat ze besefte dat vrede opbouwen hard werken was en de tijd nemen om de samenleving te veranderen, maar het was mogelijk.

In feite zijn we niet allemaal verschillend van elkaar, en veel Europese landen, niet Nederland, kunnen leren van Rwanda. Verbeterde gendergelijkheid en empowerment van jongeren in Rwanda blijven me bij, zei hij.

“Voor mij is het luisteren naar de stemmen van Rwandezen een zeer waardevolle ervaring. Ik studeer politieke en internationale betrekkingen in Nederland. Ik vond het erg leuk om erover te leren en zou het graag persoonlijk willen ontdekken!

Isis Ketelaar, een andere student, merkte op hoe kleinschalige initiatieven zijn gelanceerd in Rwanda’s vredesopbouwende inspanningen om individuen te helpen door kleinschalige projecten uit te voeren.

“Later, toen de verschillende projecten succesvol waren, begonnen ze te groeien en te groeien, maar ze verwaarloosden nooit enige persoonlijke vooruitgang. Deze vorm van respect lijkt mij de beste manier om duurzame vrede op te bouwen. Ik geloof dat”, zei hij. .

“Een ander ding dat me is opgevallen, is de gezamenlijke inspanning die in bijna elke organisatie bestaat. De voortdurende nadruk op samenwerking om een ​​betere samenleving te bevorderen, en ik denk dat dit de inspanningen van Rwanda onderscheidt van andere inspanningen voor vredesopbouw”, merkte Kettler op.

Ann de Graf, een professor, vertelde hoe ze leven in diep verdeelde gemeenschappen in Europa.

“Rwanda heeft ons veel te leren in het transformeren van de polen, niet tegen ons denken, maar het ontwikkelen van een inclusieve identiteit,” we moeten “de identiteit ontwikkelen en dan samen verder gaan”, zei hij.

De rol van de jeugd

Volgens de hoogleraar is de rol van de jeugd absoluut essentieel. “Hoe kan de vrede in de toekomst worden gehandhaafd als degenen die de vrede handhaven of handhaven niet betrokken zijn bij het proces van vredesopbouw? Op het gebied van vredesopbouw vinden we dat er creatieve en elegante oplossingen zijn die werken voor jongeren.

Bente Wennekes, een andere student, vindt dat jongeren heel belangrijk zijn bij het creëren van duurzame vrede in welk land dan ook.

Jonge mensen hebben hun hersenen perfect getransformeerd om creatieve oplossingen te bedenken voor problemen die kunnen worden veroorzaakt door een lage prioriteit in hun geheugen. Ze zijn niet afhankelijk van oplossingen die lang geleden zijn gebruikt, maar kunnen nieuwe ideeën en verschillende benaderingen van een probleem bedenken, zei hij.

“Deze overweldigende energie van de jeugd kan worden besteed aan vredesopbouwprocessen, maar wordt ook besteed tijdens conflicten. Het is belangrijk dat jongeren keuzevrijheid krijgen en gaandeweg serieus worden genomen. Mensen hebben hoop op een betere toekomst nodig, maar hoe kunnen jonge mensen dat bereiken zonder nu verder te komen?”

Sienot schetste hoe jongeren een nieuw perspectief bieden en belangrijk zijn voor de toekomst van het land.

Hoewel de oudere generatie vast kan blijven zitten in hun manier van denken en haat kan hebben, is het voor jonge mensen vaak gemakkelijker om verschillen te overwinnen, zei hij.

“Ik was onder de indruk van de vastberadenheid van enkele van de jonge Rwandezen die we ontmoetten: ze willen echt een verschil maken in hun land en hun toekomst. In de Rwandese context betekent dit op weg naar een betere toekomst, zonder het verleden te vergeten.

Zoek het nieuws op newtimes.com

Volg https://twitter.com/DonahMbabazi