Montfort: Traditioneel Hollands lekkers brengen naar Kapiti

NTussen twee coffeeshops in Sheffield St staat Paraparaumu een kleine caravan, die zweeft in de geur van zoete lekkernijen.

Het is een kleine foodtruck in familiebezit, gespecialiseerd in Nederlandse desserts.

Eloise Helms startte Montfort tien jaar geleden vanuit haar passie voor Nederlands eten.

Zijn vader, Gerard, verhuisde begin twintig vanuit Montfort, Nederland, naar Nieuw-Zeeland, vooral omdat de armoede in Europa het moeilijk maakte om werk te vinden.

Eloise groeide op met Nederlands eten, en nadat ze sinds haar tienerjaren in de horeca had gewerkt, wilde ze verandering, dus besloot ze een Nederlands voedingsbedrijf te starten, dat ze Montfort noemde.

“Gelukkig heb ik een baan gekregen waardoor ik hier een dag voor kon vrijmaken.”

Geleidelijk aan begon hij zich meer te concentreren op de groei van zijn bedrijf, en ongeveer tien jaar geleden waagde hij de sprong en ging hij er fulltime mee aan de slag.

Toen het bedrijf net begon, verkochten Eloise en haar man Andrew, die in Wellington woonden, hun snoepjes exclusief op Chaffer's Dog Market, maar nadat ze naar Kapiti waren verhuisd, wilden ze een plek om hun bedrijf te vestigen.

Toen vonden ze een braakliggend terrein in Sheffield St. Toen de Dark Horse Roastery naast de deur werd gebouwd, werd het erg druk in de buurt.

Nu zijn ze in Paraparaumu elke vrijdag en zaterdag geopend van 9.00 tot 12.00 uur en gaan ze elke zondag naar de Harbourside Market.

Eloise zei dat ze een “heel goede aanhang” hebben op de Harbourside-markt, maar ze wil haar Kapiti-klantenbestand uitbreiden.

“We proberen daarop voort te bouwen en een Kapiti-aanhang te krijgen.”

Ze kocht een Anglo Caravan van Trade Me om het bedrijf om te bouwen tot een foodtruck, wat ze haar vader overhaalde om voor haar te doen – wat hij in zes maanden wist te voltooien.

“Mijn vader was er waarschijnlijk niet mee akkoord om het hele project te doen. Hij had misschien gezegd: 'Ik doe de vloeren en de muren, iemand anders kan de rest doen', maar hij was gemotiveerd om alles te doen.

“Voor [the caravan] We zaten in een feesttent, dus we waren erg dankbaar.

Eloise leerde oorspronkelijk boffertjes maken van haar Nederlandse tante Greet, maar paste het recept uitgebreid aan en leerde stroopwafels maken (Nederlandse koekjes met een taaie karamelkern). Terwijl zij boffertjes alleen op bestelling in de caravan verkoopt, worden stroopwafels in bulk verkocht en op bestelling gemaakt.

Bananenboter, gezouten karamel, citroenwrongel of chocoladefudge en stroopwafels worden geleverd met toppings naar keuze.

Tijdens de koudere wintermaanden wordt er een derde item aan het menu toegevoegd: oliebollen (Hollandse donuts gevuld met fruit).

Eloise heeft haar menu niet veel zien veranderen, en zei dat ze het tot deze drie items heeft teruggebracht om te voorkomen dat ze zich in de loop der jaren 'te dun verspreidde'.

Het runnen van een foodtruck brengt ook behoorlijk wat uitdagingen met zich mee.

Voor Eloise is het weer enorm.

Als het regent, bezoeken minder mensen de foodtruck in Paraparaumu en bij slecht weer is de markt minder druk.

Er zijn eindeloos veel nieuwe dingen te leren, en Eloise zei: 'Je weet niet altijd wat je doet, maar je leert wel.

“In de loop van de tijd heb ik geleerd om met die uitdagingen te werken.”

Maar ondanks deze uitdagingen zegt hij dat het leukste aan het runnen van een foodtruck de klanten zijn.

Het favoriete onderdeel van Eloise van haar werk is de interactie met de klant en het kijken naar de klanten die van haar eten genieten. Hoewel mensen sceptisch staan ​​tegenover de buitenlandse keuken, geloven de meeste mensen haar als ze zegt hoe eenvoudig de recepten zijn.

“Mensen zijn verrassend bereid om dingen te proberen die ze nog nooit eerder hebben gezien.”

Ze had het moeilijk tijdens de covid-lockdown, omdat ze het runnen van de winkel en het zien van mensen miste.

Ze heeft ook veel vaste klanten, van wie sommigen al veertien jaar haar foodtruck bezoeken, en hun “kinderen zijn opgegroeid met het eten van onze Boffertjes”.

En Montfoort krijgt veel Nederlandse klanten, waarvan de meesten “tweede generatie zijn, die opgroeide met een oma (grootmoeder) en een oba (grootvader) die overleden zijn, en niemand in de familie maakt het eten meer klaar.”

“Ze komen echt uit de kast als het om Nederlands eten gaat.”

– Dit verhaal verschijnt in de nieuwste lente/zomereditie van Celebrating Kapiti