Liz Truss treedt af als premier van het VK: updates en live nieuws

Die afwijzing, afgemeten aan ongeëvenaarde schommelingen in obligatierendementen en wisselkoersen, was belangrijker dan het luidruchtige vertrek van de ministers van mevrouw Truss of de zorgen van conservatieve wetgevers die haar positie uiteindelijk onaanvaardbaar maakten.

Om deze reden maken wereldleiders, geplaagd door economische uitdagingen, die de onrust in Groot-Brittannië met niets dan plezier gadeslaan, zich zorgen over de eigen stabiliteit van Groot-Brittannië. Over de hele wereld stijgen de rentetarieven, energiekosten en inflatie. Arbeidsonrust breidt zich over de grenzen uit. Niet-Britse pensioenfondsen zullen waarschijnlijk tegenkomen Zelfde financiële druk die Groot-Brittannië teisterde. Het laatste wat leiders willen, is dat de problemen van mevrouw Truss een voorbode zijn van andere landen.

“Ik hoop in ieder geval dat Groot-Brittannië weer stabiliteit zal vinden en zo snel mogelijk verder zal gaan”, zei de Franse president Emmanuel Macron, die onlangs de betrekkingen met mevrouw Truss herstelde nadat ze vorige zomer weigerde hem vriend of vijand te noemen. Het is goed voor ons en voor ons Europa.”

Economen zeiden dat mevrouw Truss gelijk had als ze zei dat markten worden aangedreven door bredere wereldwijde trends dan belastingverlagingen. Centrale banken over de hele wereld verhogen de rentetarieven om de inflatie te bestrijden, die is aangewakkerd door een toename van de vraag naarmate de pandemie van het coronavirus afneemt en de gasprijzen stijgen als gevolg van de Russische oorlog in Oekraïne.

“De problemen zijn zeker niet het enige wat Truss doet, maar je had moeten weten dat de schuld voor alles uit de regio komt”, zegt Kenneth Rogoff, hoogleraar economie aan Harvard en onderzoeker in financiële onrust.

“Wat nu echt verontrustend is, is dat de situatie in Groot-Brittannië ‘misschien de kanarie in de kolenmijn is, aangezien de wereldwijde rentetarieven blijven stijgen, vooral omdat ze waarschijnlijk niet snel zullen dalen'”, zei hij.

Mevrouw Truss staat al lang bekend als een rebel en een vrijemarkt-missionaris in de traditie van Margaret Thatcher en Ronald Reagan. Haar voorstellen voor belastingverlagingen plaatsten haar bij de leiders van de grote economieën die de inflatie bestreden. Maar ze verontschuldigde zich niet voor het beledigen van de economische doctrine of de verwachtingen van de financiële markten bij het nastreven van haar visie van een “lage belasting, hoge groei” Groot-Brittannië.

“Niet iedereen zal verandering steunen”, zei de uitdagende mevrouw Truss een week geleden op de jaarvergadering van de Conservatieve Partij, hoewel een van de belastingverlagingen die ze had gepland voor mensen met een hoog inkomen, al was teruggedraaid. “Maar iedereen profiteert van het resultaat: een groeiende economie en een betere toekomst.”

Experts zeiden dat de grove misrekening van de premier de overtuiging was dat Groot-Brittannië de aantrekkelijkheid van markten zou kunnen betwisten door ingrijpende belastingverlagingen door te voeren, zonder overeenkomstige bezuinigingen, in een tijd van stijgende dubbelcijferige inflatie en stijgende rentetarieven.

“Het was een combinatie van het verkeerde fiscale beleid op het verkeerde moment – lenen toen de prijzen hoog waren in plaats van lenen, zoals in 2010, toen ze laag waren”, zegt Jonathan Portes, hoogleraar economie en openbaar beleid aan King’s College London.

Hij noemde wat hij “institutionele sabotage” noemde door mevrouw Truss, en in het bijzonder de manier waarop zij en de afgezette minister van Financiën, Kwasi Quarting, de gewoonte braken door ingrijpende belastingverlagingen aan te kondigen zonder deze te onderwerpen aan het toezicht van de financiële controle van de regering, Office of Budget Verantwoordelijkheid.

In die zin, zei hij, trad mevrouw Truss in de voetsporen van haar voorganger, Boris Johnson, die slechts drie maanden geleden aftrad als premier na een reeks schandalen die leidden tot de massale terugtrekking van zijn ministers.

De begrotingsmanoeuvres van de heer Carting hebben ertoe geleid dat velen op de markten vermoeden dat de regering zich bezighield met een soort van financiële misleiding, wat onvermijdelijk enorme leningen zal vereisen om een ​​begrotingstekort te dekken dat wordt geschat op £ 72 miljard ($ 81,5 miljard).

De heer Kwarteng, die als promovendus aan de Universiteit van Cambridge de geschiedenis van financiële crises bestudeerde, deed negatieve ommekeer op de financiële markten af ​​als een tijdelijk fenomeen. Net als mevrouw Truss gelooft hij in disruptieve verandering. Samen behoorden ze tot de auteurs van ‘Britannia Unchained’, een manifest van een revolutie in de stijl van de vrije markt in Groot-Brittannië na de Brexit. De Britse auteurs beschreven hen onder meer als “een van de ergste werklozen ter wereld”.

Het is nog niet duidelijk wanneer, en zelfs of Groot-Brittannië zich volledig kan herstellen van deze periode van politieke en economische onrust. Op donderdag, toen het nieuws over het aftreden van mevrouw Truss zich verspreidde, steeg het pond ten opzichte van de dollar en daalden de rendementen op Britse staatsobligaties.

Vrijwel alle door de regering geplande belastingverlagingen zijn ongedaan gemaakt en de volgende premier zal, ongeacht zijn beleid, geen andere keuze hebben dan een beleid van bezuinigingen en strikte fiscale discipline te voeren. Sommigen vrezen een terugkeer naar de sombere bezuinigingen van premier David Cameron in de jaren na de financiële crisis van 2008.

“Rishi of iemand anders kan het schip stabiliseren en de markten kalmeren”, zei prof. Ports, verwijzend naar Rishi Sunak, een voormalige kanselier die tevergeefs tegen mevrouw Truss liep en haar misschien probeert op te volgen. “Maar het is moeilijk in te zien hoe, gezien de toestand van de conservatieven, hoe een Tory-premier de schade op de lange termijn kan herstellen.”

Veel van deze schade is toegebracht aan de eens zo uitstekende marktreputatie van Groot-Brittannië. Economen begonnen naar Groot-Brittannië te verwijzen op hetzelfde moment als financieel misleide landen als Italië en Griekenland. De voormalige Amerikaanse minister van Financiën, Lawrence Summers, zei tegen Bloomberg News: “Het spijt me te moeten zeggen, maar ik denk dat het VK zich een beetje gedraagt ​​alsof opkomende markten zichzelf in een dalende markt veranderen.”

Dit is een bescheiden achteruitgang voor een land dat in 2009 een noodfonds van $ 1,1 biljoen aankondigde om de wereldeconomie te redden.

“Als je een Amerikaanse fondsbeheerder was, zou je Groot-Brittannië niet in de superveilige categorie plaatsen die je eerder had”, zei Jonathan Powell, die de stafchef van premier Tony Blair was. “Het gaat niet om de positie van Groot-Brittannië in de wereld, maar in welke categorie we onszelf plaatsen.”